:milkafr no to zacznij sie odchudzać! a jestem przekonana, że też nie zobaczysz..

Hmm, wydaje mi się, że to też w dużej mierze zależy od kultury. Na Wyspach grubasy nie są postrzegane jako zuoo i przez to łatwiej im siebie zaakceptować. To nieprawda, że grubych lasek jest więcej, bo powiedziałabym, że to podobny odsetek jak w PL, ale np. Irlandki lubią się stroić, lubią odjechane fryzury i makijaż, no i sa zawsze uśmiechnięte i zadowolone. Acha, no i najważniejsze: na Wyspach grubasy mogą sobie kupić fajne ciuchy w przystępnych cenach.

A co do miłości i odchudzania: byłam kiedyś z takim jednym, co lubił mi dogryzać, że jestem przy kości, i przygadywał mi, kiedy coś jadłam, ale sam się opychał na moich oczach słodyczami, mówiąc, że ja powinnam być na diecie, ale on sobie może pozwolić na ciacho z kremem. Oczywiście byłam nieszczęśliwa i tyłam na potęgę, bo przed nim udawałam, że jestem na diecie, a po kryjomu się opychałam łakociami. Wniosek? Jeżeli facet ci dogryza, że jesteś gruba, to zmień faceta Miłość nie zależy od kilogramów.

Wpier*oliłbym coś na ciepło

:dziecko_niespodzianka uważaj, żebyś się nie poparzył

Najlepszą dietą jest 'dieta pół porcji' Dla małowytrwałych 'dieta 2/3 porcji' Znaczy się jeść mniej.
A tak poważnie- najlepiej mieć wagę w takiej której Wy się dobrze czujecie.
Ja trochę odczuwam to, że zacząłem niebezpiecznie zbliżać się do granicy 100kg, dlatego staram się drastycznie zmienić pewne nawyki żywieniowe, co jest trudne, bo te nawyki są narzucone przez rodziców i doszło do tego, że zaczynam gotować sobie sam posiłki. Te złe nawyki polegają na tym, że u mnie w rodzinie obiad dostosowywany jest przez moją matkę do głowy rodziny[czyt. ojciec] który wraca do domu koło 18-19. Tak więc u mnie obiad zawsze jadło się w porze podwieczorka/kolacji. Dopiero teraz zacząłem sobie zdawać z tego sprawę, że była to największa głupota. Człowiek po porannej bułce i kawie, nie wytrwa do wieczora bez podjadania. A na koniec dnia człowiek dostaje bombę kaloryczną, którą musi strawić przed spaniem.
Dlatego teraz staram się gotować sobie obiad w mniejszych porcjach, w dodatku wcześniej, tak by mi wystarczyło sił na resztę dnia.
A że ostatnio te parę kg więcej działają na mnie źle na moje samopoczucie, to staram się to zmienić.

Jednak wg mnie, jeżeli ktoś dobrze się czuje w swojej wadze. Nie przeszkadza mu to ani fizycznie, ani psychicznie, to po co ma się dla kogoś torturować

Tym bardziej, że bojowniczki zawsze wyglądają pięknie, nawet jak są przy kości

PS :margot nie zawsze dogryzanie jest złe. Mi dziewczyna też dogryza na te moje parę kg, ale z troski, a nie z chęci dogryzania. Po prostu wie, że nadwaga niesie za sobą szereg chorób i za młodu próbuje mnie przed tym uchronić. Więc rzuca mi czasem cięte uwagi nt. mojej wagi, ale tylko wtedy gdy zaczynam myśleć o czymś słodkim i zaczyna mi wyszukiwać 'zdrowszą' alternatywę. Ot takie zdrowe dogryzanie

Dla mrocznej wielki szacun. Za co? Za to, że zrobiła coś niewyobrażalnego dla mnie. Nie potrafiłabym zrezygnować z jedzenie, a raczej w moim przypadku z żarcia, bo kocham żryć.
Zazdraszczam siły charakteru
A innym bojowniczkom zazdraszczam samoakceptacji. Nosz kurdę, nie potrafię tak, a wszystkich mną zainteresowanych panów uważam za dziwnych

Bossz jak zobaczyłem w tym poście to sie mocno zastanowiłem: "A ta chudzina na jakie zgrubienia będzie narzekać"

ale po przeczytaniu odetchnąłem
a tera spitalam w siną dal


Aha, btw kobiety to są powalone na punkcie odchudzania, dziękuje

:adlerpl wszystko fajnie, jeżeli ty wsuwasz substytut czekolady, a Twoja luba też stroni wtedy od słodkości, capesci? chodzi o jakieś mentalne wsparcie. Mnie tam dogryzanie nie pomaga, moja mama ostatnio nie może zejść z tego tematu i doszło do tego, że chowam się przed nią na GG, bo ileż można słuchać tego wszystkiego.

:jaiwo dla mnie to nie rewelacja, bo ja chudłam po kilkadziesiąt kg, rekordem moim życiowym było zrzucenie 40 kg w trzy miesiące, co się skończyło w szpitalu oczywiście, chudłam, tyłam, chudłam, tyłam..

aż w końcu doszłam do wniosku, że cokolwiek zrobię i tak jestem zajebista dla tych, dla ktorych mam być

i nie katuję się żadnymi dietami, jestem jaka jestem, a jak komuś to przeszkadza to tylko jego problem - nie mój

i tyle w tym temacie

Yyy...to może i ja się wypowiem...Z natury jestem szczupłą osobą,ważę zaledwie 55 kilosków przy 168 wzrostu.Ale był taki okres w moim życiu,że w ciągu pół roku przytyłam 10-12 kilo(już dokładnie nie pamiętam...)Jedynym niemiłym wspomnieniem z tego okresu była nadmierna potliwość i ten ból wrzynającego się paska w brzuch przy siadaniu...

Ale i tak było zarąbiście,mnóstwo znajomych,ryjek ucieszony a i na powodzenie u facetów nie narzekałamA jak już wróciłam do swojej formy(bez odchudzania,samo się wróciło tak jakoś),to też na powodzenie nie narzekamTzn.czasami narzekam,bo mam dość...

Aaaa...jeszcze jeden szczegół z okresu"przy kości"...:

Któregoś tam razu dżiny mi na dupie pękły,jak się schylałam.I jeszcze jedne takie spodnie,eleganckie,w Galerii Dominikańskiej kupionePoważnieTeraz się z tego śmieję,ale wtedy...

Ja tylko powiem że cieszę się że otrzymałam odpowiedź na pytanie które mnie zawsze intrygowało: czy moda na buty ze zdjęcia number 5 dotarła do Polski Dziękuje (a tak przy okazji - fajnie wyglądasz )

to może i ja dorzucę coś od siebie

kategoryczne twierdzenie, że wszystkie 'grubasy' są nieszczęśliwe bądź szczęśliwe, jest jak dla mnie przesadzone. 'grubasy' to ludzie tacy sami jak reszta, jedni szczęśliwi i uśmiechnięci, drudzy z wiecznie smutną miną, zamknięci w sobie. wszystko tak naprawdę zależy od postrzegania samego siebie, od tego jak się ze sobą czujemy jeśli chodzi o wygląd, bo wiadomo, że do tego dochodzą kwestie zdrowotne i różne inne życiowe. jeśli nie lubimy siebie, nie ma znaczenia czy ważymy 50 czy 150, i tak będziemy się czuli źle i byle jak, ani 'szczupłe' ani 'grube' nie są synonimami 'szczęśliwe' i nie będą.

z drugiej strony kategoryczne stwierdzenia, że wszyscy tak czy inaczej mają, wcale mnie nie dziwią. człowiek już tak ma, że patrzy na wszystko przez pryzmat własnych doświadczeń, podejścia czy charakteru, nie raz słyszałam od ludzi, że 'wszyscy tak robią' albo 'że to niemożliwe, żeby było inaczej', od tych samych ludzi słyszałam później, że się mylili, że jednak można inaczej. zresztą mnie też to dotyczy

Mrocznej gratuluję (i zazdroszczę) samozaparcia i efektów. Fajnie wyglądasz dziewczyno i życzę żeby udało Ci się utrzymać to co osiągnęłaś