Wczesny wieczór
Słońce znika
Waldek zaś na ryby zmyka
Sprawiedliwość trza mu oddać
Lepsze to niż się upodlać
W knajpie znaczy
Bo mu żona nie wybaczy
Ptaszę kwili, szemrze rzeka
Waldek wciąż na branie czeka
Aż tu jest – rybka złota
Na haczyku mu się miota
W myślach już patelnię grzeje
Na co rybka: co się dzieje?
Waldku drogi, puść mnie w nurt
A ja sprawię jeden cud
Rankiem całkiem los odmienię
Jedno spełnię Twe życzenie
Kwarty bimbru, z wełny swetra
Powiedz, starczy żebym rzekła
Waldek myśli mnie już starczy
Ale żona ciągle warczy
Lat trzydzieści już marudzi
Że mój pędzel nie za długi
Jeśliś do pomocy skora
Daj mi chu*a metr półtora
Wrócisz do dom i jak pragniesz
Nawet konia w stajni zagniesz
Blady świt, on nocny marek
Wstaje, a tu obok leży Jarek
Chj* się zgadza, półtora metra
K*wa, czemu nie wziąłem swetra

Pożałujesz, że wrzuciłeś do mięsnych a nie do poezji

Dwie ostatnie linijki niezgrabne niczym ich podmiot liryczny Sens bym zachował,ale forma do przerobienia. Reszta nawet i ok,taki doraźny kuplet

Dwie ostatnie linijki nie zgadzają się rytmicznie, ale biorąc pod uwagę stan w jakim je pisałem to i tak się dziwię, że trafiałem w odpowiednie klawisze. Tak czy owak powinienem sto razy napisać: piłeś - nie pisz!

:qweta
Co się wstydzisz i tak lepiej ode mnie Ci wychodzi

Chj* jest git, półtora metra
K*wa, mogłem żądać swetra

:krzys444 dzięki, teraz to by się zgadzało