https://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/ksiazka-delfin-mateusz-morawiecki-poszkodowani-przez-bank-premiera/e7wy899
Poszkodowani przez bank premiera
Były rzecznik Mateusza Morawieckiego napisał o nim książkę. Stawia w niej premierowi zarzut, że kłamał w sprawie kredytów frankowych udzielanych przez bank BZ WBK, którym Morawiecki kierował przed wejściem do rządu PiS. Premier twierdził, że jego bank kredytów we frankach nie udzielał. Były rzecznik twierdzi, że to Morawiecki wprowadził je do oferty.
Dziennikarz i specjalista od wizerunku Piotr Gajdziński był przez wiele lat rzecznikiem banku BZ WBK, także wówczas gdy kierował nim Morawiecki
W swej książce "Delfin. Mateusz Morawiecki" Gajdziński ujawnia kulisy pracy Morawieckiego w banku.
Pisze m.in. o wielu biznesowych porażkach Morawieckiego, inspirowaniu przez prezesa nieprawdziwych przecieków na rynek finansowy oraz bliskich relacjach z politykami PO, w tym z Donaldem Tuskiem, Janem Krzysztofem Bieleckim i Grzegorzem Schetyną
O kredytach frankowych Gajdziński pisze tak: "BZ WBK nie był wprawdzie w awangardzie realizowania tej złodziejskiej metody skubania klientów, ale dna nie szorował"
Ujawnia też, że kredyt frankowy wzięła w BZ WBK żona Morawieckiego. "Żony czasem zaciągają kredyty bez wiedzy mężów, ale nigdy gdy są bezrobotne i gdy kwota kredytu idzie w miliony"
Onet jako pierwszy prezentuje fragmenty książki "Delfin. Mateusz Morawiecki"
Gdy Mateusz Morawiecki trafił do polityki, problem kredytów walutowych był bardzo gorący. Wysoka cena franka szwajcarskiego spowodowała, że wielu beneficjentów tych kredytów znalazło się w trudnej sytuacji. W kampaniach wyborczych 2015 roku — prezydenckiej i parlamentarnej - kandydaci Prawa i Sprawiedliwości zapowiadali szeroką pomoc dla frankowiczów. Dla Morawieckiego, do niedawna prezesa banku, ten temat był "gorącym kartoflem". Postanowił się z nim uporać w najprostszy, choć najbardziej naiwny sposób - przy użyciu kłamstwa.
Nie zdziwiło mnie to. Jako prezes Banku Zachodniego WBK Morawiecki wielokrotnie mijał się z prawdą, ale nigdy nie został przez dziennikarzy przyłapany. Zawsze bazował na tym, że - siłą rzeczy - wiedza ekonomiczna większości żurnalistów jest dość powierzchowna, że szaleńcze, coraz bardziej szaleńcze tempo ich pracy, konieczność nieustannego poszukiwania newsów, nie pozwalają zbyt dokładnie weryfikować słów prezesów banków. Poznał ten mechanizm i przeniósł go do polityki. Dlatego w styczniu 2018 roku, podczas pobytu w Davos, Mateusz Morawiecki spokojnie oświadczył, że "Bank Zachodni WBK był jednym z nielicznych banków, który wtedy tych kredytów nie udzielał". To nieprawda, Morawiecki działał bardzo aktywnie, aby wprowadzić do oferty BZ WBK kredyty walutowe. Z sukcesem.
Premie dla menadżerów
Podczas prezesury Jacka Ksenia (poprzednik Morawieckiego -red.) Bank Zachodni WBK sprzedawał znikomą ilość kredytów walutowych. Kseń był w tej sprawie ortodoksyjny, jako były dealer na rynkach walutowych doskonale wiedział, że kursy walut mogą ulegać gwałtownym zmianom, a duży wzrost cen może "zatopić" kredytobiorców, narażając na kłopoty również bank, który takich kredytów udzielił. Dlatego kredyty walutowe w Banku Zachodnim WBK były za jego rządów dostępne wyłącznie dla osób zarabiających w obcej walucie, bo to eliminowało ryzyko kursowe. Ale rynek szalał. Niska wówczas cena franka powodowała, że kredyty frankowe były dostępne nawet dla ludzi, którzy nie spełniali wymogów niezbędnych do otrzymania kredytu złotowego.
Ta polityka Ksenia w banku wielu osobom się nie podobała. W rankingach instytucji finansowych udzielających kredytów hipotecznych "szorowaliśmy dno". To bolało, ale z tym można było żyć. Gorzej jednak, że premie dla managementu - zwłaszcza najwyższego, członków zarządu i dyrektorów banku - zależały i zależą do dziś od wypracowanego zysku. Im zysk wyższy, tym wyższe premie. Jeśli bank sprzedawał niewiele wysokomarżowych, czyli bardzo dochodowych kredytów hipotecznych, to rynkowy boom go omijał. Zarabiał mniej. A to obniżało premie, które trafiały do kieszeni najważniejszych menedżerów. Z tym nikt żyć już nie chciał.
"Gramy tylko na połowie boiska"
Gdy Mateusz Morawiecki został prezesem, natychmiast postanowił to zmienić. Wielokrotnie, na różnych naradach powtarzał, że "gramy tylko na połowie boiska". Tyle że ostrożna polityka udzielania kredytów walutowych wypracowana przez Jacka Ksenia i Cona O’Sullivana, pierwszego wiceprezesa, była usankcjonowana w Dublinie (czyli przez irlandzki bank AIB, który był wówczas właścicielem BZ WBK – red.). Aby to zmienić, należało przekonać irlandzkich właścicieli. Morawiecki słał w tej sprawie maile, wielokrotnie też jeździł do Irlandii wyposażony w prezentacje wykonane, jakżeby inaczej, w programie Power Point, tym podstawowym instrumencie korporacyjnego menedżera. Początkowo sukcesy były umiarkowane. Dlatego w jednym z wywiadów apelował: "Nadzór powinien zabronić udzielania kredytów we frankach szwajcarskich, nie czekając na dalszy rozwój wydarzeń. Nie ma sensu wypatrywać osłabienia franka, bo zarówno nadzór, jak i odpowiedzialny rząd nie powinien pozwolić gospodarstwom domowym na spekulacje walutowe".
Była to, nawiasem mówiąc, opinia niezgodna z ówczesnymi działaniami Prawa i Sprawiedliwości, bo partia Kaczyńskiego aktywnie opowiadała się za kredytami hipotecznymi w obcej walucie, czyli - używając retoryki prezesa BZ WBK - za "spekulacjami walutowymi". Morawiecki był zainteresowany zablokowaniem kredytów walutowych, bo zdawał sobie sprawę, że nawet jeśli uda mu się przekonać Dublin, to i tak kierowany przez niego bank będzie miał niewielkie szanse na dogonienie innych banków w udzielaniu kredytów walutowych.
Sprzedaż szalała
Ale trafił na dobry czas. AIB pod wodzą Eugene’a Sheehy przestawiał się na tory agresywnego udzielania kredytów. Dla wychowanego na amerykańskim rynku Sheehy’ego wzrost sprzedaży był bogiem. Irlandczycy wyrazili zgodę, choć nie bez pewnych ograniczeń. Zachowali się przy tym niczym burdelmama dbająca o dziewictwo swoich podopiecznych, bo sami udzielali kredytów jak szaleńcy, co w końcu doprowadziło ich do bardzo poważnych problemów.
- Sprzedaż szalała, strasznie naciskali na błyskawiczne wprowadzenie do oferty hipotecznych kredytów walutowych. Podkreślam: chciał tego nie tylko Morawiecki, pół banku chciało. Byliśmy twardzi, wprowadziliśmy szereg warunków ograniczających, w tym dyspozycyjny dochód, wyższy niż w wielu innych bankach stosunek wysokości raty do wysokości dochodu. Declan Flynn, odpowiedzialny w zarządzie za tak zwany pion ryzyka, był w tych sprawach niewiele mniej ortodoksyjny niż Jacek Kseń. Ale, powtarzam, sprzedaż szalała. Dopiero gdy pojawił się pomysł, aby dawać kredyty hipoteczne w japońskim jenie, powiedzieliśmy stanowcze nie - wspomina jeden z menedżerów Pionu Ryzyka Banku Zachodniego WBK.
Złodziejskie skubanie klientów
Mimo wszystkich ograniczeń sprzedaż kredytów hipotecznych w Banku Zachodnim WBK ruszyła z kopyta. Oczywiście nie na tyle, aby dogonić konkurencję, która robiła to już od dłuższego czasu, ale portfel walutowych kredytów hipotecznych rósł bardzo dynamicznie. O ile w końcu 2007 roku, po półroczu kierowania bankiem przez Mateusza Morawieckiego, opiewał na niewielką kwotę 500 milionów złotych, to w 2009 roku sięgnął 2,3 miliarda złotych. Owszem, w tym czasie frank podrożał, ale tylko o 50 procent, podczas gdy wartość portfela wzrosła niemal pięciokrotnie. Premie dla managementu również wzrosły. Także za sprawą spreadów, czyli różnicy między ceną sprzedaży walut a ceną ich kupna. Z ówczesnych rankingów wynika, że BZ WBK nie był wprawdzie w awangardzie realizowania tej złodziejskiej metody skubania klientów - według "Rzeczpospolitej" spread w Metrobanku wynosił aż 7,58, a w Raiffeisen Bank 6,65 procent - ale też, z poziomem 3,92 procent, dna nie szorował.
Atak na premiera w TVP
Warto pamiętać, że dwa duże banki, bezpośredni konkurenci BZ WBK, temu szaleństwu nie uległy - kredytów walutowych nie wprowadziły wówczas do swojej oferty ani Pekao SA, ani ING Bank.
Kłamstwa Morawieckiego w sprawie rzekomego nieudzielania podczas jego prezesury przez Bank Zachodni WBK kredytów walutowych zostały publicznie zdemaskowane w programie, o ironio, państwowej telewizji. "Premier jest moralnie odpowiedzialny za śmierć mojego męża i za to, że od dziewięciu lat jako żona samobójcy, który w banku BZ WBK spłacał kredyt denominowany we frankach szwajcarskich, walczę z nim w sądzie. Mateusz Morawiecki jest moralnie odpowiedzialny za tę śmierć i za los mojej rodziny" - oświadczyła w programie "Studio Polska" Barbara Husiew, wiceprezes stowarzyszenia "Stop Bankowemu Bezprawiu".
Później, w jednym z wywiadów, Barbara Husiew nazwała Morawieckiego "banksterem i kłamcą". I dodała, że "na wypowiedziane przez mnie słowa są potwierdzenia w dokumentach. O tym, że premier jest kłamcą i jest moralnie odpowiedzialny za sytuację mojej rodziny, powiedziałam z pełną odpowiedzialnością i świadomością. Takich rodzin jak moja, które rozpadły się między innymi przez pana Morawieckiego i innych byłych i obecnych prezesów banków, jest bardzo dużo".
Państwo Husiew podpisali umowę udzielenie kredytu hipotecznego przez Bank Zachodni WBK 16 października 2008 roku, szesnaście miesięcy po tym, jak zaczął w nim rządzić Morawiecki.
Słowa Barbary Husiew potwierdził Arkadiusz Szcześniak, prezes stowarzyszenia "Stop Bankowemu Bezprawiu". "Zdobyliśmy więcej niż kilka umów, żeby mieć tego pewność. Mamy też sprawozdanie finansowe banku, z którego jasno wynika, że w 2009, 2010 roku udzielił tego typu kredytów na 2,3 mld franków szwajcarskich. Biorąc pod uwagę wysokość przeciętnego kredytu, powinno to być około 6–7 tysięcy umów. W tym czasie premier Morawiecki był prezesem tego banku".
Kredyt dla żony Morawieckiego
- Morawiecki bardzo naciskał na sprzedaż kredytów frankowych i bardzo interesował się wynikami. Dostaliśmy w tej sprawie wolną rękę, organizowaliśmy między innymi konkursy dla najlepszych sprzedawców, aby zachęcić oddziały do aktywnego działania. Ważny był tylko wynik. Raporty o wysokości sprzedaży kredytów frankowych trafiały prosto na jego biurko - opowiada jeden z menedżerów odpowiedzialnych za sprzedaż kredytów hipotecznych.
Najlepszym dowodem, że Mateusz Morawiecki kłamał, twierdząc, że Bank Zachodni WBK nie udzielał kredytów walutowych - i to kłamał w pełni świadomie - jest kredyt udzielony przez ten bank żonie Mateusza Morawieckiego. Żony czasem zaciągają kredyty bez wiedzy mężów, ale nigdy gdy są bezrobotne i gdy kwota kredytu idzie w miliony. A tak było w tym wypadku. W czerwcu 2008 roku żona Morawieckiego, Iwona, pożyczyła w kierowanym przez męża banku 1,7 miliona franków szwajcarskich, czyli - frank kosztował wówczas 2,1 zł - 3,6 miliona złotych. Nawet średnio rozgarnięte dziecko w wieku przedszkolnym nie jest w stanie uwierzyć, że Morawiecki nie miał o tym pojęcia. Spłata kredytu jest rozpisana na trzydzieści lat, do roku 2038.
Prezes Banku Zachodniego WBK najwidoczniej nie wierzył, że istnieje coś takiego, jak ryzyko kursowe. Późniejsze wydarzenia na rynku walutowym musiały go mocno zaskoczyć...
Zapytałem jednego z najbardziej doświadczonych menedżerów Banku Zachodniego WBK zajmujących się kredytami, czy bank często udziela milionowych kredytów osobom, które nie mają pracy. W odpowiedzi tylko szczerze się zaśmiał. Oczywiście nie ma wątpliwości, że przy ówczesnych zarobkach Mateusza Morawieckiego kredyt miał dobre zabezpieczenie. Ale obowiązujące w Polsce procedury mówią, że jeśli prezes zaciąga kredyt w kierowanym przez siebie banku, musi uzyskać zgodę Komisji Nadzoru Finansowego. Żon te przepisy nie obowiązują.
Śródtytuły pochodzą od redakcji
Poszkodowani przez bank premiera
Były rzecznik Mateusza Morawieckiego napisał o nim książkę. Stawia w niej premierowi zarzut, że kłamał w sprawie kredytów frankowych udzielanych przez bank BZ WBK, którym Morawiecki kierował przed wejściem do rządu PiS. Premier twierdził, że jego bank kredytów we frankach nie udzielał. Były rzecznik twierdzi, że to Morawiecki wprowadził je do oferty.
Dziennikarz i specjalista od wizerunku Piotr Gajdziński był przez wiele lat rzecznikiem banku BZ WBK, także wówczas gdy kierował nim Morawiecki
W swej książce "Delfin. Mateusz Morawiecki" Gajdziński ujawnia kulisy pracy Morawieckiego w banku.
Pisze m.in. o wielu biznesowych porażkach Morawieckiego, inspirowaniu przez prezesa nieprawdziwych przecieków na rynek finansowy oraz bliskich relacjach z politykami PO, w tym z Donaldem Tuskiem, Janem Krzysztofem Bieleckim i Grzegorzem Schetyną
O kredytach frankowych Gajdziński pisze tak: "BZ WBK nie był wprawdzie w awangardzie realizowania tej złodziejskiej metody skubania klientów, ale dna nie szorował"
Ujawnia też, że kredyt frankowy wzięła w BZ WBK żona Morawieckiego. "Żony czasem zaciągają kredyty bez wiedzy mężów, ale nigdy gdy są bezrobotne i gdy kwota kredytu idzie w miliony"
Onet jako pierwszy prezentuje fragmenty książki "Delfin. Mateusz Morawiecki"
Gdy Mateusz Morawiecki trafił do polityki, problem kredytów walutowych był bardzo gorący. Wysoka cena franka szwajcarskiego spowodowała, że wielu beneficjentów tych kredytów znalazło się w trudnej sytuacji. W kampaniach wyborczych 2015 roku — prezydenckiej i parlamentarnej - kandydaci Prawa i Sprawiedliwości zapowiadali szeroką pomoc dla frankowiczów. Dla Morawieckiego, do niedawna prezesa banku, ten temat był "gorącym kartoflem". Postanowił się z nim uporać w najprostszy, choć najbardziej naiwny sposób - przy użyciu kłamstwa.
Nie zdziwiło mnie to. Jako prezes Banku Zachodniego WBK Morawiecki wielokrotnie mijał się z prawdą, ale nigdy nie został przez dziennikarzy przyłapany. Zawsze bazował na tym, że - siłą rzeczy - wiedza ekonomiczna większości żurnalistów jest dość powierzchowna, że szaleńcze, coraz bardziej szaleńcze tempo ich pracy, konieczność nieustannego poszukiwania newsów, nie pozwalają zbyt dokładnie weryfikować słów prezesów banków. Poznał ten mechanizm i przeniósł go do polityki. Dlatego w styczniu 2018 roku, podczas pobytu w Davos, Mateusz Morawiecki spokojnie oświadczył, że "Bank Zachodni WBK był jednym z nielicznych banków, który wtedy tych kredytów nie udzielał". To nieprawda, Morawiecki działał bardzo aktywnie, aby wprowadzić do oferty BZ WBK kredyty walutowe. Z sukcesem.
Premie dla menadżerów
Podczas prezesury Jacka Ksenia (poprzednik Morawieckiego -red.) Bank Zachodni WBK sprzedawał znikomą ilość kredytów walutowych. Kseń był w tej sprawie ortodoksyjny, jako były dealer na rynkach walutowych doskonale wiedział, że kursy walut mogą ulegać gwałtownym zmianom, a duży wzrost cen może "zatopić" kredytobiorców, narażając na kłopoty również bank, który takich kredytów udzielił. Dlatego kredyty walutowe w Banku Zachodnim WBK były za jego rządów dostępne wyłącznie dla osób zarabiających w obcej walucie, bo to eliminowało ryzyko kursowe. Ale rynek szalał. Niska wówczas cena franka powodowała, że kredyty frankowe były dostępne nawet dla ludzi, którzy nie spełniali wymogów niezbędnych do otrzymania kredytu złotowego.
Ta polityka Ksenia w banku wielu osobom się nie podobała. W rankingach instytucji finansowych udzielających kredytów hipotecznych "szorowaliśmy dno". To bolało, ale z tym można było żyć. Gorzej jednak, że premie dla managementu - zwłaszcza najwyższego, członków zarządu i dyrektorów banku - zależały i zależą do dziś od wypracowanego zysku. Im zysk wyższy, tym wyższe premie. Jeśli bank sprzedawał niewiele wysokomarżowych, czyli bardzo dochodowych kredytów hipotecznych, to rynkowy boom go omijał. Zarabiał mniej. A to obniżało premie, które trafiały do kieszeni najważniejszych menedżerów. Z tym nikt żyć już nie chciał.
"Gramy tylko na połowie boiska"
Gdy Mateusz Morawiecki został prezesem, natychmiast postanowił to zmienić. Wielokrotnie, na różnych naradach powtarzał, że "gramy tylko na połowie boiska". Tyle że ostrożna polityka udzielania kredytów walutowych wypracowana przez Jacka Ksenia i Cona O’Sullivana, pierwszego wiceprezesa, była usankcjonowana w Dublinie (czyli przez irlandzki bank AIB, który był wówczas właścicielem BZ WBK – red.). Aby to zmienić, należało przekonać irlandzkich właścicieli. Morawiecki słał w tej sprawie maile, wielokrotnie też jeździł do Irlandii wyposażony w prezentacje wykonane, jakżeby inaczej, w programie Power Point, tym podstawowym instrumencie korporacyjnego menedżera. Początkowo sukcesy były umiarkowane. Dlatego w jednym z wywiadów apelował: "Nadzór powinien zabronić udzielania kredytów we frankach szwajcarskich, nie czekając na dalszy rozwój wydarzeń. Nie ma sensu wypatrywać osłabienia franka, bo zarówno nadzór, jak i odpowiedzialny rząd nie powinien pozwolić gospodarstwom domowym na spekulacje walutowe".
Była to, nawiasem mówiąc, opinia niezgodna z ówczesnymi działaniami Prawa i Sprawiedliwości, bo partia Kaczyńskiego aktywnie opowiadała się za kredytami hipotecznymi w obcej walucie, czyli - używając retoryki prezesa BZ WBK - za "spekulacjami walutowymi". Morawiecki był zainteresowany zablokowaniem kredytów walutowych, bo zdawał sobie sprawę, że nawet jeśli uda mu się przekonać Dublin, to i tak kierowany przez niego bank będzie miał niewielkie szanse na dogonienie innych banków w udzielaniu kredytów walutowych.
Sprzedaż szalała
Ale trafił na dobry czas. AIB pod wodzą Eugene’a Sheehy przestawiał się na tory agresywnego udzielania kredytów. Dla wychowanego na amerykańskim rynku Sheehy’ego wzrost sprzedaży był bogiem. Irlandczycy wyrazili zgodę, choć nie bez pewnych ograniczeń. Zachowali się przy tym niczym burdelmama dbająca o dziewictwo swoich podopiecznych, bo sami udzielali kredytów jak szaleńcy, co w końcu doprowadziło ich do bardzo poważnych problemów.
- Sprzedaż szalała, strasznie naciskali na błyskawiczne wprowadzenie do oferty hipotecznych kredytów walutowych. Podkreślam: chciał tego nie tylko Morawiecki, pół banku chciało. Byliśmy twardzi, wprowadziliśmy szereg warunków ograniczających, w tym dyspozycyjny dochód, wyższy niż w wielu innych bankach stosunek wysokości raty do wysokości dochodu. Declan Flynn, odpowiedzialny w zarządzie za tak zwany pion ryzyka, był w tych sprawach niewiele mniej ortodoksyjny niż Jacek Kseń. Ale, powtarzam, sprzedaż szalała. Dopiero gdy pojawił się pomysł, aby dawać kredyty hipoteczne w japońskim jenie, powiedzieliśmy stanowcze nie - wspomina jeden z menedżerów Pionu Ryzyka Banku Zachodniego WBK.
Złodziejskie skubanie klientów
Mimo wszystkich ograniczeń sprzedaż kredytów hipotecznych w Banku Zachodnim WBK ruszyła z kopyta. Oczywiście nie na tyle, aby dogonić konkurencję, która robiła to już od dłuższego czasu, ale portfel walutowych kredytów hipotecznych rósł bardzo dynamicznie. O ile w końcu 2007 roku, po półroczu kierowania bankiem przez Mateusza Morawieckiego, opiewał na niewielką kwotę 500 milionów złotych, to w 2009 roku sięgnął 2,3 miliarda złotych. Owszem, w tym czasie frank podrożał, ale tylko o 50 procent, podczas gdy wartość portfela wzrosła niemal pięciokrotnie. Premie dla managementu również wzrosły. Także za sprawą spreadów, czyli różnicy między ceną sprzedaży walut a ceną ich kupna. Z ówczesnych rankingów wynika, że BZ WBK nie był wprawdzie w awangardzie realizowania tej złodziejskiej metody skubania klientów - według "Rzeczpospolitej" spread w Metrobanku wynosił aż 7,58, a w Raiffeisen Bank 6,65 procent - ale też, z poziomem 3,92 procent, dna nie szorował.
Atak na premiera w TVP
Warto pamiętać, że dwa duże banki, bezpośredni konkurenci BZ WBK, temu szaleństwu nie uległy - kredytów walutowych nie wprowadziły wówczas do swojej oferty ani Pekao SA, ani ING Bank.
Kłamstwa Morawieckiego w sprawie rzekomego nieudzielania podczas jego prezesury przez Bank Zachodni WBK kredytów walutowych zostały publicznie zdemaskowane w programie, o ironio, państwowej telewizji. "Premier jest moralnie odpowiedzialny za śmierć mojego męża i za to, że od dziewięciu lat jako żona samobójcy, który w banku BZ WBK spłacał kredyt denominowany we frankach szwajcarskich, walczę z nim w sądzie. Mateusz Morawiecki jest moralnie odpowiedzialny za tę śmierć i za los mojej rodziny" - oświadczyła w programie "Studio Polska" Barbara Husiew, wiceprezes stowarzyszenia "Stop Bankowemu Bezprawiu".
Później, w jednym z wywiadów, Barbara Husiew nazwała Morawieckiego "banksterem i kłamcą". I dodała, że "na wypowiedziane przez mnie słowa są potwierdzenia w dokumentach. O tym, że premier jest kłamcą i jest moralnie odpowiedzialny za sytuację mojej rodziny, powiedziałam z pełną odpowiedzialnością i świadomością. Takich rodzin jak moja, które rozpadły się między innymi przez pana Morawieckiego i innych byłych i obecnych prezesów banków, jest bardzo dużo".
Państwo Husiew podpisali umowę udzielenie kredytu hipotecznego przez Bank Zachodni WBK 16 października 2008 roku, szesnaście miesięcy po tym, jak zaczął w nim rządzić Morawiecki.
Słowa Barbary Husiew potwierdził Arkadiusz Szcześniak, prezes stowarzyszenia "Stop Bankowemu Bezprawiu". "Zdobyliśmy więcej niż kilka umów, żeby mieć tego pewność. Mamy też sprawozdanie finansowe banku, z którego jasno wynika, że w 2009, 2010 roku udzielił tego typu kredytów na 2,3 mld franków szwajcarskich. Biorąc pod uwagę wysokość przeciętnego kredytu, powinno to być około 6–7 tysięcy umów. W tym czasie premier Morawiecki był prezesem tego banku".
Kredyt dla żony Morawieckiego
- Morawiecki bardzo naciskał na sprzedaż kredytów frankowych i bardzo interesował się wynikami. Dostaliśmy w tej sprawie wolną rękę, organizowaliśmy między innymi konkursy dla najlepszych sprzedawców, aby zachęcić oddziały do aktywnego działania. Ważny był tylko wynik. Raporty o wysokości sprzedaży kredytów frankowych trafiały prosto na jego biurko - opowiada jeden z menedżerów odpowiedzialnych za sprzedaż kredytów hipotecznych.
Najlepszym dowodem, że Mateusz Morawiecki kłamał, twierdząc, że Bank Zachodni WBK nie udzielał kredytów walutowych - i to kłamał w pełni świadomie - jest kredyt udzielony przez ten bank żonie Mateusza Morawieckiego. Żony czasem zaciągają kredyty bez wiedzy mężów, ale nigdy gdy są bezrobotne i gdy kwota kredytu idzie w miliony. A tak było w tym wypadku. W czerwcu 2008 roku żona Morawieckiego, Iwona, pożyczyła w kierowanym przez męża banku 1,7 miliona franków szwajcarskich, czyli - frank kosztował wówczas 2,1 zł - 3,6 miliona złotych. Nawet średnio rozgarnięte dziecko w wieku przedszkolnym nie jest w stanie uwierzyć, że Morawiecki nie miał o tym pojęcia. Spłata kredytu jest rozpisana na trzydzieści lat, do roku 2038.
Prezes Banku Zachodniego WBK najwidoczniej nie wierzył, że istnieje coś takiego, jak ryzyko kursowe. Późniejsze wydarzenia na rynku walutowym musiały go mocno zaskoczyć...
Zapytałem jednego z najbardziej doświadczonych menedżerów Banku Zachodniego WBK zajmujących się kredytami, czy bank często udziela milionowych kredytów osobom, które nie mają pracy. W odpowiedzi tylko szczerze się zaśmiał. Oczywiście nie ma wątpliwości, że przy ówczesnych zarobkach Mateusza Morawieckiego kredyt miał dobre zabezpieczenie. Ale obowiązujące w Polsce procedury mówią, że jeśli prezes zaciąga kredyt w kierowanym przez siebie banku, musi uzyskać zgodę Komisji Nadzoru Finansowego. Żon te przepisy nie obowiązują.
Śródtytuły pochodzą od redakcji
