http://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2018-10-09/szpital-dwa-razy-nie-przyjal-kobiety-ktora-powinna-rodzic-dziecko-nie-zyje/

Miałam kontakt z paroma ginekologami, którzy uważali się za bogów na ziemi. Zresztą nie tylko z ginekologami, ale ten kierunek tu bardziej adekwatny. Spotkałam się osobiście z "pierworódka, histeryczka", z klasycznym "wszystkie rodzą, to i ty urodzisz", "przestań się drzeć, bo skrzywdzisz dziecko", "hehe, jak nie zadbała o naturalne zapodanie oksytocyny, to my teraz musimy sztucznie podawać, hehe", "trzecia ciąża?! dwójka ci nie wystarczyła?! tabletek nie znasz?!", "jeśli miałaś pecha, to nie jest nasza wina", to ostatnie odniesione do tragicznego porodu Najstarszej... Te zdania były zwrócone bezpośrednio do mnie. Jeśli miałabym zebrać w kupę to, co usłyszały i moje znajome, wyszedłby całkiem pokaźny tomik. To wszystko we Włoszech, ale z rozmów wiem, że i w Polsce niewiele rodząca ma do powiedzenia, co skłania mnie do wniosku, że takie jest ogólne podejście do tematu, bez względu na położenie geograficzne.

Jakiś rok temu zaczęło tu być głośno o kampanii, której nazwa teraz mi umyka z pamięci, która miała służyć zgłaszaniu niepoprawnych, a czasem wręcz karygodnych zachowań lekarzy i pielęgniarek. Weszłam w komentarze jednego z artykułów. Świadectwa kobiet były przerażające. I było ich dużo, bardzo dużo.

Równiutko dziewiętnaście lat temu rodziła sie moja Najstarsza, pamięć porodu do dziś wywołuje we mnie przerażenie. Kilka dni temu rodzice z artykułu zamiast głupieć na widok ukochanego noworodka wybierali białą trumienkę w zakładzie pogrzebowym.
Ile lat jeszcze musi minąć, zanim lekarz zacznie traktować rodzącą z szacunkiem, kiedy zrozumie, że każda kobieta jest inna, że jedna rozwiązuje krzyżówki w połogu, a druga mdleje z bólu? Kiedy zrozumie, że może nie być jedyną słuszną wyrocznią, i że uważniejsze posłuchanie drugiej opinii nie uwłoczy jego godności?
Pytania bez odpowiedzi, zapewne.

Strona moja, ale "mozaiki" to kamienie zapewne, są zabójcze

Polska akcja to chyba rodzić po ludzku.

U nas najpoważniejsze problemy są w kwestii klauzuli sumienia. Wrocław jest dość liberalny i ja nie spotkałam ginekologa który zatajałby informacje o moim stanie zdrowia albo odmówił tabletek, koleżanki też nie mają z tym problemu, ale jestem w kilku kobiecych grupach na Fejsie i babeczki piszą, że np cała przychodnia luxmedu odmawia wypisania recepty. No i jeszcze często ginekolodzy uznają za oczywistą oczywistość że jak jesteś kobietą to dziecko musi być.

:kocia_mama tu też jest to dużym problemem. Jeszcze Toskania jako tako się trzyma, ale na południu Włoch trzeba pielgrzymek, żeby dostac pigułkę dnia następnego. Zresztą wczoraj czytałam artykuł, że w czterech miastach toskańskich, na czele z Pizą, również jest z tym problem. Więc chyba kwestia poczekania, staczamy się w tył osi czasu. Mamy tu nowego, tfu, ministra, tfu, rodziny, który wypluwa z siebie takie komentarze dotyczące aborcji, homoseksualizmu, rozwodów, że kalendarz sam kartki do tyłu przewraca.

W wielu przypadkach słyszy się o lekarzach z syndromem boga, ale w ginekologii mam wrażenie, że przypadłość obciąża się dodatkowo o kilka innych poważnych schorzeń. A potem robi się zaraźliwa.

Ostatnio lubię onet. Artykuł o porodach.
Przerażające.

https://kobieta.onet.pl/zabrali-mi-kobiecosc-udany-seks-zdrowie-dali-dziecko-uczciwie/f1xchrr

najważniejsze, że donosiła i urodziła nieważne, czy żywe, nieważne, czy zdrowe. grunt, że aborcji nie było

:nereis Mam dużo wspólnych punktów z tą dziewczyną. Znajomy ginekolog, nowy szpital z bajerami, które nie działały, potworny ból i moja nagła przezroczystośc dla personelu, brak lekarza przez prawie trzydzieści godzin, oczy z wybroczynami, siniaki na kolanach i czole, potem chwyt Kristellera, nagle mnóstwo lekarzy dookoła, ssawka, reanimacja córy, zszywanie na żywca... I ten ból, niesamowity ból, który wepchnęłabym z chęcią w gardło każdemu, kto go nazywał histerią.
I jedyne spotkanie ze znajomym ginekologem prowadzącym, w szpitalu, przy wypisce. Mojej, bo córa na intensywnej terapii jeszcze półtora miesiąca leżała. I jego zdanie, z uciekającym na bok wzrokiem "no ale wiesz, czasem takie rzeczy się zdarzają".
Dziś jest ordynatorem.
Z bogami sie nie wygrywa...

Wydaje mi się, że problem nie ogranicza się tylko do lekarzy, choć oczywiście ich przykłady będą bardziej jaskrawe, bo decydują o życiu, a że też są bardziej narażeni na wypalenie zawodowe, stąd i większe chamstwo i okrucieństwo z ich strony.

Niemniej taka dehumanizacja dotyczy różnych grup zawodowych, nie jest związana z religią, a wynika z elitarności grupy, jej koherentności i siły społecznego oddziaływania. W skrócie, niektórzy ludzie, niezależnie od tego co by zrobili, są niewyjebalni, nieusuwalni i mogą jeszcze w odwecie zaszkodzić. W normalnym świecie nawet jednostkowa przewina pewnego kalibru powoduje długiego lub dożywotniego bana. Natomiast w warunkach polskich i podobnych tworzy się doskonałe środowisko do maksymalnego skurwienia poszczególnych jednostek i przez długi czas, albo i nigdy, nikt nic z nimi nie zrobi. Ciężko mi tylko stwierdzić czy to znieczulica otoczenia, jego czołobitność, czy może strach. Z pewnością konformizm.

W chwaleniu polityków jestem co najmniej ostrożny i powściągliwy. Niemniej jednak prezydent Poznania pół roku temu obiecał otwarcie całodobowego, bezpłatnego (również dla nieubezpieczonych i nieletnich) gabinetu ginekologicznego - przyjaznego pacjentkom oraz nie odmawiającego pomocy za tarczą religijnych urojeń.

No i wygląda na to, że dotrzymał słowa i wespół z fundacją FANARI miasto uruchomiło taki punkt:
http://poznan.wyborcza.pl/poznan/7,36001,23993951,pierwszy-w-polsce-calodobowy-bezplatny-gabinet-ginekologiczny.html

https://fanari.pl/punkt-profilaktyki-intymnej/

W skali potrzeb jest to tylko mały krok, ale przynajmniej w dobrą stronę

:nevya masz rację. To samo się dzeje w środowiskach uniwersyteckich, prawnych, politycznych. Dodałabym nepotyzm, jako jeden, nie najmniej ważny, powód. I ostracyzm wobec każdego, choćby jak najbardziej kompetentnego, kto chce zmienić panujące, wygodne warunki.

:yoop to bardzo dobra wiadomość, brakowało mi dziś takiej

:nevya Tylko to mozna odnieść do kasty lekarskiej. A co ma taka położna ze zgnojenia przestraszonej pierworódki, to nie wiem. Bo od lekarzy usłyszałam "rubaszne" żarciki kalibru kolubryny, które zapewne powinny powodować u mnie lawinę śmiechu w ramach brakującej anestezji, ale położne... Och, one były po prostu jadowite.

zialena82 Na neonatologii jest obowiązkowa rotacja tak lekarzy, jak i pielęgniarek, ze względu na oczywisty, szczególnego rodzaju stres związany z tym oddziałem. Wiadomo, nie wszystkie dzieciaczki tam trafiające wychodzą do domów, a nierzadko te, co wychodzą, wracają na częste wizyty. Ja bym nie mogła tam pracować w ogóle. Może pół roku na dermatologii, na przykład, zwiększyłby szacunek do drących gębę rozhisteryzowanych pierworódek? Niewykonywalne, wiem. Ale miło połechtalo wyobraźnię.

Kurczę, już się nie mogę doczekać... Nie rozumiem jak ludzie mogą piętnować kobiety, że czekają do ostatniego dzwonka z decyzją o dziecku, jeśli co chwilę można usłyszeć o historiach jak te. No nic, tylko rodzić z uśmiechem na ustach.

Nigdy nie rodzilem i nie urodze. Ale gdy moja rodzila pierwsze 10 lat temu to od razu jej powiedzialem, zeby nie w wadowickim szpitalu, choc tam byla "przyznana, zarejestrowana..." zawiozlem ja do Suchej Beskidzkiej. Pierwszy porod trwal 2 godziny, z czego pierwsza to byl dojazd. 20 km mokry snieg akurat spadl. Jadac autem trzymalem pecherz, myslac ze to glowka dziecka. Wjechalem na miejsce przeznaczone dla karetek i wnioslem kobiete na nasze. Bez pecherza, bo wody odeszly. Ale porod byl ok. I wyprawka ktora przygotowalismy wedle zalecen wadowickiego szpitala zostala wysmiana przez polozne w suskim szpitalu. Dostalismy gratis od nich. Wiec wszystko zalezy od ludzi i kontraktow

:gibss ale tak nie powinno być. Nie można urodzenia dziecka, w cywilizowanym kraju, zaliczać na fuksa, kiedy wszystko pójdzie dobrze, albo pecha, kiedy dzieje sie tragedia, to nie jest normalne. U mnie akurat było na odwrót, szpital nówka, wszyscy wychwalali pod niebiosy, że rodzić możesz na tysioncpińcet sposobów, a przy każdym nucisz, odradzali szpital lokalny, bo stary, bez sprzętu, a tu się okazało, że zabrakło najważniejszego, czyli profesjonalnej i ludzkiej, przede wszystkim, opieki. I nie tyle zabrakło, bo nie było na oddziale, tylko nie było przy i dla mnie.
Jak usłyszałam, peszek, ot, po prostu. A gdybym nie była zakwalifikowana od samego początku jako histeryczka pierworódka, to pewnie by i peszka nie było.
Bogów z piedestału należy postrącać. A wyprawka sie znajdzie.

:oiko doskonale rozumiem, ze tak nie powinno byc. Gdybym byl kobieta i spotkaloby mnie cos takiego, to zapewne zrobilbym dym po wszystkim. Ogolnie wybierajac szpitale kieruje sie opiniami znajomych i nieznajomych, ktorzy mieli nieprzyjemnosc w nich przebywac. I z reguly byly to stare szpitale, ktore pracowaly dlugo na swoja renome

:gibss większość kobiet nie robi dymu, bo chce po prostu o tym wszystkim zapomnieć. I z reguły udaje się to, przynajmniej częściowo, jeśli ani matka, ani dziecko nie ciągną za sobą większych konsekwencji. I tu chyba siedzi błąd, bo należałoby zgłaszać, zgłaszać i jeszcze raz zgłaszać wszystkie takie sytuacje, do skutku. A tak szum jest wtedy, kiedy jest za późno.

:oiko z moich doświadczeń, jako faceta. Na porodówce facet z rodziny powinien być obowiązkowy. Bo przy drugiej osobie jakoś się ludzie krępują z gadaniem złośliwości. Nie wiadomo czemu

A co do położnych, raczących złośliwościami, to jest typowo kobiece. A dosrać takiej. A bo za młoda, a bo za stara, a bo za bardzo krzyczy... Można się wyżyć, spuścic trochę żółci, bo jest na kogo. Bo kobiety się generalnie nie cierpią nawzajem. No i wystarczy, że taka jedna ma trochę władzy, to sobie używa. Rzadko jest miedzy kobietami jakas więź w stylu "pamiętam jak to było źle / strasznie, to tobie ulżę w cierpieniu, po co masz przechodzić ten sam koszmar co ja". Częściej cos w stylu "ja to przeżyłam to każda da radę.
O, nie dała rady? Ech te współczesne gowniarze - pyskować to potrafią, ale poza tym straszne mięczaki, nie to co nasze pokolenie".

:oiko - ile jeszcze musi uplynac, zeby czlowiek drugiego czlowieka traktowal z szacunkiem...

Aha, zapomniałem dopisać - z doświadczeń żony: Ginekologa brać tylko faceta. Oni maja więcej zrozumienia, więcej delikatności w badaniu, lepiej tłumaczą wyjaśniają problemy i zalecenia. Jak na początku chodziła tylko do kobiet, bo sądziła, że przecież kobieta z definicji musi być lepsza w tej dziedzinie, bo w końcu całą instalacje mają, więc wiedzą jak to jest "z pierwszej ręki", tak po paru przecierpianych wizytach powiedziała dość. I od paru lat chodzi wyłącznie do facetów. I jeszcze się nie zawiodła. Poza tym sprawdza opinie o lekarzach w Internecie.

:wisz-nu chciałabym wrzasnąć, że nie masz racji, niestety nie mogę.

:oiko jeszcze jedna myśl: to co robia położne i ginekolożki pacjentkom przypomina falę w wojsku. Intrygujące, nieprawdaż?