Tak mi się przypomniała historia dawna.
W czasach, gdy jeszcze na granicy polsko-niemieckiej celnicy stali, a kolejki po obu stronach po kilka kilometrów miały wybrali my się do Rajchu na wycieczkę zakładową. Wycieczka wiadomo - teoretycznie zwiedzanie Berlina, w praktyce - zwiedzanie Aldika.
Wracamy do Szczecina - pełen autokar, każdy z pełnymi torbami, bo u nas nie bardzo coś fajnego można było dostać. A tu na granicy kolejka jak stąd do 22:30 i z powrotem.
No to stoimy i czekamy. Dwóch gości znudzonych totalnie poszło lokalne bary zwiedzać. Stali my tak ze 30min już jak okazało się, że na zmianie celniczej kierowca ma kuzyna/kolegę i z pominięciem kolejki nas mieli zrobić. No to sru! Rura dajemy obok kolejki autokarów i osobówek. A tych dwóch nie ma na pokładzie. Nagle widać ich! Lecą w podskokach, a obaj starsi faceci i dość tędzy. Przerażenie na twarzach, bo z Kołbaskowa do Szczecina wtedy jakoś nie bardzo można było się dostać bez auta. Kierowca się zlitował i zatrzymał. Wpadli obaj dość narąbani i upoceni - to pół biedy. Okazało się, że jeden z nich z wysiłku i strachu posrał się. Ostatnie pół godziny wycieczki - to koszmar życia.
Wisienką na torcie był komentarz znajomego do kierowcy - "Panie, następnym razem, stój jak wszyscy w kolejce, albo się nie zatrzymuj, bo smród będę tydzień wietrzyć"
pzdr
W czasach, gdy jeszcze na granicy polsko-niemieckiej celnicy stali, a kolejki po obu stronach po kilka kilometrów miały wybrali my się do Rajchu na wycieczkę zakładową. Wycieczka wiadomo - teoretycznie zwiedzanie Berlina, w praktyce - zwiedzanie Aldika.
Wracamy do Szczecina - pełen autokar, każdy z pełnymi torbami, bo u nas nie bardzo coś fajnego można było dostać. A tu na granicy kolejka jak stąd do 22:30 i z powrotem.
No to stoimy i czekamy. Dwóch gości znudzonych totalnie poszło lokalne bary zwiedzać. Stali my tak ze 30min już jak okazało się, że na zmianie celniczej kierowca ma kuzyna/kolegę i z pominięciem kolejki nas mieli zrobić. No to sru! Rura dajemy obok kolejki autokarów i osobówek. A tych dwóch nie ma na pokładzie. Nagle widać ich! Lecą w podskokach, a obaj starsi faceci i dość tędzy. Przerażenie na twarzach, bo z Kołbaskowa do Szczecina wtedy jakoś nie bardzo można było się dostać bez auta. Kierowca się zlitował i zatrzymał. Wpadli obaj dość narąbani i upoceni - to pół biedy. Okazało się, że jeden z nich z wysiłku i strachu posrał się. Ostatnie pół godziny wycieczki - to koszmar życia.
Wisienką na torcie był komentarz znajomego do kierowcy - "Panie, następnym razem, stój jak wszyscy w kolejce, albo się nie zatrzymuj, bo smród będę tydzień wietrzyć"
pzdr
--
Ratunku! nie mam pomysłu na sygnaturkę - pomożecie?
