Jak juz kiedys pisalam, Średni jest kategorycznie nieowocowy i niewarzywny, ale tylko, jeśli żarcie występuje w kawałkach. W związku z czem, w lecie leci na kanapkach, bo zbyt wyrodna jestem, żeby gotować w gotujących samych z siebie temperaturach, za to kiedy wrzątek ustępuje miejsca normalnym dwudziestu pięciu stopniom, zaczynam warzyć gary różnych zup, które punktualnie mielę, bo takiego zmielonego warzywniaka, to potrafi już pochłonąć nawet cztery talerze A z dyni ten mix wychodzi chyba najlepiej.

Proporcje podaję okulistyczne, na spory gar.

Na wywar mięsny:
-kilka skrzydełek, kurczaczych, kurzych, bądź indyczych, potem oskubane można wykorzystac np do krokietów mięsno-ziemniaczanych
-listek lauru
-kilka ziaren pieprzu
-kilka ziaren ziela angielskiego
-sól
Do gara idzie wszystko, zalane tak ze trzema litrami wody jest gotowane jak zwykle rosół, na dużym gazie do wrzatku, potem z godzinkę na malusim (rosół dłużej, ale tu to niepotrzebne). Odcedzam przez sito.

Do tego odcedzonego wywaru idzie:
-spory kawał dyni, tak z półtora kilo już oczyszczonej, ale i więcej bezproblemowo
-kilka ziemniaków, przynajmniej cztery sporych gabarytów
-ze dwa duże pory
-gałązka rozmarynu
-pare ząbków czosnku, bo on kocha rozmaryn, z wzajemnością
Gotuję do miękkości, przed miksowaniem wyławiam rozmaryn, miksuję, cieszę się rezultatem. Ewentualnie dosalam, jeśli to konieczne. Żeby utłuc słodkawy smak zabielam kilkoma łyżkami dobrego jogurtu, podnosi krem o trzy pozycje.
Kiedy człowiek się zorientuje, jaki to gar zupy wychodzi, to dzieli na dwie części, a do drugiej zamiast jogurtu dodaje gotową już ciecierzycę, z puszki, po części domiksowując, po części wrzucając całe kuleczki. Ciecierzyca kocha rozmaryn i czosnek, a dynia kocha ciecierzycę.

Dla ogłady do talerza:
-na obie wersje tycie grzaneczki z okrojonego ze skórki chleba, pociętego w kostkę, podsmażonego na maśle z ząbkiem (całym, do późniejszego wyjęcia) czosnku, do złotości.
-wszechobecna, wszędobylska spirala logarytmiczna ze strużki oliwy extravergine

Zdjecia brak, bo pojawia sie i znika, zupa Józek.

Próbowałaś zrobić z pieczoną dynią? Pójdzie jeszcze o poziom wyżej

:tomcat_tc mam podejrzenie, że możesz mieć rację Jak najbardziej do spróbowania, o ile lenia z ciała wyegzorcyzuję

Ja robię tylko z pieczoną. I o ile na początku odbierałem ją i kroiłem na małe kawałki, to teraz dzielę na jakieś 10 części i piekę ze skórą. Wychodzi przepyszna.

A doprawiacie czymś, czy au naturel wwalacie do piekarnika? I na jak długo, i na jak gorąco?

180 stopni ok 35 minut. Jak wrzucisz parę zgniecionych ząbków czosnku i gałązkę rozmarynu/ewentualnie inne ulubione przyprawy to dodasz warstwę smaku.

:tomcat_tc

Ja robię w 160 do miękkości i lekkiego przypieczenia. I zawsze delikatnie psikam oliwą z dwóch stron. Ale koniecznie musi być w atomizerze, bo w przeciwnym razie dosyć mocno wpływa to na smak całości. Dosłownie kilka kropel wystarcza.

piekę ciasta nawet jak mi nie wyjdzie to i tak mi wyjdzie

Na pewno ugotuję

:fankafranka

Pytanie, czy i zjesz

:tilliatillia do zupy piekę w wyższej, aby nastąpiła karmelizacja, podciąga smak

Robiłeś kiedyś pieczoną dynię z chutney z mango? Przepis w oryginale zawierał też wołowinę, ale z pominięciem jej też wychodzi niebo w gębie

W sumie teraz wpadłem na pomysł żeby do następnej zupy z dyni dodać chutney gruszkowe. Te smaki się lubią, ciekawe jak to wyjdzie

:oiko na pewno spróbuję I raczej upiekę dynię, bo jak już - i jeśli gotuję zupę - to zwykle z pieczonej. A jak dodam w opór grzanek (tak, żeby zabiły smak zupy), to pewnie nawet będzie mi smakowała

No też będę musiała spróbować pieczonej wersji, choć dodatkowa brytfanna do mycia będzie sporym odstraszaczem

:tomcat_tc tu masz chutney z dyni, bezpośrednio Łatwe, więc pewnie zrobię, kocham takie rzeczy do serów
https://blog.giallozafferano.it/cucinaprediletta/chutney-di-zucca-ricetta/