HISTORYA GRY W KRĘGLE.
Rozpowszechniona w różnych krajach, zwłaszcza w Niemczech, Szwecyi oraz Norwegii i Holandyi, natomiast mniej popularna u nas gra w kręgle, sięga swem zaczątkiem wieku XIII. Najstarszą notatkę o tej zabawie znajdujemy w księdze Hugona v. Trimberga, który około roku 1280 był rektorem szkoły w Thauerstadt. W wieku XV istniały dwie odmiany gry w kręgle: przy jednej toczono kulę, przy drugiej rzucano i cała ważność rzutu polegała na tem, aby kula wpadała w kręgle wprost z powietrza, nie tocząc się przedtem wcale po ziemi.
Rzecz wielce znamienna, że w początkach wieków średnich duchowieństwo stanowczo przeciwne było grze w kręgle, a nawet ją potępiało. Najlepszym tego dowodem specyalna rezolucya, opublikowana w „Weisthums, wychodzącem w XV wieku, gdzie gra w kręgle uznaną została oficyalnie za „niemoralną" zabawę, „w której grzech tkwi i pokusa". W pewnych miejscowościach, jak np. w Reichstadt, Muhlhausen, Monachium i t. d., gra ta była przez dłuższy czas surowo zakazaną pod grozą ciężkich kar.
Dopiero z końcem XVI wieku znika ciążąca na tej niewinnej zresztą zabawie nienawiść władz, bo w miasteczku Zeitz kazała sobie rada miejska w r. 1592 zbudować własną kręgielnię, przeznaczoną do wyłącznego użytku. Równocześnie prawie urządza sobie wyborną kręgielnię patrycyat miejski w Frankfurcie n. M., z której otwarciem złączony był cały szereg uroczystości, a wśród nich gra konkursowa o 3 srebrne nagrody honorowe, trwająca cały tydzien.
W wieku XVII, właśnie w czasie, gdy w Ameryce doszła do największego rozwoju, podupada gra w kręgle w Europie, zwłaszcza w Niemczech i dopiero z końcem XVIII wieku odzyskuje tam swe pierwotne stanowisko wśród innych gier i zabaw towarzyskich, zwłaszcza, że dopuszczono do niej kobiety.
Ilustrowany Kuryer Codzienny, 07-07-1917
https://100lattemu.pl/
