W końcu mamy wolne i udało nam się obejrzeć. Podobało mi się, ale zdecydowanie mniej niż poprzednie sezony.
Nie wiem na ile to jest kwestia tego, że teraz jestem już na bieżąco z fabułą książek [a nawet dalej]. Nie umiem niestety ocenić czy gdybym nie czytała wcześniej tych tomów, to podobałoby mi się tak samo czy jednak też nie. Na pewno podczas oglądania miałam odczucie, że różnice w fabule pomiędzy książkami a serialem są obecnie zbyt małe, żeby można było machnąć ręką i stwierdzić, że jest to tylko "inspirowane" książkami i oglądać dalej z satysfakcją; a jednocześnie są zbyt duże, żeby nie irytowały i nie drażniły co kawałek. W poprzednich sezonach różnice też oczywiście były, ale w mojej ocenie, lepiej wyważone.
Najbardziej nie podobał mi się wątek Avasarali. Pokazanie jej jako kobiety, która ma za cel jedynie wygrać, wynika według mnie, z kompletnego niezrozumienia tej postaci. Cały ten motyw z wyborami był niepotrzebny i bez sensu.
Nie podobał mi się też za bardzo wątek Bobbie, ale to z kolei podobno oparte jest na jakimś opowiadaniu. Nie czytałam go [nie ma go po polsku], ale bez względu na to czy w opowiadaniu było to pokazane tak samo czy inaczej, jej zachowania tutaj nie przystawały mi do jej wcześniejszych zachowań i charakteru.
Bardzo nie podobało mi się załamanie Amosa - co to w ogóle było? Cała jego postać jest oparta na tym, że on jest już bardzo daleko poza jakimkolwiek możliwym załamaniem. I nie podobało mi się też to co zrobili z Millerem. Jaki był sens rozdwajania jego jaźni? Jego motywy ukazane w książce były w pełni wystarczające i logiczne, tu dodany był bezsensowny dramatyzm. No i nie spodobało mi się też zmarginalizowanie postaci Freda - nie wiem jak potem z tego wybrną, skoro to on jest jedną z głównych stron rozgrywających, a tu był pokazany bardziej jako przydupas, właściwie wszystkich.
Nie przeszkadzały mi natomiast zmiany polegające na dodaniu wątku Ashforda, usunięcie miłości Elvi do Holdena, wyrzucenie z fabuły Basi i zastąpienie go Lucią [btw. - to jedna z niewielu sytuacji, gdzie z czarnoskórych bohaterów zrobiono białych
] i nie przeszkadzało zbytnio, choć wolałabym gdyby był - pominięcie Haveloca.
Najbardziej chyba jednak ze wszystkiego wnerwiał mnie fakt, że zmienili aktora grającego Ajruna. Zwłaszcza, że w tym serialu dali go dużo więcej, i to bez potrzeby. Miłość Avasarali i Ajruna została kompletnie wypaczona w stosunku do tego co jest w książkach. Rozumiem, że robią to po to, żeby jeszcze udramatycznić kolejny sezon, co już mi się awansem nie podoba, bo i bez tego będzie on dramatyczny.
A i nie podobały mi się też ruiny obcych. Wyglądały skrajnie mechanicznie i nawet trochę steampunkowo, a powinny całkowicie naturalnie, jak coś, co wyrosło, a nie zostało stworzone, co było wspominane właściwie co kawałek.
Poza tym było dobrze - zwłaszcza środkowe odcinki miały wciągającą dynamikę. Obecny sezon oceniam na 7-8 pkt. w skali na 10. Poprzednie na 10. W mojej prywatnej skali to spora degradacja [5 i 6 jest dla czegoś co obejrzałam do końca, ale tylko dlatego, że zaczęłam oglądać, 3 - obejrzałam na raty albo przerwałam, ale jest i tak lepsze od najgorszych filmów/seriali z jakimi się zetknęłam, 1 i 2 to kilka potworków filmowych]. 7, 8 punktów znaczy, że jest dobrze, ale gdybym zaczęłam oglądać od tego sezonu, to nie wciągnęłabym się aż tak bardzo.
Polecam jednocześnie książki - są genialne. Choć tłumaczenie i korekta wciąż do kitu.
