Tyle się naczytałam o tym filmie, tyle osób go wszystkim polecało, nawet powstał "bird box challenge" i stwierdziłam, że ok, dziś obejrzę.
Kojarzycie "A quiet place"? Tam trzeba było być cicho, bo inaczej murowany wpierdziel od kosmitów. W tym filmie chodzi o wyłączenie innego zmysłu - wzroku. Coś się odwaliło na świecie, coś się pojawiło i jeśli jesteś osobą względnie zdrową psychicznie, to nie możesz patrzeć na kosmitów/istoty/cokolwiek się tam pojawiło, bo ci odwali szajba i popełnisz samobójstwo.
Główna bohaterka to ustylizowana na Michaela Jacksona Sandra Bullock, która wraz z dwójką dzieci (o cudownych, oryginalnych imionach - ale nie będę spoiletować) próbuje się dostać do azylu, o którym się dowiedziała. Od tego się zaczyna, później retrospekcja, powrót do teraźniejszości, znów wstecz i tak się przeplata. Z mnóstwem absurdów, głupoty, przewidywalnych pierdół.

Już w trakcie oglądania stwierdziliśmy, że to mocna konkurencja dla "Paradoksu Cloverfield". Na koniec stwierdziłam, że dla "Anihilacji" również.

Dobrze, że to nie film kinowy, bo bym się wkurzyła, że wydaliśmy kasę na bilety

:tytezterefere miałem podobne odczucie. Swoją drogą, to książka została napisana jeszcze przed "A quiet place". W każdym razie przy "Bird box" miałem wrażenie, że oglądam kolejną telewizyjną ekranizację jakichś wypocin Kinga, albo gorzej, jego syna, tego co to zmienił nazwisko

A mi się podobało Przypominało mi porządnie zrobioną, lekko zmienioną, wersję "Zdarzenia" Shyamalana, który to film był przerażająco fatalny [w moim odczuciu wykonanie a' la kino klasy z], choć miał spoko pomysł. Bird Box potraktowałam jako fajny thriller sci-fi/fantasy - z takim założeniem do niego siadałam i to otrzymałam. No i poza tym, nie wiem dlaczego, ale lubię Sandrę Bullock
Quiet Place'a i Paradosku nie oglądałam.

Ten film byłby do przeżycia, gdyby nie idiotyzmy na każdym kroku. To było tak absurdalne, że nie mogłem tego przełknąć. Gdyby to był film z założenia "na luzie" to spoko. A on miał być (takie odniosłem wrażenie) dość poważny. Tu niezgodna z logiką była właściwie każda scena. Ja już takie oczywistości jak spływ rzeką na ślepo pomijam
Chyba jedyną zaletą jest ten cały challange, który uświadomi (może?) niektórym ludziom jak przerąbanym jest bycie niewidomym i jak absurdalnie zachowywali się aktorzy grający kogoś kto nie widzi. Był kiedyś taki film ślepa furia i on był spoko, bo tam z góry było założone, że to dla czystej rozrywki.

Jako zdecydowanie odebrałam jako thrillerową rozrywkę. Poważnych filmów nie oglądam A przynajmniej rzadko, więc mam nadzieję, że nie był jednak na poważnie

*Ja go, a nie jako - oczywiście.

:miss_cappuccino Nie wiem kurde, może to był zły dzień na ten film, ale jakoś mnie wyjątkowo drażnił. Tam przez 90% czasu wszyscy powinno biegać, machając przed sobą patykami w powietrzu i potykając się o własne nogi Nie chcę spoilerować więc więcej nie mówię.

https://www.youtube.com/watch?v=kcTFFfTrE28

:thurgon spora część filmu dzieje się "później", "po latach". Podejrzewam, że ze 2 lata z tych 5 co upłynęły, właśnie takie były, dlatego ich nie pokazali na filmie, bo wyglądałoby to kiepsko

A ja nie oglądałem, bo nie lubię Bullock.

:thurgon no właśnie "idiotyzmy" - taka "kingszczyzna"

Saramago już dawno wykorzystał pomysł na masową ślepotę, ale jego książka przynajmniej była dobrze napisana.

:tilliatillia i film wyszedł całkiem przyzwoicie.

Muszę przyznać, że film jednak bardziej dał radę niż książka. Jestem na 21 stronie i po prostu walczę ze sobą, by kontynuować. Może to moja alergia na pisanie w czasie teraźniejszym, ale ogólnie styl jest po prostu męczący. Dobrze, że książka kosztowała jedynie funta