I. Dudodebilny

W czasie rządów cara Aleksandra III pewien marynarz o nazwisku Orieszkin schlał się w tawernie koszarowej i zaczął wszystkich wyzywać. Próbowano przemówić mu do rozumu, wskazywano na portret cara - zwierzchnika marynarki. Na to Orieszkin odpowiedział:
- A pluję na waszego cara!
Orieszkina aresztowano i wszczęto postępowanie o zniewagę cara. Zaznajomiwszy się ze sprawą, car zdał sobie sprawę, że jest ona niegodna jego majestatu i dopisał na dole ostatniej strony:
"Sprawę umorzyć. Orieszkina zwolnić. Moich portretów po tawernach nie wieszać. Przekazać Orieszkinowi, że też na niego pluję".

II. Filozoficzny

Filozof Sokrates mówi swoim uczniom:
Sokrates, filozof:
- Żeńcie się bez względu na wszystko. Jeśli traficie na dobrą żonę, będziecie szczęśliwy, a jeśli na złą, zostaniecie filozofami.
W tym momencie wtrąciła się żona Sokratesa:
- Co ty właśnie powiedziałeś, kołku?!

III. Waleczny

W walce o prawa człowieka nie ma zwyczaju litowania się nad ludźmi.

IV. Czasowy

- Masz wolną chwilę?
- Żebyś ją zniewolił?!

Carowy i filozoficzny

Cesarz Aleksander III (1845-1894) był mężczyzną olbrzymim, nieokrzesanym i niezwykle silnym, który potrafił giąć metal w rękach. Ojciec, Aleksander II, nazywał go byczkiem, a minister finansów Siergiej Witte opisywał, że „Wyglądał jak potężny rosyjski mużyk [chłop]. Poruszał się mniej więcej jak niedźwiedź”. W związku z tym nie cierpiał m.in. balów, podczas tańca depcząc pantofle dam.
Nieokrzesany i niezdarny kolos robił fatalne wrażenie. Królowa Wielkiej Brytanii Wiktoria mówiła: „Odczuwam dużą niechęć do tego otyłego cara. Jest zapalczywy (...) pełen azjatyckiej nienawiści, zapamiętania i despotyzmu”. Trudno się jej dziwić – Aleksander III umacniał przez swoje panowanie tezę o wszechwładzy cesarskiej w Rosji i rządził w sposób skrajnie konserwatywny.
Na co dzień cesarz najchętniej wybierał zajęcia typowe dla samotnika: polowanie lub wędkarstwo. Pod jego nieokrzesaną skorupą kryło się, jak pisał Witte, „cudowne serce, poczucie humoru i uczciwość”. Jego pozytywną twarz dostrzegła też najstarsza córka i imienniczka królowej Wiktorii, wówczas żona następcy pruskiego tronu: „Jest niezdarny, nieśmiały i niezgrabny z powodu potężnych rozmiarów, ale jest też naturalny i bezpretensjonalny, a nie zarozumiały czy kapryśny, jak to bywa w przypadku większości Rosjan, i ma w sobie coś prostolinijnego i dobrotliwego, co mi się podoba”.

Ciekawostki z dziejów rodów panujących

:bulcyk22 a to nie ten car odpowiedział fabrykantowi łódzkiemu Izraelowi Poznańskiemu na zapytanie jak położyć złote ruble na podłodze Orzełkiem czy reszką ( podchodziło pod obrazę panującego bo jego twarz widniała na monecie) odpowiedział by postawił je na kancie.