No nie lubię książek wymagających myślenia, zdecydowanie preferuję grafomanię dającą się czytać w ostrym słońcu południowych plaż. Ale nic innego do czytania nie było, a czytać muszę. Po raz kolejny wbrew swej woli zostałam zaciągnięta do rzeczywistości przenikającej rzeczywistość, z opisami tak soczystymi, z postaciami budowanymi powoli, acz konsekwentnie. To straszne i piękne zarazem.
Polecam, polecam i jeszcze raz polecam.
Tengo i Aomame chodzili razem do szkoły, raz ze sobą rozmawiali. Oboje pochodzą ze specyficznych, destrukcyjnych rodzin. W dorosłym życiu pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego. Tengo jest początkującym pisarzem i wykładowcą matematyki, Amoame jest instruktorką fitnesu, masażystką i... zabójczynią. Niby płatną i niby na zlecenie, ale nie dla każdego, i nie za konkretne pieniądze. On jej nie pamięta, ona czeka aż los znów skrzyżuje ich drogi. Nie mają pojęcia, że to co ich połączy, to tajemnicza sekta, little people i dwa księzyce, które są fikcją literacką lub jedynym znakiem przebywania w alternatywnej rzeczywistości.

A czy można w treści doczytać się "Wszedł w jej bramy swoim czerwonym wojownikiem"?

Ja się zabieram i zabrać się nie mogę, cały czas mnie coś "branżowego" odrywa.

Zachęciłaś mnie niechcący do sięgnięcia po tę książkę.
Tego pana, skończyłąm czytać niedawno "Kronikę Ptaka Nakręcacza" - i jedno słowo tylko mi się pcha pod palce - MISTERIA. Czytanie tej książki kojarzy mi się z chodzeniem po pajęczych nitkach.
Ciekawe, jak bedzie tym razem; dzięki.

hmm a ja czytałam jakąś jego książkę i mnie wcale do siebie nie przekonał..
ale opis królowej jest zachęcający.

Przeczytane.
Właśnie jedzie do mnie Allegrem tom 2.
Trudno mi się czeka, aaaa !
Póki co, czytam "Wszystkie boże dzieci tańczą", to tak żeby zapchac pustkę.

Murakami jest świetny, mam za sobą już 6 powieści i wszystkie były niesamowite. Jedynie jakiś zbiór opowiadań mi nie podszedł, zdecydowanie lepiej sprawdza się w dłuższych formach.

Mój czeka na półce na swoją kolej spodziewam się ,że będzie pysznie

Murakami ... czytam czytam, brnę przez kolejną stronę.. i naprawdę mam wrażenie, że podobnie jak Pilch, onanizuje się słowem.

,,,każdy artysta to onanista