Za wiki: Wieniawa otrzymała prawa miejskie na przełomie XVI i XVII wieku. Wyrosła z prywatnego miasteczka, lokowanego przy prawie samych granicach Lublina. Do 1826 stanowiła własność prywatną. Przestała być miastem 13 stycznia 1870 roku, gdy została włączona do gminy Konopnice[2]. W 1916 roku została włączona do Lublina.
Była typowym sztetlem; zamieszkiwali ją biedni żydowscy rzemieślnicy i handlarze. Nigdy nie wybudowano tam kościoła. Jedynym obiektem sakralnym i jednocześnie murowanym, aż do końca XIX w., była synagoga. Jej główną ulicą była Lubelska (obecnie ul. Stanisława Leszczyńskiego), którą wybrukowano dopiero w 1907. Jedynym powodem było żądanie rosyjskich oficerów z pobliskich Koszar Świętokrzyskich (dzisiaj KUL). Murowane domy zaczęły się pojawiać dopiero przed wybuchem I wojny światowej.
Po 1940, gdy wysiedlono Żydów, hitlerowcy dokonali zatarcia śladów po ich obecności. Zniszczono synagogę i większość domów. Zniknął także, istniejący od XVIII wieku, cmentarz żydowski. Na jego części jeszcze w czasie okupacji wybudowano stadion sportowy. W 1943 Wieniawę ponownie zdewastowano i wysiedlono stamtąd Polaków. Wieniawski rynek i układ ulic zostały zatarte przez nowsze budownictwo. Dawne przedmieście jest obecnie traktowane jako część centrum Lublina.
Z Wieniawy pochodzili przodkowie Henryka i Józefa Wieniawskich, stąd nazwisko.
Poprawię tylko tyle, że do Lublina dołączyli w 1917, a nie 1916 roku i stadion wybudowali Niemcy na potrzeby ludności niemieckiej.
Śliczne miejsce - wieś w środku miasta. Tutaj mieszkamy.
Zaraz będę szedł do sklepu, to dorobię zdjęcia i dorzucę.
--
46&2