Ale nie nasze polskie, naleśnikowe, tylko portugalskie. Dość pracochłonne, ale jeśli chodzi o przeliczenie wkładu pracy w kalorie wychodzi w sumie tanio
Dokładnego przepisa nie będzie, bo to potrawa do robienia "na oko". Podstawowy składnik to mąka, masło i mleko (beszamel) jajko i bułka tarta. Do tego idą różności, szynka, mięso z zupy, warzywa, podobnoż tradycyjnym i smacznym dodatkiem bywa też krew, ale niestety jest to rzecz trudna do zdobycia, a szkoda, bo spróbowałabym chętnie. U mnie dodatkiem był wędzony dorsz (bo miałam resztkę akurat) mozzarella, chyba nietradycyjnie i szczypiorek.
Najpierw w garnku z porządnym dnem rozpuściłam wielką łychę masła, dodałam mąkę i powoli zaczęłam rozprowadzać z mlekiem. Tak jak na beszamel, tylko beszamel ma być płynnym, choć gęstym sosem, a tutaj musimy uzyskać mniej więcej stałą formę.
Kiedy masa porządnie zgęstniała doprawiłam ją solą, pieprzem i gałką muszkatołową, dodalam rozdrobnioną rybę, ser i posiekany drobno szczypiorek i odstawilam do wystygnięcia. Wystudzoną masę uformowałam w niewielkie kotleciki (duże są niesmaczne)- uwaga, dość trudno to zrobić, bo się rozwalają, obtoczylam w bułce tartej, mące, a potem znowu w bułce. Smażyłam na mieszance masla z oliwą, na mocno gorącej patelni. Lubią się rozwalać, lubią też cieknać serem.
Krokiety podałam na sałacie, z sosem- żółtko zmiksowane z oliwą na emulsję, dużo soku z cytryny i cukru (ma mieć wyraźnie słodko- kwaśny smak), musztarda dijon i chyba niekanoniczny koperek.
Dobrze zrobione krokiety są bardzo chrupiące, w środku rozpływajaco- kremowe. Wskazane jest podlanie ich sporą ilością wina, bo ciężkostrawne są łokrutnie.
Zdjęcia nie ma i nie będzie, bo to trzeba jeść natychmiast po zdjęciu z patelni.

Opierdzielilbym takie tradycyjne z barszczem, ale tak bardzo nie chce mi sie tego rzezbic. Krokiety to chyba jedyna potrawa ktorej bardzo nie lubie robic, a tak bardzo lubie jesc