Zatrzymane w kadrze - Tragedia w Gdańsku

#1. Oblężenie ambasady RFN, Sztokholm, Szwecja, 1975 rok.

24 kwietnia 1975 roku, sześciu członków niemieckiej Frakcji Czerwonej Armii (RAF), skrajnie lewicowej grupy ekstremistycznej zwanej także Grupą Baader-Meinhof, zaatakowało ambasadę Niemiec Zachodnich w Sztokholmie. Udając interesantów, wtargnęli na teren ambasady uzbrojeni w broń automatyczną i ładunki wybuchowe.
Terroryści wzięli 12 zakładników, w tym ambasadora Dietricha Stoeckera. Napastnicy mieli przy sobie 15 kg trotylu, co stanowiło poważne zagrożenie dla życia osób przetrzymywanych i powodowało komplikacje przy planowaniu akcji ich uwolnienia.
Terroryści zażądali uwolnienia z zachodnioniemieckich więzień 26 członków RAF, wśród nich m.in. Andreasa Baadera, Ulrike Meinhof i Gudrun Ensslin. Odpowiedź ze strony rządu zachodnioniemieckiego była krótka i treściwa: żadni członkowie RAF nie zostaną uwolnieni z niemieckich więzień. W odpowiedzi, dwie godziny przed północą terroryści zastrzelili attaché ds. handlowych Heinza Hillegaarta.
Szwedzka policja i siły specjalne zaczęły przygotowania do szturmu. Planowano użycie gazu. Kierujący negocjacjami Lennart Geijer, minister sprawiedliwości w rządzie Olofa Palme, zaoferował terrorystom, iż w zamian za uwolnienie zakładników uzyskają gwarancję nietykalności. Rozmawiał z nimi telefonicznie nawet sam premier Olof Palme. Członkowie RAF pozostali nieugięci w swoim żądaniach i grozili dalszymi egzekucjami przetrzymywanych,
Cała sytuacja wyjaśniła się jeszcze tego samego dnia. O godzinie 23:46, najprawdopodobniej przez przypadek terroryści... zdetonowali na trzecim piętrze ambasady swoje ładunki wybuchowe. Zniszczeniu uległ dach, w środku rozpoczął się gwałtowny pożar.
Pięciu rannych i poparzonych członków Grupy Baader-Meinhof wybiegło z płonącego budynku i próbowało wmieszać się w tłum razem z uciekającymi zakładnikami. Zostali jednak wyłapani przez policję na parkingu, bezpośrednio po opuszczeniu terenu ambasady. Na zewnątrz wydostało się też o własnych siłach siedmiu ocalałych zakładników, z których jeden z ciężkimi poparzeniami.
Na mocy ustawy o terroryzmie z 1973 roku rząd Olofa Palme błyskawicznie wydał terrorystów policji RFN, mimo iż Szwedzi mieli wszelkie prawa, by sądzić ich u siebie. Doszli jednak do wniosku, że lepiej wyrzucić z kraju przestępców i zapomnieć o całej sprawie.
W wyniku akcji RAF zginęło dwóch terrorystów i dwóch zakładników. Ponad 20 osób zostało rannych, w tym 7 policjantów. Budynek ambasady został w znacznym stopniu zniszczony wybuchem i pożarem.
Czterech członków RAF, którzy brali udział w ataku na ambasadę w Sztokholmie, zostało skazanych w Niemczech na podwójne dożywocie. Zostali ułaskawieni i uwolnieni w latach 1994–1998.

#2. Dziewczyny poszły w miasto - Cameron Diaz i Drew Barrymore, 1996 rok.

#3. Joe Pesci, Robert de Niro i Frank Vincent na planie filmu "Chłopcy z ferajny" 1990 rok.

#4. Louis Pasteur eksperymentuje w swoim laboratorium, lata 60. XIX wieku.

Louis Pasteur ma w swoim dorobku wiele ważnych osiągnięć w dziedzinie nauki i medycyny.
Jego badania nad fermentacją doprowadziły do odkrycia, że proces ten jest wywoływany przez drobnoustroje. To odkrycie zaowocowało opracowaniem metody konserwacji żywności przez obróbkę termiczną, czyli pasteryzację (termin pochodzi od nazwiska naukowca). Metoda ta eliminuje drobnoustroje i przedłuża trwałość produktów spożywczych. Pasteur udowodnił również, że drobnoustroje nie powstają samorzutnie (samorództwo), co obaliło wcześniejsze teorie na ten temat.
Jednak największą sławę Pasteur zdobył dzięki swoim badaniom w zakresie bakteriologii i wirusologii. W latach 1881-1885, opracował pierwszą szczepionkę ochronną dla ludzi - przeciw wściekliźnie. Już w 1885 roku szczepionka została z powodzeniem zastosowana u pacjenta, 9-letniego Josepha Meistera, co przyniosło olbrzymi przełom w walce z tą śmiertelną chorobą.
Działania Pasteura miały ogromny wpływ na rozwój medycyny i bezpieczeństwa sanitarne. Jego wkład w dziedzinie mikrobiologii przyczynił się do zmiany naszego rozumienia chorób zakaźnych, zapobiegania im oraz leczenia.

#5. Walt Disney z 14-letnią Kathryn Beaumont, która użyczyła swojego głosu Alicji. Fotografia wykonana na premierze animowanej wersji "Alicji w Krainie Czarów", Londyn, 26 lipca 1951 rok.

#6. Pink Floyd, 1973 rok

#7. Pucz lipcowy, Austria, 1934 rok.

W 1932 roku kanclerzem Austrii został Engelbert Dollfuss. Wprowadził rządy autorytarne, zdelegalizował partie polityczne i zaczął kierować państwem za pomocą dekretów.
System wprowadzony przez Dollfussa – konserwatywny, prawicowy autorytaryzm, bez demokracji, oparty na nacjonalizmie i katolicyzmie – nazwano austrofaszyzmem. Choć ideowo była im niewątpliwie bliska, polityka Dollfussa nie podobała się austriackim zwolennikom Adolfa Hitlera. Naziści uważali bowiem, że Austria powinna stać się częścią Rzeszy, tymczasem Dollfuss był za utrzymaniem niepodległości kraju i bardziej zacieśniał więzi z faszystowskimi Włochami niż z Niemcami.
Już w 1933 roku zapadła decyzja zaaprobowana przez samego Adolfa Hitlera, żeby pozbyć się kanclerza Austrii.
Do zamachu doszło 25 lipca 1934 roku. Do siedziby kanclerza w Wiedniu wkroczyła grupa 150 nazistów przebranych w mundury armii austriackiej. Szybko uporali się z nieliczną ochroną i wzięli Dollfussa na zakładnika.
Mimo groźby śmierci kanclerz nie chciał poddać się do dymisji i został postrzelony w krtań. Obiecano mu pomoc lekarską, ale wciąż odmawiał współpracy rzekomo mówiąc: "Nie oddam Austrii tym, którzy Austrii nie chcą". Jeszcze tego samego dnia zmarł z wykrwawienia.
Jednocześnie z atakiem na siedzibę rządu hitlerowcy uderzyli w innych miejscach, ale tam do akcji szybko i zdecydowanie wkroczyły oddziały rządowe pod przywództwem współpracownika zamordowanego kanclerza, ministra sprawiedliwości Kurta Schuschnigga.
W walkach zginęły 203 osoby: 101 po stronie rządu, 91 narodowych socjalistów i 11 cywilów.
Siedmiu nazistów zostało powieszonych, siedmiu innych popełniło samobójstwo, aresztowano ponad 4000 sympatyków narodowego socjalizmu.
Nowym kanclerzem został Schuschnigg, który w 1938 roku pod presją Hitlera i groźbą interwencji zbrojnej zgodził się jednak na przyłączenie Austrii do nazistowskich Niemiec.

#8. Chorwacka drużyna świętuje po zajęciu 3. miejsca na pierwszych w historii mistrzostwach świata, w których rywalizowała jako niepodległy naród, Francja, 1998 rok.

#9. Sinead O'Connor (z prawej) oraz wokalista zespołu Nirvana Kurt Cobain, jego żona Courtney Love i ich córeczka Frances Bean, 1993 rok.

#10. Generał porucznik armii USA William K. Harrison Jr (przy biurku z lewej strony na fotografii) i generał Nam Il (z prawej) podpisują porozumienie o zawieszeniu broni kończące wojnę koreańską, Panmunjom, Korea, 1953 rok.

#11. John Isner i Nicholas Mahut rozegrali najdłuższy mecz tenisowy w historii tego sportu, 24 czerwca 2010 rok.

Spotkanie między dwoma tenisistami rozpoczęło się 22 czerwca 2010 roku o godzinie 18:18. Wówczas jeszcze o zwycięstwie w ostatnim piątym secie nie decydował tiebreak, tylko grano do przewagi dwóch gemów.
Pierwszy raz mecz Isnera i Mahuta został przerwany o 21:07, po rozegraniu 4 setów, z powodu zapadających ciemności.
Grę wznowiono następnego dnia o 14:05. O godzinie 17:45 mecz ten stał się oficjalnie najdłuższym pojedynkiem tenisowym w historii, a przerwano go ponownie oo 21:15 przy stanie 59:59 w decydującym secie.
24 czerwca udało się w końcu wyłonić zwycięzcę. Został nim wyżej rozstawiony Isner, który w piątym secie wygrał w gemach 70:68.
Panowie spędzili ze sobą na korcie 11 godzin i 5 minut z czego 8 godzin i 11 minut trwał ostatni set.
W meczu tym padł także rekord pod względem ilości zaserwowanych asów serwisowych (216 asów serwisowych), największej liczby gemów w secie, największej liczby gemów w meczu i największej liczby asów w secie. Isner stał się rekordzistą świata pod względem ilości zaserwowanych asów w meczu (113), a Mahut z automatu wskoczył na drugie miejsce (103). Panowie chyba długo nie zostaną strąceni z podium, ponieważ reguła gry do przewagi w ostatnim secie została zniesiona i o zwycięstwie w secie 5. decyduje już tiebreak.

#12. Kino samochodowe w Wirginii Zachodniej, lata 50. XX wieku

#13. Marilyn Monroe występująca na scenie przed tysiącami żołnierzy, którzy walczyli podczas wojny koreańskiej, 1954 rok.

#14. Miss Ukrainy 2008, Eleonora Masalab i Miss Rosji 2008 Vera Krasova przed 57. konkursem piękności Miss Universe, który odbył się w Crown Convention Center (Diamond Bay Resort) w Nha Trang w Wietnamie, 14 lipca 2008 rok.

#15. Wybuch gazu na Siedlcach w Gdańsku, 1 lutego 1976 rok.

Do eksplozji doszło w dwukondygnacyjnym budynku przy ulicy Struga 12 na Siedlcach, 1 lutego 1976 roku około godziny 22. Jak ustaliło późniejsze śledztwo, przyczyną katastrofy był wybuch gazu wydobywającego się z nieszczelnych, biegnących pod ziemią rur. Była to zima, na zewnątrz panowała minusowa temperatura i ziemia była wówczas zamarznięta, gaz więc wydostawał się do wnętrza kamienicy. Prawdopodobnie do eksplozji doszło w momencie, gdy jeden z mieszkańców zszedł do piwnicy i zapalił światło (bądź papierosa).
W wyniku eksplozji i pod gruzami zginęło 16 osób, najmłodsza ofiara miała zaledwie 8 lat, najstarsza - 76 lat. Siedemnasta osoba zmarła w wyniku odniesionych ran w szpitalu.
Dziś w miejscu budynku zniszczonego przez eksplozję stoi salon sprzedaży samochodów.

W poprzednim odcinku

Źródła: 1, 2, 3, 4