8 powodów, dla których nie wygraliśmy Euro

4. Mimo ostrzeżeń, pan prezydent pojechał na Euro. Chcąc nie chcąc gra naszych tytanów futbolu stała się swego rodzaju testem na jego popularność.
Wyjątki w postaci Borubara i Perejry łatwo wytłumaczyć. Borubar miał kłopoty rodzinne (powiększenie) i nie wiedział co czyni. Perejro zaś nie zna innego prezydenta , jak sam przyznał, więc uważał, że to co widzi to norma.

5. Przegrywając nasi piłkarze wykazali się wysoką świadomością europejską. Gdyby nie ich postawa moglibyśmy utracić wiarygodność w oczach sojuszników w NATO i partnerów w Unii Europejskiej.
Tak przynajmniej wszyscy wiedzą, ze jesteśmy narodem miłującym pokój i nie mamy w stosunku do nikogo złych zamiarów.

6. Piłkarze słusznie obawiali się, że po ew. zwycięstwie rozentuzjazmowany tłum zechce ich nosić na rękach co jest najprostszą drogą do nabawienia sie poważnych kontuzji.
Sami musicie przyznać, ze zdrowie jest najważniejsze.

7. Panowie działacze, którzy pluli jadem po przegranej, mogliby sie niechybnie pozabijać przy podziale kasy , którą napłynęłaby do PZPN gdybyśmy wygrali Euro. Na takie ryzyko utraty geniuszu myśli piłkarskiej nie mogliśmy sobie pozwolić.

8. Dużo łatwiej jest ustalić winnego klęski niż ojca zwycięstwa. Winny klęski jest oczywiście Leo. Ew zwycięstwo miałoby więcej ojców niż dziecko Anety Krawczyk.


Jak więc widzicie, mimo posiadanego potencjału, nie mogliśmy wygrać Euro2008. Mam nadzieję, że te wartości, które przyświecały postępowaniu naszych sportowców zostaną zachowane do Euro2012.
Może sie nawet pogłębią.