Dzień, w którym wyschła Niagara

Wodospad American Falls jest rozpoznawalny dzięki ogromnemu stosowi skał u jego podstawy, co jest wynikiem serii naturalnych osuwisk skalnych, które miały miejsce na przestrzeni tysięcy lat. Pod koniec lat 60. zaczęto obawiać się, że dalsze osuwiska mogą całkowicie zniszczyć wodospad.

Aby zbadać skład geologiczny wodospadów i zapobiec ich potencjalnemu zniszczeniu, wspólna amerykańsko-kanadyjska komisja postanowiła... osuszyć wodospad na parę miesięcy.




Przez kilka miesięcy w 1969 roku strumień wody płynący przez wodospad American Falls, jeden z trzech wodospadów tworzących wodospad Niagara, został zredukowany do niewiele więcej niż strużki.

W ciągu trzech dni w czerwcu 1969 r. ponad 1200 ciężarówek zrzuciło prawie 28 000 ton skalistego kruszcu do koferdamu (tymczasowej zapory powstałej przez wbicie w dno stalowych ścian i wypełnienie przestrzeni materiałem skalnym) znajdującego się powyżej wodospadu, zmieniając przepływ rzeki Niagara od wodospadu American Falls w kierunku znacznie większego wodospadu Horseshoe Falls.


Gdy wodospad wysechł po raz pierwszy od tysiącleci, geolodzy przy wsparciu saperów Armii Stanów Zjednoczonych rozpoczęli swoje działania.

Co ciekawe, na dnie odkryto dwa ciała – dla niektórych obserwatorów jest to zaskakująco niska liczba, biorąc pod uwagę historię wypadków i samobójstw, ale biorąc pod uwagę wartki nurt rzeki, prawdopodobnie większość nieszczęśników została zniesiona w dół koryta.


Podczas gdy inżynierowie wiercili w korycie rzeki, aby mapować i badać naprężenia, uskoki i naciski skał, podekscytowani turyści biegali po suchym dnie rzeki, zbierając monety wrzucone do wody dziesiątki lat temu.

W kilku miejscach zainstalowano przyrządy do monitorowania ruchów skał, zainstalowano stalowe śruby i kable, aby ustabilizować skały wokół Luna Island i Bridal Veil Falls, a w kilku punktach wywiercono otwory drenażowe w celu zmniejszenia ciśnienia hydrostatycznego.


Jeśli chodzi o nagromadzony materiał skalny z odłamków u podstawy wodospadu, powszechną opinią było, że najlepszym wyjściem jest pozostawienie go tam, gdzie pozostawiła go natura. Chociaż inżynierowie ustalili, że usunięcie go byłoby wykonalne, zgodzili się, że byłoby to marnowanie sił i pieniędzy dla czysto estetycznego celu.


W listopadzie 1969 r. sztuczna tama została powoli usunięta, a wodospad American Falls ponownie zaryczał.

Wkrótce jednak mogą one ponownie wyschnąć – dwa starzejące się mosty nad wodospadami muszą zostać wymienione, co może wymagać odwodnienia.