Zastanawiałem się, czy wrzucać, bo pod moją nieobecność atmosfera się jakby zmieniła, a i wypadłem z rytmu, no ale co począć - ja się obśmiałem, może ktoś się też obśmieje, będzie mi przyjemnie, a jeśli nie, to przeboleję:

Na bazarze do straganu z ciuchami podchodzi klientka:
- Czerwone rajstopki bym chciała, dla chłopczyka!
- A ile synek ma lat?
- Osiem.
- To te będą na osiem lat.
- Ale on duży wyrósł, wygląda na dziesięć.
- No to te będą dobre na dziesięć.
- Dlaczego mi pani daje na dziesięć, jak on ma osiem?!
- No to niech pani weźmie te, te są na osiem!
- A po co mi na osiem, jak on wygląda na dziesięć?
Sprzedawczyni przyjrzała się klientce przeciągle i powiada:
- Widzi pani tego staruszka? Sprzedaje gwizdki. Niech pani idzie do niego i kupi gwizdek.
Będzie pasował pani synkowi i na osiem lat, i na dziesięć, a może i na całe życie, jeśli jest tak stuknięty, jak jego powalona mamusia.
W tym momencie podchodzi inna klientka, starsza nieco:
- A na pięćdziesiąt sześć pani ma?
- Ma pani na myśli rozmiar pięćdziesiąt sześć?
- Nie, na pięćdziesiąt sześć lat. Dla męża.
- Wie pani co? Powinna się pani pośpieszyć, bo ten dziadek z gwizdkami już odchodzi i może pani nie dostać!

Czy to nie jest czasem jakis krotki skecz polskiego kabaretu?