Niedawno przeprowadziliśmy się z obskurnego biurowca w okolicach Warszawy Wschodniej do fajnej willi w jednej z podwarszawskich miejscowości. Może nie do końca do samej willi, ale do sutereny w tejże. Na posesji drzewka, ptaszki ćwierkają, wokół cisza i spokój, Świder rzut beretem. Żyć, pracować, nie umierać. Naprawdę świetna lokalizacja. Z tą ciszą i spokojem to tak nie całkiem, ponieważ akurat kończy się remont tarasu w budynku i robotnicy trochę szumu jednak robią. Ale to nieszkodliwy detal. Bolki – trzech kolesi, którzy barwne zdobienia ciała uzyskali… no raczej nie w renomowanych salonach tatuażu . Wypiłem popołudniową kawkę i wychodzę z jaskini na papierosa. Stoję w cieniu, ćmię fajkę w najlepsze, a uśmiechnięty Bolek zagaja.
- No i widziś pan? Trza było we budowlankie pójść, jak ja. Na słoneczku se można popracować, fajeczkię pyknąć jak się ma ochotę. A pan co? Intelygient pan jesteś, to we w piwnicy jak ten ściur siedzisz i powietrza to tylko na szlugu możesz pan złapać. Budowlankie pan wybierz, pókiś jeście w miarę młody.
- Ciężko się z panem nie zgodzić.
- No przecie głupot bym nie gadał. Życia szkoda.

No i tak się zastanawiam nad mądrością życiową tego Bolka

& :szufla

Bolek zarabia pewnie 2x tyle co przeciętny yntieligent więc trudno się dziwić. Jak tu potem dzieciom wytłumaczyć, że mają iść do szkoły zamiast na komandosa

:gogosiek, ano właśnie Swoją drogą, dawno nie spotkałem kolesia, który tak ślicznie śpiewa po warsiasku

U mnie po drugiej stronie ulicy sąsiad sobie zafundował remont chaty.
- Nie mogę nigdzie pojechać, nie mam co z kasą robić to remontuję - gadał przy piwku u mnie na ogrodzie.
Ekipa przyjechała - ukraińska w pełnym składzie. I gadają nie po warsiasku tylko po swojemu. Ale ambitni są, bo uczą się polskiego. Co drugie słowo to ku*wa.
Wnuczek już nie mogę zaprosić do siebie.

trzeba mu było powiedzieć: - Pogadamy w lutym, o tym świeżym powietrzu... :P

, raczej mało kto decyduje się na remont tarasu, czy tam werandy w lutym, a cwany Bolo zapewne przytuli się do jakiejś ciepłej budowy albo remontu wnętrza

U mnie w zeszłym roku Ukraińcy taras robili, całe lato. Dlaczego tak długo? Bo to informatycy Jak się ogarnęli jaką firmę prowadzę to od razu drugiem zostałem
Niestety tylko w C++ pisali.

, ależ Ty masz teraz daleko do roboty...współczuję.

, niby daleko, ale łapię dwie godziny na czytanie książek i nikt mi w tym czasie nie przeszkadza. A druga sprawa, mam naprawdę spoko szefa, który stwierdził, że nie ma potrzeby żebym się tam telepał codziennie, tylko jak będzie potrzeba się spotkać i coś obgadać albo ogarnąć papierologię

- mimo wszystko wolę jechać w jedną stronę 15-20 minut, a czytać wygodnie w domu
Zresztą teraz też jestem w biurze max. 1 tydzień miesięcznie.

Dowcip z brodą, ale zacny

Matematykowi zepsuł się kaloryfer. Wezwał hydraulika, ten postukał jakimś kluczem, pokręcił i woda przestała cieknąć. Radość matematyka szybko się skończyła, gdy fachowiec podał cenę usługi.
- Panie, ale to połowa tego, co zarabiam.
- A gdzie pan pracuje?
- Na uniwersytecie. Jestem profesorem matematyki.
- No to przenieś się pan do naszej spółdzielni, pochodzisz pan, popukasz i zarobisz pan cztery razy tyle, co na tym całym uniwersytecie. Musisz tylko pan pójść do biura, złożyć podanie i już. Tylko podaj pan, że masz pan siedem klas, bo wyższe wykształcenie u nas nie popłaca.

Matematyk zrobił tak, jak poinstruował go fachowiec. Od tej pory jego dola wyraźnie się poprawiła. Chodził, stukał w rury i zarabiał wielokrotność średniej krajowej. Plus zlecenia po godzinach płatne ekstra, premie, a robota nie wymaga wielkiego pomyślunku. Ale pewnego dnia przyszło zarządzenie o podnoszeniu kwalifikacji załogi i skierowano wszystkich, którzy mieli siedem klas do wieczorowej klasy ósmej.

Pierwsza lekcja - matematyka. Młoda nauczycielka tuż po studiach wita wszystkich:
- Dzień dobry, będziemy się uczyć matematyki, na pewno wszyscy dostaną świadectwo ukończenia ósmej klasy. A na razie przypomnimy sobie, co pamiętamy jeszcze ze szkoły. Może napisze pan wzór na pole koła? - wskazała na matematyka.

Ten wstał, podszedł do tablicy, ale ze stresu zapomniał wzoru. Ale co tam, w końcu jest profesorem matematyki, da sobie radę i ten wzór po prostu sobie wyprowadzi. Wyprowadza, wyprowadza, zapisał już całą tablicę i w końcu otrzymał wynik "πr³". Ten sześcian coś mu się nie podoba, więc liczy od nowa. Zmazał tablicę, znowu zapisuje innymi wzorami i na trzeciej tablicy mu wyszło "-πr²". No niby jest dobrze, ale gdzieś jest błąd, ten minus coś nie bardzo...

Zrezygnowany patrzy tablicę.

Nauczycielka przerażona patrzy na wyprowadzenia pola koła na rachunkach zespolonych i wzorach Leibniza i równaniach falkowych.

W końcu matematyk odwraca się do klasy oczekując podpowiedzi, a wszyscy szepczą:

- zmień gra-ni-ce cał-ko-wa-nia...

Pracowałem rok przy przeglądach lokomotyw, fizycznie. Gdyby ktoś mi zaproponował powrót - nie wahałbym się ani chwili. Byle nie na podwozie, bo czasem domyć się nie idzie

:brood_k fajna robota. Kiedyś codziennie jeździłam pociągami do roboty. Za każdym razem wracali ze mną pociągiem fizyczni
z PKP. Czasami nawet trafił się wśród nich jakiś trzeźwy

:brood_k Karchera trzeba było kupić

zialena82 dopiero jak wracali?? Ja miałem takich agentów, że na odcinku niecałych 40 km (godzina jazdy) robili po 4 Harnasie każdy. O 5:30AM, pn-pt

:brood_k

Byłeś tym człowiekiem, który chodził wzdłuż pociągu i stukał młotkiem w koła?