Czas akcji: zima,
miejsce: kościół, do którego wchodzi się po schodach (to dość istotne!)
Ceremonia pogrzebowa, człowieka zapewne dość szanownego, gdyż wielu ludzi go opłakiwało, w tym jego żona. Koniec mszy, panowie z zakładu pogrzebowego zabierają trumnę i kierują się ku wyjściu. Ze względu na porę roku schody były oblodzone. Panowie niosący trumnę pokonują kolejne stopnie, aż tu nagle jeden z nich się poślizgnął. Panom trumna wyleciała z rąk. Na ten widok wcześniej już wspomniana wdowa wypaliła: łapta go, bo się zabije. Mało który uczestnik ceremonii zdołał zachować powagę.

o Dżizas

:c zabije sie na śmierć

wielu ludzi go opłakiwało, w tym jego żona.
No rewelacja

ciszej, bo się obudzi

urban legend

Ja znowu słyszałem że tylko dno trumny odpadło, ale nieboszczyk nie wypadł. Wieka się przytrzymał

a może wszyscy się przesłyszeli. Miało pewnie być:

- Łapcię ją bo się rozbije

etam

No dobra, z.....

To chyba jeszcze u Pilcha było, o luterskich Wiślanach. Ale i tak

i jeszcze przypomniała mi się scena pogrzebowa ze "Sprzedawców"

zacne

A jak by szli z urną to by rzekli "Sypcie staśka bo niedojdziemy"