Autentyki CXXXVI - Fortepian PILNIE sprzedam

by krzys444

* * * * *

A MOŻE TROCHĘ KREMU?

Koleżanka z pracy, smarując twarz kremem, zapytała mnie:
- Chcesz trochę kremu?
Błyskawicznie odpowiedziałem:
- Nie, dzięki. I tak już mam brzydką mordę.
Mało nie zabiła. A chciałem zażartować, że i tak już mi niewiele pomoże.

by piquer

* * * * *

JAK WŁADZA WPŁYWA NA SPOŁECZEŃSTWO

Biuro. Koleżanka moja z zapaleniem krtani. Głosu brak. Klientka w wieku, bardziej troszkę, niż średnim, przyszła uzyskać informację i pobrać odpowiednie druki. Pokój samotny (oddzielny gabinet).
Koleżanka na bezgłosie, czyli takim zachrypniętym szeptem:
- Proszę, niech Pani siada. W czym mogę pomóc?
Babka patrzy się na nią, czeka chwilkę po czym nachyla się nad nią i szeptem:
- Zamontowali tu coś?

by kolleck

* * * * *

WYPRAWA ŁOWIECKA

Wprowadzenie:
W zeszłym roku córuchna moja była na wakacjach na Słowacji (rejon Bańskiej Bystrzycy). Pensjonat był położony przy polanie leśnej. Straż leśna ostrzegała dzieciaki i opiekunów kolonii przed niedźwiedziami, które kręcą się po okolicy. Wróciła pod ich, znaczy się niedźwiedzi, wielkim wrażeniem. I do tej pory zresztą jest. Napomnę jeszcze, że prowadzę życie w Wielkopolsce i raczej ciężko u nas o niedźwiedzia w lesie.
Rzecz właściwa.
Wracam dzisiaj ja z pracki (styrany jak wół). W drzwiach meldunek od córki:
- Była Hania od M. i masz szybko się ubierać, zabrać flintę i idziecie z jej tatą do lasu bo jest... niedźwiedź.
- Ok - skwitowałem i siadam do obiadku.
Widzę, że córka coś nie teges. Podniecona, kreci sie, wygląda przez okno.
- No czemu nie idziesz tato?
- Zjem i pójdę
- A niedźwiedź pewnie ucieknie, a tak w ogóle to skąd tu niedźwiedź w lesie?
- No z Leszna...
- Co, z zoo uciekł!?
- Jak z zoo?
I wtedy błysk , zrozumiałem. Zaliczyłem glebę.
Dzieciak myślał o realnym niedźwiedziu, a tymczasem przyjechał Tadziu Niedźwiedź, kolega z koła łowieckiego. Mielim czyścić paśniki. Skończyło się na 2 butelkach. Jutro będziem czyścić.

by parkowiec

* * * * *

TU ORGANA WŁADZY SĄ!

Umówiłem się dzisiaj w dość ważnej sprawie z klientem, który ma swoje biuro na Starym Mieście. Do spotkania zostało 10 minut, więc nie kombinując zbytnio z szukaniem miejsca, w którym mógłbym w miarę przepisowo zaparkować samochód, podjechałem na parking z gatunku "płatny niestrzeżony". Zatrzymałem się obok gościa sprzedającego bilety, odpiąłem pas i wyjąłem z kieszeni portfel. W tym momencie pojawiło się, jak spod ziemi, dwóch policjantów w żółciutkich kamizeleczkach. Jeden strzelił salut w dach, przedstawił się i zapytał:
- Dlaczego panie kierowco, jeździ pan bez zapiętego pasa bezpieczeństwa?
Ogłupiałem.
- Rozpiąłem pas, żeby się dostać do portfela i zapłacić za wjazd na parking - mówię - Pan parkingowy świadkiem.
Parkingowy potwierdził ale policjant drążył dalej:
- A mnie się wydaje, że jednak pan jechał bez pasa.
- Dobrze pan oficer mówi. - odpowiadam - Właśnie się panu wydaje.
I tu jakiś diabeł podpuścił mnie, żeby zmienić taktykę i potraktować go lekkim żartem :
- Panie oficerze, od czasu jak pół roku temu pizgnąłem po pijanemu staruszkę na przejściu dla pieszych i wyleciałem przez przednią szybę, mam w zwyczaju zawsze, jak jestem na bani, zapinać pasy.
Naiwnie myślałem, że się uśmiechnie i zakończy całą sprawę, ale nie:
- Proszę stanąć tam i wysiąść z samochodu.
Stanąłem, wysiadłem, klient podszedł do mnie i zaczął mnie obwąchiwać.
- Niech się pan tak nie zbliża, bo ja mam otwartą gruźlicę - powiedziałem.
- Dokumenty pojazdu, prawo jazdy, dowód osobisty, OC - zrewanżował się.
Dałem. Sięgnął po krótkofalówkę, czy jakieś inne cholerstwo, odszedł trochę na bok i zaczął czytać moje dane do urządzenia (drugi stał obok mnie ze wzrokiem proszącym abym zaczął uciekać). Po paru minutach wrócił i sprawdził czy działają mi wszystkie światła, czy mam trójkąt, gaśnicę, a nawet apteczkę. Powiedział na koniec, że powinienem czasami myć auto, zasalutował i poszli sobie obaj w swoją stronę.
Spóźniłem się na spotkanie ok 20 minut.
Teraz już wiem, że żartować to można z ludźmi, którzy mają poczucie humoru.

by w_irek

* * * * *

PIONIERZY

Rzecz się dzieje we Wrocławiu. Dokładnie Nowy Dwór krzyżówka...
Przystanek autobusowy... Piątek godz. 20 z groszami. Wracam właśnie z pracy, podjeżdża autobus linii 609, wsiadam, kasuje bilet. Do drzwi autobusu podbiega 2 chłopaków z browarami w rękach i pytają się mnie:
- Dojedziemy tym autobusem do Dolmelu?
Odpowiadam, że naturalnie.
Wsiadają, zaczynają rozmawiać o imprezie w Dolmelu.
Autobus podjeżdża na ul. Wagonową. Panowie chcą wysiąść. Uprzejmie ich zagadnąłem:
- Wysiądźcie na następnym, będzie wam bliżej.
a po chwili dodałem, że to przystanek na żądanie.
Autobus podjeżdża powoli do przejazdu kolejowego... Panowie wstają i jeden mówi do drugiego:
- Choć pójdziemy do kierowcy, poprosimy go żeby się zatrzymał.
Na moich ustach ukazał się lekki uśmieszek. Pasażerowie zaczęli się patrzeć na ów młodzieńców i zaczęli się uśmiechać, co poniektórzy śmiać. I w tym momencie jeden z Młodzieńców pyta się drugiego:
- Ty, dlaczego wszyscy się na nas tak dziwnie patrzą?
Otrzymuje odpowiedz:
- Bo pewnie nigdy nie wysiadali na żądanie.
Panowie wysiedli...

by blondynek24

* * * * *

CZERWONY KOSZALIN

Miałem ostatnio okazję pojawić się na nagrywaniu audycji radiowej, w której brał m.in. udział prezydent miasta Koszalina. Temat związany z lokalną demokracją. Prezydent przemawia:
- No bo dla mnie, demokracja to wolność. I ja walkę o tę wolność wyssałem z krwią matki...

by Ciupakabra

* * * * *

JEDYNE WSPARCIE

(Ta historia została opowiedziana przez pracownicę poczty Januszowi Waissowi w Radiu ZET i zaczęła już krążyć jako autentyk, który przydarzył się tak wielu osobom, że przytoczymy go raz żeby inni już nam tego nie opowiadali)

Wczoraj poszedłem na pocztę wysłać poleconym PITa do Urzędu Skarbowego.
W tym celu zakupiłem i nakleiłem na kopertę okolicznościowy znaczek z napisem:
"JEZU, UFAM TOBIE"

by punkracy

* * * * *

PRZYBIEŻELI DO BETLEJEM...

Wczoraj, po pracy, poszedłem do znajomych, u których bywam średnio 2x w tygodniu od 15 lat.
Dzwonię domofonem i odpowiada mi jakieś takie niezbyt znajome męskie:
- Tak?
- Przybieżeli do Betlejem pasterze... - drę się w domofon, bo tak dosyć często mam w zwyczaju zgłaszać swoją obecność.
- Wypie**alaj  ty ch**u jehowy... - trzask...(odkładanej słuchawki)
- ?!? - myślę sobie. Pewnie pomyliłem numerki na domofonie (głupia sprawa).
Dzwonię znowu...
- Przybieżeli do Betlejem pasterze...
- Ja Ci ku**a złamasie jeden zaraz przypie**ole, niech no tylko zejdę - trzask...
- ?!? - (chyba domofon się spitolił)
Okazało się, że pomyliłem bramy... A, że znajomi i ten koleś mieszkają na parterze, uznałem że czas się szybko ewakuować spod klatki...
Dzwoniąc do nich już nie śpiewałem...

by lysy2

* * * * *

TAK TO BYWA W STOSUNKACH DAMSKO - MĘSKICH

Wczoraj, w pewnym barze, znajomek poszedł zakupić piwo. Przy barze dwie barmanki - jedna piękna, druga... dużo mniej. Piękna stoi i sobie patrzy, brzydka obsługuje (bez skojarzeń) klienta. Ziomek stoi i czeka. W końcu przyszła jego kolej - zamówił dwa piwa. Brzydka mówi mu, że jak by złożył zamówienie u jej koleżanki, to nie musiałby czekać i stać w kolejce. Odpowiedź znajomego:
- A bo wiesz... Piękne kobiety mnie onieśmielają.

by robadlo

* * * * *

ROZMÓWKI POLSKO - WŁOSKIE

Autentyk opowiedziała mi moja Żona, a jej moja teściowa w czasach, gdy jej zięć spędzał upojne popołudnia leżakując w przedszkolu.
Moja teściowa pracowała w Fabryce Wełny Czesankowej w Łodzi (czy jakoś tak) na jakimś ważnym stanowisku z racji znajomości języków. Do fabryki zjechały kiedyś nowoczesne maszyny z Włoch wraz z fachowcami, którzy mieli nauczyć polskich robotników obsługi tychże. Problem polegał na tym, że jedni tylko po polsku, drudzy tylko po włosku, ale na migi jakoś szło i przy okazji poznawało się podstawy języka interlokutorów.
Któregoś dnia, podczas spotkania dyrekcji, wtargnął na salę włoski robotnik, niemiłosiernie wkurzony i zaczyna coś nawijać, ale niestety, nikt ani mru mru po włosku, a ten nawija i nawija. Ludzie pytają, o co chodzi (po polsku), a ten nawija i nawija. W końcu zorientował się, że nikt nie zrozumie jego ojczystego języka, przypomniał sobie rozmowy z polskimi robotnikami i wspiął się na wyżyny międzynarodowej komunikacji, udając całym sobą pracę wiertarki, wykrztusił:
- Wrrrrrrrrrrr podpierrrrrrrrdolili!!!
Dyrekcja w całości położyła się na podłodze ze śmiechu, do którego nie było jedynie wściekłemu Włochowi. Wrrrrrrrrrrr się nie znalazło.

by pietshaq

* * * * *

FORTEPIAN PILNIE SPRZEDAM

Mam znajomego. mieszka na Pomorzu. Ma spory dom, taki poniemiecki, a w nim dziadka oraz fortepian - prawdziwy oryginalny Stainway. Poniemiecki jak cały dom.
"Fortepian PILNIE sprzedam" - zamieścił dziadek w ogłoszeniu. Kupcy pojawili się niezwłocznie. Gadka szmatka.
- Zabytek klasy zero. - orzekli kontrahenci - Wiele wart.
- Się wie - odparł dziadek i zaznaczył, że tanio nie odda.
Oddał drogo. Potargowali, podpisali - kupili.
Rzecz w tym, że - jak twierdzi dziadek - ten fortepian najpierw tu stanął, a potem Niemiec wokół niego dom postawił (mur solidny, gruby). Na pytanie, jak oni to mają zabrać, odparł wymijająco (jakoś tak):
- Umowa jest, fortepian wasz, to se bierzcie.
Średnio raz na dwa, trzy lata, dziadek sprzedaje fortepian. Ma całkiem poważne źródło dochodu. Aktualnie siedzi i kombinuje jak jest po niemiecku "Sprzedam PILNIE fortepian..."

by BeLpHeR

Chcesz poczytać więcej autentyków? To wejdź na nasze forum "Kawałki mięsne", tam też możesz opowiedzieć jakąś zabawną historię ze swojego życia (koniecznie zaznaczając przy wątku taki znaczek: ), a być może za tydzień to właśnie Ty rozbawisz na naszej stronie głównej czytelników kolejnych Autentyków!