Ze względu na wydarzenia ostatnich dni, zaczęłam rozmyślać nad pewną niezmiernie ważną dla mnie sprawą. Dziecięciem będąc otrzymałam jedynie pierwsze imię, drugie zaś zostało przez moich rodziców pominięte. Sprawiało mi to zawsze ból niesamowity, ból istnienia, ból duszy. Śmiem twierdzić, iż nawet moje bóle menstruacyjne wynikają z tej jakże smutnej i poważnej sytuacji, z tego haniebnego uchybienia. Moja wrodzona wrażliwość sprawiała, iż za każdym razem, gdy na mą myśl przyszedł ten brak, powodem pusty w moim sercu będący.
Zaczęłam zatem rozważać sprawę, która mogłaby ów mój problem rozwiązać, dając mi promyk nadziei na lepsze jutro i wpuszczając w me serce oraz duszę nieco ciepła i radości. Powzięłam zatem zamiar uzyskania drugiego imienia, by ta brakująca cząstka mnie trafiła na swe miejsce.
Jednak nie było mi dane długie cieszenie się tą myślą. Radość moja została stłamszona, zgnieciona, niczym ślimak przez nieuważnego przechodnia. Umarła w cierpieniu, niby mrówka przypalana przez brzdąca promieniami słońca przepuszczonymi przez lupę... Okazało się bowiem, iż nasz kraj nie ma poważania dla poczucia godności zwykłego (choć tak wyjątkowego jak ja) obywatela, za grosz nie ma szacunku do ludzkiego dążenia do radości!

Albowiem jak powinnam uzasadnić swój wybór drugiego imienia, które ze wszech miar byłoby odpowiednie dla mej osoby, niczym ostatnia część puzzli dopełniałoby moje "ja". Niestety, nie uzyskałam zgody, aby moim drugim imieniem stała się Empatia i z tego powodu serce mi się kraja, dusza roni łzy, a radość z życia umknęła mi, niczym zeschły liść porwany przez wiatr...

Pójdź dziecię do mnie, wyrwę Ci paznokcia u stopy lewej i wtedy gwałtownie poczujesz czym jest ból prawdziwy. A potem w szpilkach z noskami pomykać będziesz, by ból palucha przypominał Ci o naturze cierpienia i pomoże w przybraniu cierpiętniczej miny.

i za :re

Napisałbym standardowo idź się powieś, ale ta sprawa jest wyjątkowo trudna.
Sam jestem szczęśliwym posiadaczem drugiego imienia i widziałem jakie katusze przechodzili moi znajomi, którzy go nie posiadali. Albowiem drugie imię jest niczym przeciwwaga, która środkuje wszystkie problemy i smutki. To jak jing i jang, jak Boni i Clyde, Bolek i Lolek - jedna całość.
I mam nawet rozwiązanie Twojego problemu - szybciutko wyjdź za mąż i przybierz drugie nazwisko! Nie jest to co prawda drugie imię, ale w Naj! przeczytałem, że świetnie łagodzi bóle menstruacyjne!

A myślałem, że ja mam problemy

Post napisany z telefonu. Da się? Da się.

Głębia treści i mnogość wątków powaliły mnie na kolana i przyprawiły o ból śledziony, na pewno nieporównywalny z bólami menstruacyjnymi i egzystencjalnym cierpieniem autorki. Co gorsza trudno mi teraz na kolanach chodzić do lodówki po piwo.

ojciec miał znajomego na ktorego całe życie mówili felek , ostatnio dowiedziałem się ze to stefan

tak więc od dziś wmawiaj wszystkim że masz dwa imienia , a jak ktos powie ze to nie prawda zdziel go pejczykiem w nos , żeby się zastanowił nad sensem życia

:tytezterefere Sam chcialbym miec tak dobrze. Lecz niestety przez glupia fanaberie rodzicow mam w metryce dwa imiona. A to doprowadzilo do: nie zgodnosci miedzy aktem urodzenia a formularzem o wydanie dowodu osobistego:p

Biedna Ty niebogo, pożyczyłabym Ci swoje drugie, ale jak raz na drugie mam Katarzyna.

tak mi smutno, że nie wiem co napisać

Jest mi w tym momencie naprawdę, naprawdę głupio, ponieważ posiadam trzy imiona.
Trzeciego nie używam wcale, więc jeśli chcesz mogę ci użyczyć - możesz spokojnie używać do czasu aż dorobisz się własnego, kiedyś tam.
Proszę bardzo, nie krępuj się i bierz: Tomasz.

Purkusiu, dziękuję Ci, jednak Empatia w swej delikatności byłaby idealna do wypełnienia tej pustki we mnie, Tomasz natomiast swym ogromem, swą potęgą, mógłby tę dziurę powiększyć...

Wegosie, dziękuję Ci za zrozumienie, jednak masz rację pisząc, że drugie nazwisko w stosunku do drugiego imienia jest jak pyłek na wietrze w stosunku do potężnej góry.

Edytko, Ty w pełni zrozumiałaś mój ból istnienia! Jakże się cieszę, gdy mogę czytać tak pełne owego zrozumienia słowa pokrewnej mi duszy, która również pogłębiona w cierpieniu spowodowanym złem tego świata, doświadcza głębokiego weltschmerzu. Trzymaj się, będzie dobrze!

Chujowa sprawa

nie wypełnia ale powiększa dziurę...
a to Tomasz...

Tercia, nie lękaj się! Pan przytuli Cię do swego łona (o ile jesteś pełnoletnia, rzecz jasna) i znajdzie radę na Twój ból.
Idź do kościoła, przyjmij z ręki biskupa bierzmowanie. Jeden strzał z prawej i masz imię. Tylko uważaj na gamonia, co będzie mówił, żeby przypadkiem Eutanazja nie wyszła. Niby też święta, ale mimo wszystko....

:pleban, zostaw dziurę :terefere

, niestety, ale u bierzmowania już byłam i jasno było mi powiedziane, że to jest trzecie imię. I teraz między pierwszym a trzecim zieje wyrwa ogromna, smutek wlewająca w moje bolące serce...

w sumie tez mam trzecie, i nawet sam sobie je wybrałem (choć nie mogłem takie jak chciałem ) lecz widząc żal i ból autorki nie chciałem się chwalić

Ach Terefero, tak bardzo poruszyłąś me serce, iż oddam Ci na zawsze me drugie imię... nie jest to wprawdzie Empatia ale jest równie piękne i dźwięczne- idź w pokoju Katarzyno Weroniko...

O choroba, no to z tym trzecim imieniem bez drugiego, no to faktycznie.
Nie mam bladego pojęcia jak wybrnąć z takiej sytuacji, serio.
Nie wiem, może list do prezydenta? Podobno ludzki pan, a i pisania prostych ludzi czytać lubi.

nic ino zmienić szate graficzną na czarna oraz stwierdzić że napełnia nas "żal i bul "

trzymaj sie! jakos to bedzie.
ja dla odmiany mam 3 imiona,
Lukasz Piotra i....Arnold

Łukaszu, Twoje trzecie imię brzmi męskie, potężnie - zapewne napawa Cię dumą, której mi nigdy nie będzie dane zaznać. Staram się cieszyć Twoim szczęściem, jednak jest to ciężkie, gdy serce me otula całun cierpienia i smutku, a dusza moja nurza się w cieniach rozpaczy...

Tercia, skoro nie można zaradzić istnieniu tej dziury, to może choć ją wykorzystać? Wpuść tam np. piłkę ping pongową, niech pozostałe imiona sobie pograją.

:tytezterefere, oj tam oj tam, że drugiego imienia niby nie ma to już dramat... To właśnie w takich kryzysowych momentach rodzą się mocarstwa. Trzeba korzystać z tego co się ma - w zależności od okazji proponuję korzystać: Katarzyna I, Katarzyna II

Jeśli poprawi Ci to humor, to możemy wołać na Cię Eulalia Do empatii podobne a i jako zwyczajowe może się przyjąć

I całe szczęście...jedna empatyczna na forum wystarczy w zupełności.

Lepiej nie mieć drugiego imienia niż mieć jakieś beznadziejne - np. Halinka. Albo Marzenka. Jak babon z okienka na poczcie.