Że to u mnie już jak obsesja.
Siedzę sobie z piwerkiem i czekam na szoł pana prezydenta.
Co dziś zaprezentuje? Wrzaski? Cytaty z literatury? Teatrzyk: "przepraszam, wzruszyłem się". W tamtym roku przypominał, że to on jest zwierzchnikiem sił zbrojnych

zamierzam bawić się nieźle

Pogoda piękna, dzień wolny... w plener zapraszamy a nie gnicie przed tv.
Ps. Dziwnych masz idoli

plener mi nie ucieknie, a taki cyrk mam raz na rok.
Mikrofony TVN24 za dobrze ściągają, po zmianie warty któryś z ważniaków wysapał "Udało się"
Kurde, tylko tych żołnierzy szkoda

Thurgon ma płaskoziemców, kocia ma ziębian, gatinha ma prezydenta, a ja mam forum

.Tu był Skijleń. Znowu mu się komputery pomyliły

:nevya to akurat się ciągle zmienia, nie zawsze prezydent jedzie w szpicy peletonu. Oni tam się chyba biją o tytuł "matoła tygodnia". Od przedwczoraj wygrywa Mariusz "Sodomita" Błaszczak

Żadna procesja nie łazi mi pod oknami drąc ryja. Nawet taka mała, malusieńka. Do dupy z takim świętem

:skijlen kochanie, to nie procesja, to defilada.
Chociaż, w sumie... teraz to chyba to samo

:gatinha , nie wiem z czego to wynika, ale ludzie mają tendencję do śledzenia głupoty innych ludzi i zamęczaniu się tym, co w pewnym momencie zaczyna być niezdrowe i przypomina obsesję, może niegroźną, ale męczącą (dla samego siebie). Sam też tak miałem, tylko że względem czegoś innego. Ale dałem sobie spokój i życie jest lepsze, toteż i Tobie polecam. Po prostu odizoluj się od tego na jakiś czas, a później nawet nie będziesz o tym myśleć.

:nevya no dobra, juz nie będę Cie wywolywał na HP

:nevya nie da się. Może zbyt nudne i spokojne mam życie. Każdy potrzebuje tego dreszczyku i tej odrobiny niezdrowej satysfakcji.
mówi "idź w plener". Nawet bym i poszła, ale akurat tam gdzie bym poszła "trenują" lubelscy terytorialsi I nie ma żadnego leśniczego, który by ich wypirdolił z lasu

:gatinha wejdz do lasu i krzyknij - WOJNA!!!. Zaraz las bedzie pusty

:gibss tamzara "wojna", wystarczy "PAJĄK!!!!!"

i jak debilada? zaspokoiła dziką rządzę?

nie bałdzo. Zabrakło mi Kajka i Kokosza

Niemieckie czołgi. Rosyjskie czołgi. Koreańskie haubice. Chińskie quady. Japońskie motocykle. Fińskie wozy pancerne. Rosyjskie samoloty. Amerykańskie samoloty. Hiszpańskie samoloty. Rosyjskie śmigłowce. Rosyjskie ciężarówki. Amerykańskie ciężarówki. Włoskie ciężarówki. Niemieckie ciężarówki. Krajowy sprzęt w zdecydowanej mniejszości. Nowego sprzętu całkowity brak.

:hubbabubba polskie mięso armatnie

Troszkę mnie rozbawiło, gdy Andrzej jechał autem i kiwał głową z miną typu "tak, to jest właśnie urwa to"

:nevya, jakoś dziwnie napisałeś Adrian

Fefalpe nadal w gazie
https://wiadomosci.wp.pl/pomylka-w-pasku-tvp-cenckiewicz-do-kurskiego-ogarnij-tych-matolow-6284640953996929a

, przepraszam wczoraj rozmawia polityk z innym politykiem, jeden mówi, że polska armia to dno, bo sprzętu brak, a drugi, że niedługo święto wojska i powinniśmy mówić jakie nasze wojsko jest świetne, a nie patrzeć na jakieś negatywy i że patrioci powinni szanować wojsko dzisiaj na tvp każda migawka o defiladzie to "mamy super armię, jesteśmy bezpieczni", a za chwilę "polskie iskry poderwały się z ziemi"

:nevya, lata trzydzieste ubiegłego wieku jak żywe

:hubbabubba

Dobrze, że wzwody nadal polskie

Jakieś defilady, jakieś namawianie na wyjście w plener... Macie trochę życia. Ja właśnie wróciłem z roboty i mam zamiar coś spożyć

pod te popołudnie

:hubbabubba Zapomniałeś o polskich wikingach i pieszej husarii

Już od dłuższego czasu chciałem to wrzucić jako wytłumaczenie dlaczego nie lubię polityki. Bo po prostu nie chcę im dawać nawet chwili z swojego życia jeśli to nie jest absolutnie niezbędne. Żal mi mojego czasu, białka i glukozy.

"
- Załóżmy, że jesteś politycznym graczem wagi ciężkiej -
mówił Moore. - Gościem, co trzęsie i kręci światem, takim
tytanem. A pod nogami plącze ci się ten drobiazg, na który
nigdy nie zwracałeś uwagi. Trzęsieni i kręceni. Oni za bardzo
cię nie lubią. Nigdy nie lubili, ale historycznie nie miało to
znaczenia. Maluczcy. Kiedyś ich się po prostu ignorowało.
Tytani załatwiają sprawy z innymi tytanami. Ale teraz oni ci
wchodzą do sieci, rozszyfrowują wiadomości, hackują
najlepsze plany. Nienawidzą cię do szpiku kości, bo jesteś
wielki, a oni mali, bo machnięciem ręki wywracasz im życie
do góry nogami, a ich nie obchodzi realpolitik ani obraz z lotu
ptaka. Ich interesuje tylko alarmowanie o nadużyciach i
sabotaż. Więc robisz wywiad. Dowiadujesz się, że jest Rakshi
Sengupta, Caitlin deFranco, Parvad Gamji i milion innych.
Dajesz im to, czego chcą. Uchylasz na milimetr tylne wejście,
żeby mogli obejrzeć dokumenty dotyczące Hegemonii
Afrykańskiej. Pozwalasz znaleźć lukę w twoim firewallu.
Może któregoś dnia dojdą, jak zrobić burzę na którymś z
twoich pomniejszych rachunków albo zbankrutować jakiś
marionetkowy rząd, który trzymasz w kieszeni dla celów
podatkowych.
- Tylko że tego nie robią - domyślił się Brüks.
- No właśnie. - W uśmiechu Moore’a widać było cień smutku. -
To tylko pozory. Myślą, że naprawdę dają ci się we znaki, a
naprawdę są... sterowani. W służbie planów, których w życiu
by nie poparli, gdyby tylko wiedzieli. A to są zapaleńcy.
Zawzięci. Walczą na twojej wojnie z pasją, której nie
osiągnąłbyś przymusem, bo robią to dla czystej idei.
- Czy ty powinieneś mówić mi takie rzeczy? - zastanowił się
Brüks.- Masz na myśli tajemnice państwowe? A co to jest
państwo w dzisiejszych czasach?
- No wiesz, a gdybym jej powiedział?
- A mów sobie. I tak ci nie uwierzy.
- Czemu nie? Ona już was nienawidzi.
- Nie jest w stanie ci uwierzyć. - Moore postukał się w skroń. -
Werbowanych się... przeprogramowuje.
Brüks wytrzeszczył oczy.
- A przynajmniej - rozwinął Moore - nie jest w stanie
uwierzyć, że ci wierzy. - Przyjrzał się swojej szklance. - Bo na
jakimś poziomie zapewne już wie.
Brüks pokręcił głową.
- Nawet nie musicie im płacić.
- Pewnie, że musimy. Czasami. Dbamy, żeby związali koniec z
końcem. Dajemy wyssać śmietankę z zagranicznego konta,
albo podrzucamy jakąś normalną, legalną fuchę, kiedy ktoś
się dopomina o czynsz. Na ogół jednak wystarczy ich
inspirować. Wiesz, czasami się znudzą. Jak to dzieciaki.
Wystarczy jednak odrobina starannie odmierzonej
niesprawiedliwości, zadać maluczkim jakiś nowy cios. I znów
się nakręcają i jadą.
- To wydaje się trochę...
Moore uniósł brew.
- Niemoralne?
- Skomplikowane. Po co nimi manipulować, żeby was
nienawidzili? Czemu nie zostawić jakichś śladów
wskazujących na tych drugich?
- Aaa. Zdemonizować wroga. - Moore kiwnął głową jak
mędrzec. - Że też na to nie wpadliśmy.
Brüks się skrzywił.
- Rakshi i inni tacy są odporni na te stare numery. Robisz
przeciek, wypuszczasz jakieś nagranie, na którym skośni
wbijają dzieci na pal, a oni po trzydziestu sekundach
dopatrzą się jakiegoś piksela, który nie pasuje, i
zdyskredytują ci całą kampanię. Ale ludzie o wiele mniej
przykładają się do analizy dowodów, które potwierdzają coś,
w co już wierzą. To jest główna zaleta wejścia w rolę
złoczyńcy: nikt ci nie będzie zaprzeczał. A poza tym - rozłożył
ręce - czasy są takie, że w połowie przypadków nie mamy
pojęcia, kim jest prawdziwy wróg.
- I to wszystko jest łatwiejsze, niż po prostu tak ich
przeprogramować, żeby chcieli dla ciebie pracować?
- Łatwiejsze nie. Minimalnie bardziej legalne tak. - Pułkownik
pociągnął whiskey. - Drobna agnozja dla ochrony tajemnicy
państwowej to jedno. Ale zmienić komuś fundament
osobowości bez jego zgody to zupełnie inna kategoria
wagowa.
Żaden się przez chwilę nie odzywał.
- Popierdolone to wszystko - odezwał się w końcu Brüks."

Echopraksja, Peter Watts