Brałem se ja kiedyś udział w przetargach na sprzęt komputerowy w jednostce wojskowej. I za każdym razem rozwalała mnie siła spokoju siedzącego na dyżurce trepa.
Znaczy, trepy się zmieniały, ale zawsze powtarzała się mniej lub bardziej dokładnie sytuacja, którą udało mi się pare razy zaobserwować:
Godzina 13:45
[T]rep siedzi i gapi się tępo przed siebie.
[K]lient z teczką papierów na przetarg miota się nerwowo od ściany do ściany.
[K] - Panie, kochany, za 15 minut otwarcie przetargu, wpuść mnie pan.
[T] - Nooo... Czekamy, czekamy...
[K] - Ale ja tam muszę wejść!
[T] - A mówiłem, że co...
[K] - No, że ktoś po mnie wyjdzie.
[T] - Nnno!
Godzina 13:55
[K] - Panie, no 5 minut zostało!
[T] - A mówiłem, że co...
[K] - No, że ktoś po mnie wyjdzie.
[T] - O! I tej wersji będziemy się trzymać!
Programują ich czy jak?
Znaczy, trepy się zmieniały, ale zawsze powtarzała się mniej lub bardziej dokładnie sytuacja, którą udało mi się pare razy zaobserwować:
Godzina 13:45
[T]rep siedzi i gapi się tępo przed siebie.
[K]lient z teczką papierów na przetarg miota się nerwowo od ściany do ściany.
[K] - Panie, kochany, za 15 minut otwarcie przetargu, wpuść mnie pan.
[T] - Nooo... Czekamy, czekamy...
[K] - Ale ja tam muszę wejść!
[T] - A mówiłem, że co...
[K] - No, że ktoś po mnie wyjdzie.
[T] - Nnno!
Godzina 13:55
[K] - Panie, no 5 minut zostało!
[T] - A mówiłem, że co...
[K] - No, że ktoś po mnie wyjdzie.
[T] - O! I tej wersji będziemy się trzymać!
Programują ich czy jak?
--
Trust no one, question everything.
Jak zwykle żartowałem.
