W poprzednim odcinku...


5. Jak diabeł gorzałkę stworzył
Dziś już ludzie nie wiedzą, jak diabeł stworzył gorzałkę. A było tak:
Raz diabeł widział, że ludzie nie mieli wcale grzechów i żaden do piekła nie chciał iść. Co robić? Po to jest piekło, aby dam dusze gorały, bo jak ich tam nie ma, to po co mają być diabli? Wezwał wyższy diabeł niższego diabła i powiada:
- Wiesz ty co? Musicie się wypuścić na świat i wynaleźć taki trunek, że jak się go ludzie napiją, to stracą rozum i zaczną klnąć, bić się, a nawet zabijać. Wtedy będziemy mieć pełne ręce roboty i kotły będą pełne. Trzeba coś takiego zrobić. Jeszcze im ino dodał, jak to mają zrobić i wysłał diabłów w świat. Musieli jakoś tak zrobić, aby do piekła co dzień się jakaś dusza dostała.
Jeden z tych diabłów zdał się na pachołka u gospodarza.
- Gospodarzu, nie mielibyście roboty dla mnie?
- Robota by była, ino że my mamy mało co jeść.
- Jo wom za darmo byda robił, a wy będziecie mieć wszystkiego dość.
Jakoś to zrobił, że ostał na dwa tygodnie. No i powiada:
- Tu zasadzimy owies, tu pszenica, a tu kartofle.
- Ale przeca tak nigdy nie było - powiada gospodarz. - No, ale tyś jest młodszy, może to teraz tako nowo metoda, może to nowoczesne.
No i za jakiś czas diabeł pado:
- Będziemy to na jedna kupka nosić.
Nanosili owsa tyle, pszenicy tyle, że góra [góra - strych] się mogła zawalić. A pierwej to te góry były liche, z kamienia się nie robiło, ino z drzewa. Toteż tako szopa mogła się zawalić. Parobek rzecze:
- Widzicie, ile mocie tego wszystkiego?
- A jednak ty umiesz gospodarzyć.
Sprzedali ludziom, a jeszcze tego mieli, że aż hej! A kartofli tyle nakopali, że nie umieli zebrać.
Teraz diabeł pado:
- Wiecie wy co, gospodarzu? Jo wam nawarza takiego trunku z tego. Zboże przemielimy we młynie, sprzedocie i będziecie mieć pieniądze, i będziecie mogli bardz dobrze żyć.
- No, jakbyś to umiał, tak zrób.
No i diabeł wziął się do warzenia szpyrytusu. Nawarzył, jeszcze ciepłe było:
- Skosztujcie ino, gospodarzu!
Ten łyknął.
- Oj, co też to tak dobrego, tak mi na duszy lekko.
Tak pociągają, a tu naschodziło się tych kumoterów, a każdy próbuje. Chłopów już pełna izba. Tak sobie dobrze popili, że się zaczęli całować, a obłapiać, potem się zaczęli przezywać, a przypominać wszystkie długi, a przewinienia, a potem doszło do bijatyki. A nasz diabeł kochany siedział sobie w kącie a radował się.
Od tego czasu tak się ludzie w gorzałce rozmiłowali, że więcej jest na świecie tych pijoków niźli ludzi trzeźwych. A diobły nie nastarczą w piekle kotłów, bo duszyczek im przybywa a przybywa.

Że tak powiem wprost... teraz dopiero przeczytałem wszystkie 5 odcinków - poza tym o diable i św. Piotrze - wszystkie słabe

Tak jak napisałem w pierwszym poście nie wszystkie są śmieszne, jednak postanowiłem wrzucać bez wyjątku. Dowcipy są poprzeplatane takimi bajkami bez puenty. Nadejdzie czas na coś lepszego Na razie sam czasem ziewnę