W dzisiejszym odcinku "Zatrzymanych w kadrze" znalazły się, między innymi, bliskie spotkanie z tygrysem, namiętny pocałunek bandytów oraz nietypowa metoda leczenia padaczki.
W 1947 roku amerykański rusznikarz Melvin Johnson wydał kolację, podczas której goście, głównie starsi panowie, zostali zaproszeni do strzelania z pistoletu na kulki do balonów przyczepionych do dziewczyny. Ku wielkiej frustracji gości balony nie pękły.
We wrześniu 2014 roku goście Narodowego Zoo w Delhi w Indiach z przerażeniem obserwowali, jak tygrys zabija 20-letniego Maqsooda Kahna. Młody mężczyzna, który według doniesień cierpiał na chorobę psychiczną, przeskoczył płot otaczający wybieg i spadł z wysokości 5,5 metra wprost pod nogi głodnego zwierzęcia. Przez kolejne 15 minut zwierzę brutalnie torturowało mężczyznę, podczas gdy stłoczeni wokół widzowie próbowali odpędzić tygrysa kamieniami. Na próżno...
Księga Rekordów Guinnessa (wydanie z 1985 roku) wymienia ten wyczyn - uniesienie 6270 funtów (2840 kg) jako „największy ciężar, jaki kiedykolwiek podniósł człowiek”.
Anderson przeszedł na zawodowstwo dopiero po Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1956 roku i dlatego wiele jego wyczynów siłowych, choć ogólnie wiarygodnych, nie dokonano w wystarczająco rygorystycznych warunkach, aby można je było uznać za oficjalne.
W rzeczywistości kontrowersje wokół wpisu zawartego w Księdze Guinnessa z 1985 roku doprowadziły do jego wycofania w kolejnych wydaniach. Obecny rekord, który widnieje w księdze wynosi 5340 funtów (2422 kg) i ustanowiony został przez Gregga Ernsta w 1993 roku.
Pakt o neutralności radziecko-japońskiej został podpisany 13 kwietnia 1941 r.
Traktat miał obowiązywać przez pięć lat od daty podpisania i jeśli nie został anulowany co najmniej na rok przed wygaśnięciem, miał zostać automatycznie przedłużony na kolejne pięć lat.
Po ataku Niemiec na ZSRR 22 czerwca 1941 roku, Japonia zachowała neutralność decydując się na rozpoczęcie wojny z USA, co uchroniło Związek Radziecki przed koniecznością prowadzenia działań wojennych na dwa fronty.
W odpowiedzi na to 8 sierpnia 1945 roku Stalin wypowiedział wojnę Japonii od dnia 9 sierpnia, czyli dokładnie trzy miesiące po kapitulacji Niemiec (9 maja o 9:34 czasu moskiewskiego) oraz trzy dni po zrzuceniu przez Amerykanów bomby na Hiroszimę (6 sierpnia 1945 roku).
W Norwegii i Szwecji padaczka przez wiele stuleci była uważana za dziwną i tajemniczą chorobę. Wyjaśnień jej przyczyn było wiele i były one nader pomysłowe. Jedna z teorii spiskowych zakładała, że epilepsję wywoływali ludzie kryjący się w lasach i górach. Powszechnie stosowaną metodą leczniczą było przeciągnięcie chorego przez dziurę lub naturalny otwór w drzewie. Uważano również, że świeża krew przestępców ma silne właściwości przeciwpadaczkowe. W krajach skandynawskich niektóre z tych wierzeń ludowych były bardzo trwale zakorzenione w społeczeństwie.
Fot. Mark Leech
30 czerwca 1990 w trakcie meczu Argentyny przeciwko Jugosławii, policyjny treser psów uśmiecha się szeroko, gdy jego rottweilerowi udaje się rozgryźć piłkę meczową.
24-letnia aktorka, Zuzanna Leśniak, zaśpiewała wtedy dla Zauchy piosenkę „La vien en rose”, po czym zarzuciła mu rękę na szyję i usiadła mu na kolanach, co wywołało oburzenie żony piosenkarza. Ten jednak traktował wówczas Zuzannę jak koleżankę.
Po nagłej śmierci żony Zaucha nawiązał romans z Leśniak. Problem w tym, że kobieta miała męża.
Zuzanna Leśniak miała czuć się samotna, zaniedbana oraz nieszczęśliwa w małżeństwie z reżyserem Yves’em Goulaisem. Jednak działała na dwa fronty, deklarując swe uczucia obu mężczyznom.
Po tym, jak reżyser w końcu przyłapał żonę z Zauchą w niedwuznacznej sytuacji, zagroził piosenkarzowi, że go zabije.
10 października 1991 roku w godzinach wieczornych Zaucha i Leśniak wystąpili w spektaklu "Pan Twardowski" w Teatrze STU w Krakowie. Po sztuce udali się na parking do samochodu. Tu na ich drodze stanął zazdrosny mąż Leśniak, który oddał w kierunku Andrzeja Zauchy 9 strzałów. Zaucha zginął na miejscu, a jeden z pocisków trafił z rykoszetu w Leśniak, śmiertelnie ją raniąc. Kobieta zmarła w szpitalu.
Sąd wymierzył reżyserowi karę 15 lat więzienia. Wyszedł na wolność 1 grudnia 2005 roku.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą