Okiem złego Psa

"No bo, żeby wypuścić pociąg na trasę to nie jest tak hop siup. Trzeba zapłacić maszyniście, konduktorom itd. A nie daj Boże jak jeszcze jakiś pasażer się znajdzie" - coś takiego usłyszałem od pracownika pkp. No to lecimy po kolei...

Dzisiaj o funcie kłaków (FK). A dokładniej o tym co jest takiego funta kłaków warte, czyli o szeroko pojętych obietnicach i słowach rzucanych na wiatr.

Noc, współmieszkańcy śpią. Nie mogę zasnąć, więc szukam czegoś ciekawego w internecie. Kiedy delektowałem się widokiem dekoltu nieznajomej 22 latki, usłyszałem propozycję atrakcyjnego zakupu cegieł czy innego badziewia.

No i sobie postrzelałem. Samo południe. Miasteczko na dzikim zachodzie. Stoimy naprzeciw siebie czekając na wybicie 12. Po wielu dniach w drodze dorwałem tego koniokrada. Spluwa na ziemię i odsłania Colta. Zegar wybija 12. Strzela ułamek sekundy wcześniej ale chybia. Mam go na muszce i naciskam spust... ani drgnie, łapię Colta w obie dłonie i próbuję go nacisnąć. Ani drgnie skubany. Mój przeciwnik zaczyna się śmiać, a ja zaczynam się pocić. Mam przejebane.

Dziekanat. Nic dodać nic ująć. Moim najbardziej bolesnym doświadczeniami związanymi z uczęszczaniem do tego przedsionka piekieł jest oddawanie indeksu celem uzyskania wpisu na następny semestr. W tym roku było chyba najciekawiej.

No i się wciągnąłem :(

Chciałbym się podzielić pewnymi spostrzeżeniami w temacie PKP. Raczej nie będzie wulgaryzmów.

Już mam dość. Teraz ludzie zaczynają wrzucać zdjęcia swoich parszywych potomków.

Naszła mnie ochota na naleśniki. Głównym powodem, był słoik domowego dżemu z jabłek który sobie przywiozłem ostatnio.

Od października dostąpiłem wątpliwej przyjemności dojeżdżania do mojej kochanej uczelni, od tej pory hasło "Darmowe przytulanie MPK" mnie nie bawi.