Czy ktoś jeszcze pamięta jak się w różnych magnetofonach regulowało głowicę by wrzucić grę na ZX Spectrum lub Commodore 16.

Klikało się "Open file..." w emulatorze.

ja mialem specjalny kluczyk LAMAO

Pamiętam. Śrubokręcik i na słuch. Ale to nie tylko do programów do Spectrum, nawet do muzyki trzeba było kręcić, bo każdy miał nieco inaczej ustawione w swoich magnetofonach i trzeba się było "dostroić".
A kto pamięta jeszcze magnetofony szpulowe i taśmy ORWO o długości 360 albo 540 m? Dla ułatwienia dodam, że prędkość przesuwu taśmy w magnetofonach szpulowych to było 9,5 cm/sec, w kaseciakach 4,75, a w dwóch dostępnych szpulowych uznawanych prawie za profesjonalne (Koncert i Dual) można było nawet jechać 19 cm/sec. i Jeszcze to rozróżnianie na których ścieżkach było nagranie.
Ech idę się napić, bo mi łezka się w oku zakręciła.

A wyglądał tak:


Każdy z nas by się zabić dał....

:szatkus
Chłe chłe Mellechowicz. Mówię o czasach gdy komputer mieścił się w standardowej współczesnej klawiaturze.

:uczulony
Nie znałem czegoś takiego. Co to było za ustrojstwo?

:chris_f
Gdzieś ostatnio czytałem, że jeszcze dzisiaj są dźwiękowcy, którzy w trakcie masteringu zgrywają muzykę na takie właśnie szpulowce (z WAV) i dopiero później przerabiają znów na pliki cyfrowe. Podobno lepiej brzmi.

:Tynf zwykly srubokret bez raczki wygiety w L

Normalnie C64 się kręciło

Jak nam się z kuzynem udało "załadować" "Jet set willy" to siedzieliśmy do piątej rano przy grze. To były czasy.

Dokładnie niech amiga spada

Ja nie rozumiem, u mnie były dyskietki i nic nie trzeba było czarować.