Przeleciałem wioskami, miasteczkami, koloniami, osadami drogę z Gliwic do Lublina. Wszędzie remonty dróg, wszędzie plakaty wyborcze. A z tych plakatów wyzierają głodne koryta oczyska. Stare, napuszone, sfotoszopowane, ale pędu do władzy nie da się obrobić cyfrowo Gdzie, ja się pytam, gdzie? Gdzie te młode ledwo odpryszczone giganty polityki i ekonomii, których w internecie jest pełno. Co roku opuszcza ileś tam uczelni o w/w profilach, całkiem solidne stadko pełnych adrenaliny i pomysłów ludzi. Gdzie oni i jak oni mogliby się dopchać do tych koryt z banknotami, mandatami wyborczymi i poparciem ujwieskont? Jesteśmy skazani na te stare pryki z poprzedniego ustroju? Ile lat jeszcze? Kiedy to wszystko wyzdycha?

Nieukryty post z bitkami wołowymi w sosie kurkowym w tle Znaczy... ja piwko piję i na Babę czekam, a bitki pyrkają powoli...

Z tego co widziałem to są w Kukizie (partii, nie człowieku)

:szatkus Może źle zadałem pytanie. Szlajałem się po Polsce B Może na zachodzie, który przeleciałem autostradami, jest inaczej. Ja mówię o ścianie południowo-wschodniej. Koszmar jakiś pacza na mię z plakatów

Ostatnie 4 lata wiceprezydentem Gdyni była taka fajna 30tka, więc nie narzekajmy
Szczurek jak pierwszy raz zostawał prezydentem Gdyni miał 35.

A kto niby nam tu ostatnio truł dupę?

:kocia_mama Jakiś radny? Kandydat na burmistrza? Czy zwykły Piszkitle, donosiciel i swołocz?

Jak popatrzylem na program osoby, parę lat młodszej ode mnie która jeszcze chyba do końca edukacji nie zakończyła to ja chyba nie widzę różnicy starzy czy młodzi

:specmaniek uj go wie. Ale że on to robił dla idei to nie chce mi się wierzyć


A jeszcze jedno: na oficjalnej stronie wyborów masz statystyki, możesz zobaczyć gdzie młodzi kandydują

:kocia_mama A pier*olę, nie wejdę. Już mi ciekawość przeszła Na miesiąc, jestem tydzień w polsce i trzy za granicami. Co za różnica, kto mnie będzie okradał w złotówkach, skoro i tak wydaję w euro

Zrobić plakaty tak żeby było je wszędzie widać to kosztuje, zapewne trochę więcej niż ktoś byłby skłonny zainwestować z prywatnej kieszeni, mając na względzie niskie szanse na powodzenie.

Gdy płaci partia jest inaczej, tym bardziej że partia płaci pieniędzmi społeczeństwa, a nie swoimi. Najłatwiej jest więc startować z list partii, które dostają dotacje, ale tam jest wielu "zasłużonych" i trzeba swoje odczekać lub liczyć na szczęście. No chyba, że ktoś z rodziny jest bardzo ważny i nie boi się wystawić niedoświadczonego krewnego przed starymi klakierami.

Poza tym ludzie zwątpili w politykę - nie wierzą, że można coś zmienić, nie wierzą, że można być wybranym nie oferując żadnych korzyści, boją się, że staną się ofiarami politycznej brudnej gry.

Wszystkich młodych ludzi których znam, a którzy poszli w politykę, mógłbym podzielić na trzy grupy (z pojedynczymi wyjątkami): dzieci polityków, wazeliniarze, ideologicznie jebnięci.

Dzieci polityków z reguły nie potrafią nic, podobnie jak rodzice, więc zostaje jedyna możliwa ścieżka kariery. Wazelniarze zawsze kręcą się w towarzystwie polityków, prężnie się wszędzie udzielają, widząc w tym jakąś szansę na zysk - w normalnej pracy trzeba coś umieć, a tak wystarczy brak honoru i dużo determinacji. Ideologicznie jebnięci nawet coś potrafią, coś w życiu robią, ale asperger 9/10 nie pozwala im trzeźwo patrzeć na świat, zafascynowani jakąś doktryną chcieli by ją bezrefleksyjnie wdrażać. A że wyglądają na obłąkanych to nikt ich i tak nie wybierze.

Ogólnie mam wrażenie, że w politykę, szczególnie tą samorządową, idą ludzie bez pomysłu na życie.