Sylwester „Polityki” w 1962 r. Wśród gości Ewa Frykowska, była żona Wojciecha Frykowskiego, zamordowanego z Sharon Tate - żoną Romana Polańskiego w ich willi. Przyszła w czarnej sukience. Po chwili wchodzi aktorka Ela Czyżewska w takiej samej sukience. Goście spodziewają się awantury. Wtedy Ewa wstała i mówi:
- Pani jest piękną kobietą, utalentowaną aktorką, ma pani wspaniałego męża, a ja jestem dziwką. I co? Obie w takich samych sukienkach?
................
Filozof, erudyta i przyjaciel artystów Franc Fiszer wybierał parasol w sklepie. Poprosił sprzedawcę o najtańszy.
- Ten jest najtańszy – podał jeden z parasoli sprzedawca – ale nie gwarantujemy za jego jakość.
- Nie szkodzi, ja i tak kupuję parasol tylko po to, żeby go zapomnieć w kawiarni.
................
Mieszkający w Paryżu polski filozof i matematyk Józef Hoene - Wroński popadł w kłopoty finansowe. Przekonał wówczas bankiera P. J. Arsona, że zna „Teorię Wszystkiego”, i obiecał go w nią wprowadzić. W zamian Arson finansował jego badania i publikacje. Po kilku latach bankier poczuł się oszukany i wytoczył Wrońskiemu proces. Wroński jednak przekonał sędziego, że zna „Teorię Wszystkiego”, i proces wygrał.
................
Pisarze i bracia Kazimierz Brandys i Marian Brandys uczestniczyli w zebraniu partii (mowa o PZPR), podczas którego przeprowadzano ankietę o pochodzeniu klasowym. Na pytanie o pochodzenie robotnicze ręce podniosło kilkanaście osób, o pochodzenie inteligenckie - kilkadziesiąt, a o burżuazyjne - tylko Marian Brandys.
Pisarz Stanisław Dygat zapytał Kazimierza, czy nie przyznaje się do swojego ojca.
- Marian jest ode mnie o cztery lata starszy, i gdy urodził się, ojciec był bankierem. Potem jednak zbankrutował, i gdy ja się urodziłem, pracował jako urzędnik bankowy. Dlatego ja pochodzę z inteligencji pracującej - usłyszał w odpowiedzi.
..................
JAN KOBUSZEWSKI* na egzamin wstępny wybrał ambitny repertuar. Pewnie za trudny i za krótko ćwiczony, bo nie dostał się za pierwszym razem. Wspominał po latach jak szanowna komisja: Jan Kreczmar, Aleksander Zelwerowicz, Aleksander Bardini, Jacek Woszczerowicz, Maria Wiercińska i Edmund Wierciński, cierpliwie wysłuchała wersów sonetu, potem poproszono go o sceniczną improwizację. "Na koniec podszedł do mnie Woszczerowicz, który był nikczemnego wzrostu, a więc głową sięgał mi mniej więcej do piersi, i powiedział: Proszę pokazać zęby. Pokazałem i usłyszałem: Nie nadaje się!". (...) Jan Kreczmar przypieczętował tę pierwszą próbę zdobycia indeksu Szkoły Teatralnej krótką opinią: ABSOLUTNY BRAK TALENTU.
A kiedy już został studentem Zelwerowicz zwykł mawiać o nim, że jest wysoki na twarzy i pociągłego wzrostu.
* Hanna Faryna-Paszkiewicz, "Kobusz. Jan Kobuszewski z drugiej strony sceny", wydawnictwo MANDO, s.70.
..................
ZUZANNA ŁAPICKA*: (...) Moja mama nigdy nie pokazała się bez makijażu ani ojcu, ani nikomu innemu. Podczas kolejnego urlopu w Chałupach, usłyszała w środku nocy krzyk: "Ratunku, mordują!" i ruszyła na pomoc. Ponieważ przyjeżdżała tam od początku lat 60-tych, nastoletnich Kaszubów, którzy ze scyzorykami w rękach otoczyli przechadzającego się wczasowicza, znała z czasów, kiedy jeszcze byli dziećmi, więc szybko rozgoniła towarzystwo. Gdy wdzięczny wczasowicz pojawił się następnego dnia z bukietem kwiatów, bagatelizowała swoją odwagę, tłumacząc: "Co prawda spałam już głębokim snem, ale usłyszawszy wołanie o pomoc, zerwałam się na równe nogi, umalowałam i pobiegłam".
Mężczyzna osłupiał.
* Magda Umer, "Piekielna nieobecność", wydawnictwo OsnoVa, Warszawa 2019, s. 56.
..................
Po skończeniu krakowskiej PWST Przemysław Babiarz dostał angaż do Teatru Wybrzeże. W celu powitania się z zespołem wszedł do garderoby. Przedstawił się krótko:
- BABIARZ JESTEM.
Na co odpowiedział mu wytrawny aktor tej sceny, Stanisław Michalski:
- A JA BYŁEM.
anegdoty o sławnych Polakach (fb)
anegdoty teatralne, filmowe i muzyczne (fb)
