Niedawno na podległym mi obiekcie (tajemnica wojskowa) odbył sie pokaz prototypów pojazdów, w tym wojskowego TUR-a i tej małej perełki:
NewSyrenka...
Miałem nawet przyjemność pojeździć, niczego sobie.
Oto i ona




Zazdroszczą smyki, co nie?

Wygląda toto jakby było poskładane do kupy z tego, co akurat leżało na śmietniku.
Serio, wygląda jak kupa...

Kupiłbym sobie, ze zwykłego sentymentu.

Wygląda jak gówno z zespołem Downa.

wolalbym jezdzic stara syrenka niz tym gownem. wyglada jakby ktos malo zdolny przerobil stara syrenke z czesci od powypadkowego vw beetela

Normalnie design jak w pasagonie.

Designer którego wynajęli do projektowania tego nie zbył chyba zbyt dobrze opłacany Maska wygląda jakby wzorował się na drzwiach z kibla z przydrożnego baru, wlot przedni jakby po prostu ktoś stwierdził "no nic, musi gdzieś być", po czym wziął piłę i wyciął na odwal się. A światła chyba wzięli z Morgana i zamienili je stronami Jeśli to rzeczywiście zostanie wypuszczone do produkcji w takim designie to nie znajdzie chyba zbyt wielu nabywców, prócz tych którzy kupią z sentymentu.

Gdyby miało toto drzwi kurołapki i napęd na tył, to znalazłoby się kilku chętnych. Jeszcze zrobić cabrio i byłaby fajna alternatywa dla MX-5. Bo wierzę, że to tylko prototyp, który jedynie bryłą przypomina wersję produkcyjną.

Siatex na zderzaku jak od amatora tuningu z BMW.

:tilliatillia Zawiodę cię. Przede wszystkim to ma być tanie autko miejskie (co pewnie skończy się na miejskim, ale nie tanim). Owszem, planuje się wersję rajdową, ale na drogi taka dostępna nie będzie.

A silnik? (BTW. Jako dzieciak z rodzinką taką 105-tką się woziliśmy po Dolnym Śląsku)
Taki miał ojciec (cytując wikipedię):
S-31 - polski silnik do samochodu FSO/FSM Syrena wprowadzony od modelu 104. Był to silnik trzycylindrowy, dwusuwowy o pojemności 842 cm³ i mocy 40 KM. Konstruktorem silnika był inż. Fryderyk Bluemke z Bielska Białej. Silnik ten miał bardzo elastyczną charakterystykę zewnętrzną, dobre wyważenie pracy, dobrą dynamikę i łatwe wchodzenie na obroty, umiarkowane (jak na owe czasy) zapotrzebowanie na paliwo. Do tego silnika była od początku przewidziana pompa w układzie chłodzenia - początkowo montowana na wałku prądnicy, później na wałku wentylatora. To pozwoliło zmniejszyć wymiary chłodnicy i pojemność układu chłodzenia w stosunku do silnika S-15, mimo wzrostu mocy maksymalnej o ponad 40%. Silnik ten posiadał odrębne cewki dla każdego cylindra i każda cewka była zasilana z odrębnego przerywacza. Dodatkowo cały aparat zapłonowy można było przekręcać, regulując wyprzedzenie zapłonu dla wszystkich cylindrów jednocześnie. W przyjętym rozwiązaniu nie był potrzebny rozdzielacz zapłonu.

Silnik łatwo się uruchamiał, nawet podczas silnych mrozów, miał dobrą tolerancję na eksploatacyjne rozbieżności w kątach wyprzedzenia zapłonu dla poszczególnych cylindrów. Wadą była duża bezwładność cieplna wynikająca z dużych przekrojów kanałów chłodzących silnik, przez co zimą dłużej nagrzewał się on do temperatury pracy i ogólnie było to przyczyną dużego zużycia paliwa podczas eksploatacji na krótkich odcinkach.