Witam 
Weekend, zwalniamy tempo życia ....więc może komuś przyda sie porcja nieco refleksyjnego nastroju.
Działo się to w małym , prowincjonalnym miasteczku zagubionym wewnątrz przepastnej Rosji . Miasteczku tak ulicokrętym i brukokoślawym jak gdyby jego jedynym projektantem i wykonawcą był Chagall.
W nieruchomym od słonecznego żaru powietrzu balansowały ponad ryneczkiem splecione w uścisku zapachy wódki, nawozu i kiszonych ogórków tworząc wręcz wymarzone tło dla skrzypków na dachu, łysych kogutów czy latających krów z parasolką.
Karczma Abrama cieszyła się jak co dzień niesłabnącym powodzeniem. Wiadomo – w taki dzień wódka wsiąka w człowieka jak rosa w próchno.
W ogródku przed starozakonnym szynkiem siedział Wasilij Wasiliewicz z nabożeństwem wchłaniając dar boży wytwarzany przez miejscową gorzelnię.
Jego skupienie i uwaga z jaką oddawał się tej czynności nie znalazły najwyraźniej uznania w oczach zamiatającej ulice czarnymi jak kruk szatami prawosławnej mniszki. Rzucając mu spojrzenie na poły litościwe na poły gniewne po chwili wahania odezwała się doń w te oto słowa :
- I dlaczegóż to , człowiecze grzeszny tak pijesz i pijesz ? Nie dość ci, ze przepędzasz życie na tym padole łez i rozpaczy ? Wlewasz w siebie to dzieło szatana jako bydlę nierozumne..
- Uszanowanie tobie droga siostro....
- Anno....
- ...siostro Anno. A czegóż to tak wyrzekasz na wódeczkę, pocieszycielkę naszą ? Jakież dzieło szatana ? Abram siwuchę pędzi z pszeniczki co ją nam sam pan Jezus podarował na pożytek i uradowanie... a taki tam z niego szatan jak nie przymierzając z kulawego Aloszki kłusak.
Twarz monaszki rozjaśniła się w nagłym postanowieniu. Poczuła, że ma do spełnienia nie lada misję ratując tegoż grzesznika z czeluści piekielnych.
- A ja ci powiadam, że wódkę szatan ludziom darował na zgubę i potępienie. I pan Jezus tak mówił i Cerkiew tak naucza i ja powtarzam : w wódce zły siedzi co ciebie do piekła ciągnie.
- A skąd tyle wiesz o wódeczce , siostrzyczko ? Popijałaś to złoto biedaków kiedy ?
- Nigdy, przenigdy ! Jakżeż ty i pomyśleć mogłeś o czymś takim ?
- No tak skąd wiesz co w niej siedzi skoroś nigdy jej łaski odmieniania świata nie dostąpiła ?
Wypij...zaczaruj się ...spójrz na świat przez jej kropelki jak przez oczy nowe...wtedy mi mów co widzisz. Cóż mi po gadaniu ślepca o krasie ikon świętych, których nigdy nie widział ?
Wypij ze mną siostro Anno, proszę pokornie i do nóg się chylę ....
- Idź precz szatanie ! – zgroza na wskroś przejęła mniszkę.
- Oj, siostrzyczko najdroższa.... jakiż ja szatan ? Rzecz rozumną proponuję. Wypij, przejrzyj na oczy jak to ślepe kocię a jeśli mi wtedy powiesz żeś diabła ujrzała – uwierzę ci.
Rozdzierało się sumienie poświęconej Bogu dziewicy jak płótno zleżałe i od słońca przepalone. Z jednej strony grzech niewątpliwy z drugiej szansa na wyrwanie czartu chrześcijańskiej duszy.... bolesne wahanie.
- Jakże to ty sobie wyobrażasz człowiecze ? Mniszka Boża w biały dzień będzie z tobą okowitę piła na zgorszenie maluczkich ? Strach i pomyśleć...
- Jest i na to rada, siostro. Naleję ci kwaterkę do dużej filiżanki takiej w jakich kawę pijają. Nikt nie zobaczy co pijesz a ty doświadczysz czego trzeba. Zgoda ?
- Cóż.. mądrze gadasz, zaprzeczyć trudno... tylko jak to tak pod niebem na widoku ? Wejdźmy choć do środka tego przybytku rozpusty , oby nas pan Bóg uchronił....
Weszli . Monaszka usiadła przy stole poprawiając swe obszerne szatki jak kokosz siadająca na gnieździe a Wasilij poszedł do szynkwasu.
- Dajże tu zaraz Żydzie dwie kwaterki chlebówki czyszczonej a rychło ! Jeno byś jedną dał w filiżance od kawy. Gościa mam specjalnego to i względy mu się specjalne należą...
Żydowin usłyszawszy taki obstalunek ni z tego ni z owego rozjaśnił pejsatą twarz uśmiechem a spojrzawszy w głąb zamglonej machorkowym dymem sali zawołał radośnie :
- Co , to znowu ty siostro Anno ? !
Weekend, zwalniamy tempo życia ....więc może komuś przyda sie porcja nieco refleksyjnego nastroju.
Działo się to w małym , prowincjonalnym miasteczku zagubionym wewnątrz przepastnej Rosji . Miasteczku tak ulicokrętym i brukokoślawym jak gdyby jego jedynym projektantem i wykonawcą był Chagall.
W nieruchomym od słonecznego żaru powietrzu balansowały ponad ryneczkiem splecione w uścisku zapachy wódki, nawozu i kiszonych ogórków tworząc wręcz wymarzone tło dla skrzypków na dachu, łysych kogutów czy latających krów z parasolką.
Karczma Abrama cieszyła się jak co dzień niesłabnącym powodzeniem. Wiadomo – w taki dzień wódka wsiąka w człowieka jak rosa w próchno.
W ogródku przed starozakonnym szynkiem siedział Wasilij Wasiliewicz z nabożeństwem wchłaniając dar boży wytwarzany przez miejscową gorzelnię.
Jego skupienie i uwaga z jaką oddawał się tej czynności nie znalazły najwyraźniej uznania w oczach zamiatającej ulice czarnymi jak kruk szatami prawosławnej mniszki. Rzucając mu spojrzenie na poły litościwe na poły gniewne po chwili wahania odezwała się doń w te oto słowa :
- I dlaczegóż to , człowiecze grzeszny tak pijesz i pijesz ? Nie dość ci, ze przepędzasz życie na tym padole łez i rozpaczy ? Wlewasz w siebie to dzieło szatana jako bydlę nierozumne..
- Uszanowanie tobie droga siostro....
- Anno....
- ...siostro Anno. A czegóż to tak wyrzekasz na wódeczkę, pocieszycielkę naszą ? Jakież dzieło szatana ? Abram siwuchę pędzi z pszeniczki co ją nam sam pan Jezus podarował na pożytek i uradowanie... a taki tam z niego szatan jak nie przymierzając z kulawego Aloszki kłusak.
Twarz monaszki rozjaśniła się w nagłym postanowieniu. Poczuła, że ma do spełnienia nie lada misję ratując tegoż grzesznika z czeluści piekielnych.
- A ja ci powiadam, że wódkę szatan ludziom darował na zgubę i potępienie. I pan Jezus tak mówił i Cerkiew tak naucza i ja powtarzam : w wódce zły siedzi co ciebie do piekła ciągnie.
- A skąd tyle wiesz o wódeczce , siostrzyczko ? Popijałaś to złoto biedaków kiedy ?
- Nigdy, przenigdy ! Jakżeż ty i pomyśleć mogłeś o czymś takim ?
- No tak skąd wiesz co w niej siedzi skoroś nigdy jej łaski odmieniania świata nie dostąpiła ?
Wypij...zaczaruj się ...spójrz na świat przez jej kropelki jak przez oczy nowe...wtedy mi mów co widzisz. Cóż mi po gadaniu ślepca o krasie ikon świętych, których nigdy nie widział ?
Wypij ze mną siostro Anno, proszę pokornie i do nóg się chylę ....
- Idź precz szatanie ! – zgroza na wskroś przejęła mniszkę.
- Oj, siostrzyczko najdroższa.... jakiż ja szatan ? Rzecz rozumną proponuję. Wypij, przejrzyj na oczy jak to ślepe kocię a jeśli mi wtedy powiesz żeś diabła ujrzała – uwierzę ci.
Rozdzierało się sumienie poświęconej Bogu dziewicy jak płótno zleżałe i od słońca przepalone. Z jednej strony grzech niewątpliwy z drugiej szansa na wyrwanie czartu chrześcijańskiej duszy.... bolesne wahanie.
- Jakże to ty sobie wyobrażasz człowiecze ? Mniszka Boża w biały dzień będzie z tobą okowitę piła na zgorszenie maluczkich ? Strach i pomyśleć...
- Jest i na to rada, siostro. Naleję ci kwaterkę do dużej filiżanki takiej w jakich kawę pijają. Nikt nie zobaczy co pijesz a ty doświadczysz czego trzeba. Zgoda ?
- Cóż.. mądrze gadasz, zaprzeczyć trudno... tylko jak to tak pod niebem na widoku ? Wejdźmy choć do środka tego przybytku rozpusty , oby nas pan Bóg uchronił....
Weszli . Monaszka usiadła przy stole poprawiając swe obszerne szatki jak kokosz siadająca na gnieździe a Wasilij poszedł do szynkwasu.
- Dajże tu zaraz Żydzie dwie kwaterki chlebówki czyszczonej a rychło ! Jeno byś jedną dał w filiżance od kawy. Gościa mam specjalnego to i względy mu się specjalne należą...
Żydowin usłyszawszy taki obstalunek ni z tego ni z owego rozjaśnił pejsatą twarz uśmiechem a spojrzawszy w głąb zamglonej machorkowym dymem sali zawołał radośnie :
- Co , to znowu ty siostro Anno ? !
--
Podpisz=pomóż! https://ratujmyhematologie.pl/
Bez kobiet piekło nie byłoby piekłem
A i sama na tym skorzystała 
