psielvis's absurdlog

Czasami człowiek popada w obojętność. Zaczyna się w tedy myślenie i zupełnie inne spostrzeganie świata. Zaczynamy analizować to co się dziej e dookoła nas.
Czym są dla nas uczucia i jak potoczyło by się życie gdyby nie było żadnych uczuć. Cały świat funkcjonuje dzięki zależności przyczynowo skutkowej oraz istnieniu zupełnych przeciwności które się równoważą. Zwykłym przykładem z codziennego życia jest że coś spożywamy aż w końcu i tak trafimy do WC-ta. Człowiek potrafi odczuwać radość tylko dlatego że odczuwa smutek, ponieważ gdyby było tylko jedno z tych uczuć to skąd byśmy wiedzieli że jesteśmy szczęśliwi lub czy jest nam właśnie smutno. Kiedy kończy się radość zaczyna się smutek , kiedy kończy się smutek zaczyna się radość. Jednak jest pewien stan kiedy zatrzymujemy się w miejscu, kiedy nie odczuwamy ani smutku ani radości. Nie ma w tym stanie złości, nienawiści, spokoju ani uwielbienia. Pojawia się obojętność , zatrzymujemy się w miejscu , pozwalamy aby wszystko toczyło się dookoła bez naszego udziału. Chcemy aby wszystko nas omijało, chcemy być niezauważalni, zaszyć się gdzieś w koncie gdzie będzie zupełna pustka tak jakbyśmy zniknęli jakby świat nie wiedział o naszym istnieniu i jakbyśmy nie zwracali uwagi że na tym świecie jesteśmy, a wszystko będzie posuwać się dalej. Zatrzymujemy się dlatego że nam czegoś brakuje. Nie ma czegoś lub kogoś, tego impulsu który wyzwala w nas działanie zmiany nastrojów dzięki którym czujemy że żyjemy dla jakiegoś celu lub dla uszczęśliwienia jakiejś osoby. Zatrzymać się, być obojętnym na wszystko ............ aż pojawi się impuls aż ktoś nas poruszy........ bez smutku nie będziemy wiedzieli czym jest szczęście.......ale istnieje obojętność. Onegai Teacher ..... zatrzymał się ale jednak znalazł impuls....