Jakich książek nie przeczytaliście do końca?
Ja "Czerwone i czarne" Standhala...historia niebogatego a nadambitnego młodzieńca, który "po trupach" dąży do kariery, po drodze nawiązując romans z mężatką, który prowadzi do dalszych wielce dramatycznych wydarzeń. Przerwałam kiedy zaczęło to za bardzo przypominać moje zycie. Bałam się dotrzeć do końca książki gdzie jest naprawdę źle... Głupie to, ale zwyczajnie przeraziłam się książki. No i spojrzałam na swoje cechy charakteru oczami czytelnika (bohater był b. do mnie podobny) i to co zobaczyłam szalenie mi się nie spodobało. Zostawiłam, odłożyłam, może kiedyś wrócę...

Salman Rushdie "Szatańskie wersety" - z tego co pamietam to zaczynała się od tego że główny bohater spadał do oceanu, przerwałem czytanie zanim spadł, jakieś 40 stron; nie znam na tyle Islamu żeby odnaleźć tam powody do wyroku śmierci wydanego na autora
Erich Maria Remarque "Trzej towarzysze" - do połowy nic się nie działo i nic nie wskazywało że w drugiej połowie to się zmieni
William Wharton "Tato" - jw
James Joyce "Ulisses" - po 10 stronach, pewnie dlatego że nie jest to książka dla 14-to latka, a póżniej jakoś nie wpadła mi w ręce
i jeszcze kilka tytułów których już nawet nie pamiętam

Ale w końcu nie wszystko musi podobać się wszytkim

Hiub akurat Ulissesa to polecam doczytać - moja ukochana książka. Nie ma dla mnie drugiej książki pisanej duszą a nie ciałem...Ta książka jest myśleniem a nie działaniem. Majstersztyk.

Ja wszystko co zacznę czytać doczytywałam do końca. Jednak najbardziej mnie zmęczyła "Czarodziejska góra" i "Blaszany bębenek". Nie powiem, że to nudne czy nieciekawe książki, tylko bardzo trudne do "przełknięcia".

świetny temat!!!
mam tak samo jak Mroczna, ale najbardziej mnie zmęczył "Bóg rzeczy małych" raaany, żałuję, że się męczyłam nad nią. W sumie to byłaby normalna książka o miłości kobiety do mężczyzny z niższej grupy społecznej, gdyby nie jakieś pochrzanione retrospekcje, pseudointelektualne tasiemcowe zdania, czasem nie wiedziałam o co chodzi. Książka beznadziejna.

Hmmm... To może zamiast książek podam autora. Żeromski. Mimo kilku prób nie udało mi się. Anie z Zielonego zmęczyłem, a tego nie. Pomijam podręczniki uczelniane, rzecz jasna.
Przyznam szczerze, że nie skończyłem też żadnej kiążki Anne Rice, ale to wyłącznie dlatego, że miałem dość rozwodzenia się nad duszą wampira, "Summa Technologiae" Lema, bo ukradli mi plecak razem z książką jakieś 10 lat temu i "Deception Point" Dana Browna, bo dopiero godzinę czytałem

Lubię Żeromskiego, ale nie przeszłam przez "Popioły". Płakałam ze wścieku, robiłam podchody i w końcu się poddałam.

"Pielgrzym" P.Coehlo... To co dla innych arcydziełem, dla mnie bezznaczeniowym słowotokiem... do końca brakło mi jakieś 100 stron, a z tego co przeczytałam i tak niewiele zapamiętałam. W każdym bądź razie rozczarowałam się okrutnie.

:mycha tak po prawdzie to Coelcho niebezpiecznie ociera się o grafomanię. To tak naprawdę opowiadane kwiecistym (aż do mdłości) językiem banały.Podobnie patrzę na Dana Browna - tu styl jest wręcz dziecinny. Zdania klecone z umiejętnością mało zdolnego ucznia budowlanki. Intrygi to jedyna chyba mocna strona jego "dzieł". Ale to za mało, żeby potomność doceniła. Wróżę mu krótką sławę. Podobnie jak ckliwemu Coelho. 100 lat nie wytrzymają.

Ja staram się doczytywać ale nie przebrnąłem przez "Blaszany bębenek" z tego powodu co mroczna... Cóż książka ciekawa ale trochę zapychająca... Co do Coelo to zgodzę się z przedmówcami, doczytałem ale nie podobało mi sie to kompletnie... zbyt grafomańskie wdedług mnie.

Ksiązki Żeromskiego omijam szerokim łukiem... te wszechobecne kilkunastostronicowe opisy np. przyrody...

Natomiast jeżli chodzi o konkretne "niedoczytane" tytuły to ich brak, ponieważ podobnie jak czy staram się doczytać daną pozycję do końca.
Daję w ten sposób autorowi szansę Jak mu się nie powiedzie to do innych jego książek z reguły nie sięgam.

arka snerga, chyba za młody byłem a potem nie specjalnie szukałem

u mnie to "Szwejk" dopiero za drugim podejsciem dałem radę przeciwstawić się nadwyraz mądrej głupocie ale w sumi pierwszy raz próbowałem w podstawówce to glutkowaty jeszcze człek no i naturalnie " ten obcy " bodaj Jurgielewiczowej, historia małych tepaków pozakochiwanych w sobie w podle deszczowe wakacje, padaka i marazm, fuj, dlaczego chłopcy w 4 klasie byli zmuszani do takiego paskudztwa a " Marka Piegusa" niekt dziewczynom czytac nie kazał he?

też jak i doczytuję ksiaźki do końca
ale kilka razy mi sie to nie udało:
1. zbrodnia i kara - wiem, wiem, że należy to przeczytać (teraz ma byc dolaczona do Wyborczej to może jeszcze raz spróbuje)
2. blaszany bębenek
3. szatańskie wersety - skończyłam na tym samym momencie co

Za to Czarodziejsą górę uwielbiam

aha no i Starej Baśni nigdy nie doczytałam... zawsze kończyłam na 12 stronie

Do odpowiednich ksiązek trzeba miec chyba odpowiedni nastrój..z tego wniosek, że nieodpowiedni miałam zabierając sie do:
1. Komu bije dzwon- do 30 strony i dalej ani huhu
2. Mistrz i Małgorzata- wiem wstyd się przyznac, ale sięgnęłam po to zdaje sie jakies 12 lat temu i nie szło mi w ogóle

Jam zaprzestał czytania w połowie "Mistrza i Małgorzaty" - nie wiem czemu; odniosłem wrażenie, że książka przereklamowana, ale to chyba ja nie przystaję do niej. Za to "Blaszany bębenek" poszedł mi gładko, przeczytałbym go jeszcze raz, ale cztery lata temu pożyczyłem pewnej koleżance...

uwielbiam niemiecką literaturę, ale jedna książka mnie nie lubi mianowicie "Szczurzyca" G. Grassa.... utknęłam w środku i koniec. Fabuła (a może jej brak?) jest "troszeczkę" zagmatwana..pojawiają się bohaterowie z "Blaszanego bębenka" i bajek Braci Grimm...ogólnie mówiąc, baaardzo cięzkostrawny materiał. Wstyd mi, ale nawet "Mein Kampf" wiadomo kogo mi sie lepiej czytało.......ale moze kiedyś ją przeczytam, może...

"Blaszany bebenek" polknelam
Nie ukonczylam:
- "Pod wulkanem" Lowry'ego, czyli dzien z z zycia alkoholika: chociaz bylam blisko konca; nie mialam juz sily czytac o kolejnych alkoholowych zwidach i upodleniu glownego bohatera, te nie konczace sie wywody psychologiczne sa po prostu niestrawne (choc przeczytalam kiedys sporo podobnych dziel)
- "Pan Wolodyjowski": co tu duzo mowic, Sienkiewicz sucks... "Krzyzacy" jeszcze byli do zniesienia, nowelki mi sie podobaly, ale trylogia jest po prostu okropna, "Quo Vadis" sie boje dotykac
- "Przedwiosnie": kocham Zeromskiego, ale ta ksiazka mu sie moim zdaniem nie udala; film podobal mi sie i uznaje to za zaliczenie lektury
- "Sztuka kochania" Wislockiej: przestarzala, przeladowana szczegolami anatomicznymi... polecam tylko wybrane rozdzialy
Staram sie zawsze honorowo dobrnac do konca, ale po prostu czasem nie warto.
Kiedys czasopismo "Machina" opublikowalo wykaz ksiazek, ktore uchodza za swiatowe arcydziela, ale sa nie do zmeczenia. Nie ma sensu sie katowac w imie poblazliwie rozumianego snobizmu.

"Lalka"
"Nad Niemnem"
"Chłopi"
"Placówka"
"Pan Tadeusz" (o zgrozo...)

Naprawdę tego nie przeczytałem. Powody? - pewnie za młody i leniwy byłem

Hm... z tego co pamiętam to tylko Pamiętnik znaleziony w Saragossie. Zawsze się gubię w opowieściach w opowieściach itp. Ale następnym razem będę robił notatki.

Ja również wszystko doczytuję, poza jednym wyjątkiem...

"Pamiętnik Narkomanki" kiedyś wpadł mi w łapy...i mniej więcej w połowie z nich wypadł gdzieś na półkę, na której kurzy sie do dziś...może kiedyś...

Nie wiem, ale jakos nie mogę zmęczyc "Kodu Leonarda..." Utknąłem na 67 stronie i dalej ni wząb. Juz trzy tygodnie. Całkowicie mnie odrzuca, sam nie wiem co, ale ta książka nie ma dla mnie tego czegoś co by wchłonęło mnie na długie godziny jak np. "Mistrz i Małgorzata".

ja doczytuję wszystkie książki jakoś tak mimo że nudna to chcę wiedzieć co się stanie i jak się skończy. Ale jest jedna książka która ma pecha do mnie albo ja do niej chodzi o Paragraf 22 nie wiem czemu ale zaczynałam ją czytac chyba z 8 razy za każdym razem dochodzę dalej ale nie umiem jej skończyć albo coś mi wypadnie i nie mam wogóle czasu albo dorwę coś innego co jest pilne bo trzeba oddać. Chyba muszę swój egzemlarz komuś pożyczyć a sama wypożyczyć paragraf z biblioteki.

Jakiś czas temu, kierując się instynktem stadnym, sięgnąłem po „Wojnę posko-ruską” Masłowskiej. Naprawdę bardzo się starałem, ale poddałem się już po pięćdziesięciu stronach.

pshamack
to naprawde shit nie książka nie wiem czym ludzie sie zachwycają i daja jej nagrody. zgroza
do moich ulubionych nieprzeczytanych należą:'
Whartona - starałem się, Goldinga - ciężkie, no i oczywiście cudne opisy wspomnianego już Żeromskiego,.

ciężko mi było przypomniec sobie, ale jednak - większośc książek Whartona... próbowałam jeszcze w liceum widząc jak wszyscy wokół się zachwycają, chciałam wiedzieć czym właściwie... trochę czasu mi zajęło by stwierdzić że gość po prostu nie umie pisać a te zachwyty to jakaś chora moda...
Marquez - "Kronika zapowiedzianej śmierci" - ponoć świetne, nie wiem znudziło mnie po 20-stu stronach...


o wiele łatwiej jest mi przypomnieć sobie te książki, które nie pozwalały mi spać każąc siebie czytać - "Zbrodnia i kara" Dostojewskiego w trzy dni..
"Diuna" - kilka lat temu, w akademiku, w tramwaju, na wykładzie...
"Shadowrun" - seria napisana na podstawie RPG... chyba 4 tomy... to mnie wessało potężnie

"Piramidy" - jedyna książka Pratchetta, której nie jestem w stanie zmóc i nie mam pojęcia czemu.

opowiadania Cortazara - gupie to strasznie, ze trzy może przeczytałam

"Ogniem i Mieczem"- nie znoszę Sienkiewicza

i sporo innych, uważam, że nie ma co się męczyć

Pan Tadeusz - nie da się tego czytać patetyczna historia o niczym...
z trylogii tylko przez Potop przebrnąłem
Pielgrzym i 11 minut próbowałem ze trzy razy bez skutku - może zrobię podejście za jakieś 10 lat jak jeszcze wydawać je będą...

_zniwiaz : w Piramidach po powrocie bohatera do kraju jest 60-70 stronicowy zastój - przebrnij, bo warto

"wojna polsko-ruska" jest totalnym przegieciem. jak mozna cos takiego drukowac. ale pod wplywem pochlebnych recenzji w prasie kupilam.... szkoda kasy. jak ktos chce to oddam. nawet na swoj koszt wysle. ale powiem, ze zmeczylam do konca. nic kompletnie z niej nie pamietam. teraz na polce stoi i tylko miejsce niepotrzebnie zajmuje.

"szwejk". mecze juz od miesiaca..... mecze i zmeczyc nie moge. i wlasnie w ciagu tego miesiaca przeczytalam mariusza maslanke "bidul" a teraz czytam Egipcjanina sinuhe. bo tak wlasciwie przeczytam wszystko aby nie wracac do Szwejka. moze kiedys....

partyboy- zapewne warto, znam twórczość Pratchetta na tyle dobrze, żeby to wiedzieć, ale nie mogę jakoś, i to nawet nie na wspomnianym przez Ciebie zastoju się zacięłam....

Aha i jeszcze:
"Pan Tadeusz" - nigdy, przenigdy
cokolwiek Gombrowicza, Gombrowicz jest tragiczny....