Podobna sytuacja jest w książce "Trzech panów w łódce" Jerome K. Jerome'a, którą to książkę polecam każdemu.

:fiol78 psa nie policzyłeś.

:djbanan Nie.
Ale kiedyś zadzwoniłem na policję,że mi samochód ukradli przed marketem...Byłem zakręcony, bo w tym markecie byłem rano i postawiłem go w jednym miejscu oraz pojechałem jeszcze raz po południu i postawiłem w drugim,ale mózg zakodował lokalizację pierwszą...Tak bywa jak się pracowało po 16godzin dziennie,to i na weekend łeb się stopniowo odblokowywał
Mój były szef był bardziej zakręcony.Przez tydzień miał auto u mechanika i dojeżdżał autobusem. Jak przyjechał autem pierwszy raz po tym tygodniu naprawy ,to z przyzwyczajenia wrócił autobusem.

:fulmar Jako zwolennik Partii Kociej na JM zrobiłem to celowo. Choć przyznaję, podoba mi się w książce scena spotkania Montmorencego z pewnym wypasionym kocurem.

Jest. Wycofano z obiegu moją ulubioną kredkę do oczu.

Jest coś gorszego niż spóźnienie się do pracy, a mianowicie przyjście do pracy bez spódnicy, której zapomniałam włożyć pod płaszcz i chwila minęła zanim spostrzegłam się dlaczego wszyscy zaczęli się śmiać kiedy zdjęłam płaszcz, i wieszałam go na wieszak.

:ami56 No i nowotwór tarczycy też jest gorszy. Chyba.

:empatyczna serio? wygralas


Spódniczka ci zachorowała jak w Bridget Jones

:fiol78 100%, wszelkim ntworom mówimy NIE, spóźnienie to pikuś, chyba, że jesteś spóźniony i zwolniony jednocześnie ale zawsze można zacząć od tak dramatycznego momentu zupełnie nową przygodę życia.

:empatyczna ja kiedyś wsadziłam sobie spódnicę w jaskrawo-zielone, babcine pantalony i tak poszłam do pracy. Myślałam, że gorzej mi się trafić nie mogło, ale przekazuję Ci Laur Zwycięzcy

:areq
Mój też raz tak wyrwał.. Wstał, spojrzał na zegarek, rozejrzał się po domu, po nas. Poszedł do łazienki, kuchni, znowu się rozejrzał, popukał w głowę i wyszedł.
Wrócił po jakichś 30min.

Poniewaź była 6pm, a nie 6am. A on drzemał po obiedzie a nie spał 'nocnie'.
Popukał się w głowę że niby wszyscy głupi że tak rano wstali zamiast spać i książki czytają. I jeszcze się dziwił że sklepy pootwierane i kupa ludzi na ulicy.

:fiol78 nie ma nic gorszego od dowolnego złośliwca. No, może poza podstawnokomórkowym skóry...

:qwek raz przysnąłem po pracy. Budzę się, patrzę na zegar. Myślę - czas na śniadanie. Idę do kuchni, zaczynam grzać parówki i dopiero żona rzuca "a ty co wyprawiasz?"
Zjadłem, jak już zgrzane. Na kolację.

Do dziś mi wypomina, skubana. Ale i tak ją lubię.

:mariolpin

Serio, serio i szef się pofatygował zawieść mnie do domu i z powrotem do pracy swoim autem, abym sobie tę cholerną spódniczkę założyła /tam i z powrotem to 20 km/.
To było w 1985 r. - zima i tego nie zapomnę do końca życia.

I dodam, że spódniczkę zawsze zakładałam na samym końcu przed założeniem płaszcza i tak mam do dzisiaj, żeby mi się nie pogniotła np. przy zakładaniu butów.

A kredki już nie ma i nie będzie. Przypomniało mi się zdarzenie skutecznie wyparte z umysłu - byłam jednocześnie spóźniona i zwolniona przed paru laty, było bardzo nieprzyjemnie i groteskowo, w szoku po opuszczeniu zakładu pracy przemaszerowałam ok. 10 km , krótko po tym zdarzeniu znalazłam świetną pracę z tolerancyjnym, przecudownym szefem.

Ja się spóźniłam na swoje narodziny. Jak się urodziłam to miałam już 11 lat.

Trzy razy w roku zdarza mi się, że przychodzę do pracy na rano i okazuje się, że mam wolne