Niektórym ludziom nie da się pomoc. Pogodzenie się z tym zajmuje sporo czasu. Przestanie się bać najgorszego - śmierci.
Krawędź między myślami, ze smierć jest najgorszym co się może stać, a myślami, ze w sumie to najlepsze co może Ci sie przytrafić jest cienka. I nawet wtedy człowiek zadaje sobie sporo pytań, ale wszystkie odpowiedzi prowadzą do jednego - śmierci.
Ulgi, która przyniesie po prostu przestanie ciągłej walki w głowie, myślami, zamartwianie się. Staranie się, walka każdego dnia by wyprzeć oczywiste. Maska, która trzeba założyć każdego ranka z nadzieja, ze już zostanie na zawsze. Błaganie siebie samego, by jej nie ściągać, na sile staranie się siebie przekonać, ze to Twoja normalność jest Twoja maska, a ta która codziennie zakładasz to tylko cięższy dzien i ze tak naprawdę to nie ma żadnej maski.
Staranie się nie myśleć, ze wszystkie piękne chwile w życiu nie maja żadnego znaczenia, bo i tak życie toczy się dalej a Ty tutaj tylko przeszkadzasz.
Ciągły krzyk w głowie o pomoc i bezsilność, która za tym idzie wiedząc, ze się nie da.
Myśl, ze Ci których nazwa się tchórzami, bo targnęli na swoje życie tak naprawdę w mojej głowie są zajebiscie odważnymi ludźmi, którzy jednak zdołali sobie pomoc.

Wygląda jak depresja-do poradni zdrowia psychicznego marsz!

[sorry, ale w tym temacie lepiej nie wrzucać takich filmików]

@LordKaftan na początek może :poradnia mu pomoże

@m_niebieski Tej, ale on ma przeżyć.

To nie śmierć jest najgorsza. Najgorsze jest cierpienie przed nią. Moja mama została sparaliżowana w wyniku autoagresji jej układu odpornościowego - w przeciągu tygodnia ze zdrowej kobiety stała się praktycznie całkowicie sparaliżowanym wrakiem człowieka - jedynie umysł do końca funkcjonował. Dwa lata umierania w bezruchu. Dla niej śmierć była wybawieniem...

@m_niebieski @sibo36 zapomnieliście boys, że ja tu tylko konsultuję. Na forumku suicydalnymi przypadkami zajmuje się kaflowy, wykluczeniem intelektualnym grupa korespondentów zagranicznych z Servinem włącznie, a około forumkową depresją z psycho feminizmem w tle, Madzialena ze swoimi wymyślonymi przyjaciółmi

@Kokeeno A nazwali tę chorobę? Pytam, bo koleżanka w podobnym czasie utraciła władzę w mięśniach, tym oddechowych. Przez kilka miesięcy trochę ją wyprowadzili, ale rehabilitacja to 30 tysięcy miesięcznie: http://poczta-math.uni.wroc.pl/wsparcie-agaty-hoffmann

Wszelkie wskazówki (mogą być na priv) mogą się okazać pomocne, choć podobno lekarze są specjalistami. Czasem jednak nakierowanie na właściwy trop może być tym, czego trzeba.

@Kokeeno święte słowa. Sama śmierć to po prostu koniec. Niebyt. Dla wierzących, to może być ewentualne skok w nieznane i dlatego przerażające.
Natomiast właśnie proces umierania może być o wiele gorszy.

No i w pewnych okolicznościach samobójstwo może być pożądane. Co mam na myśli?
a wyobraźcie sobie, że jesteście w AK i przesłuchuje was Gestapo. Czujecie, że długo tych tortur nie wytrzymacie i w końcu zaczniecie gadać.
Czy nadal samobójstwo jest złe, jeśli tylko tak można uratować towarzyszy broni?

Natomiast - psychicznie? Sam się kiedyś zastanawiałem na tematem i doszedłem do wniosku, że śmierć zawsze nas czeka, więc nie ma co jej poganiać. A na świecie dzieje się tyle ciekawych, dziwnych rzeczy, że szkoda byłoby się o nich nie dowiedzieć.
I o ile życie sensu nie ma, to w życiu można zrobić coś sensownego - jak się mądrze wybierze.