Jak wyglądał kiedyś coaching niewolnikami? Czy opierał się na zasadach plug and play?

Parę śrub, trochę nici i kanapka gotowa.

Na tarczy murzyn się fajczy. Na tarczy piekło jest. Bo gdy czarnemu praca doskwiera, wnet Rzymianin go sponiewiera. ANDALE! AARRRRRRRRRRRRRRRRRRRRIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIBBBBBBBBBBAAAAAAA?

Niewolnik? Teraz to się nazywa pracownik. Tyle że sam się musi utrzymywać

Jak najbardziej, ale tylko w zadymionych pomieszczeniach.

Nie mieszałbym ze są tak sprzecznych opinii, bez uprzedniego posmarowania pomieszczeń mieszkalnych sklarowanym jogurtem rycynowym, kocham rycynę. Jakiś polityk też ją bardzo lubi. Okręcił się na pięcie, wioska mu dziękowała. Wszystkie kobiety w wiosce były bezpłodne, a każda z własnym zestawem bluetooth i głośnikami z mcflury. Rzemiosło to miało swoje relatywnie pozytywne strony. Dzieci przeszukiwały kałuże w poszukiwaniu gałek ocznych swojej świeżo upieczonej siostry, kosztem własnych łokci. Nie dawało mi to spać. Zdecydowałam się kroić buraki przez noc, robię sobie detoks od tego orgii AGD i foliowych rękawiczek do farbowania włosów. Te buraki na oczach... To jak KUNAT KAL-IF-FEE! w Start treku. A mogłem to wszystko przykryć ceratą od babci. Odrobina dobrej woli. Cerata bez babci. Cerata. Tak nazwę swojego cyborga. Wolę borga - Lokutus Cerata.

było wywieszane ogłoszenie na płocie
sprzedam niewolnika
kolor black, nie bity, pierwszy właściciel, szybko zbiera (się)
i co tu więcej owijać w bawełnę