Bez mała miesiąc temu miałam przyjemność uczestniczenia w rodzinnym zjeździe. W tym roku już w niewielkim gronie dorosłych siedzimy sobie przy stole w ogrodzie, wujo zapalony grill-mistrz obraca kiełbaski, a dzieci w liczbie ośmiu cudownych brzdąców latają po trawce, wyłączając 12letniego zapatrzonego w telefon osobnika płci męskiej. Istna sielanka. W stronę stołu wolnym krokiem idzie dwóch siedmiolatków z minami, których nie powstydziłby się Arystoteles. Do naszych uszu dobiega taka wymiana zdań:
- Sprawdzałeś kiedyś ile jest amentów w paciorku?
Grono przy stole patrzy po sobie nie łapiąc za bardzo o czym mowa. Ale widać między chłopcami nawiązała się nić porozumienia, bo padła odpowiedź:
- Pięć. W Imię Ojca... Ament, potem trzy modlitwy, po każdej Ament i jeszcze raz w Imię Ojca...
Reszty rozmowy nie było słychać, bo zagłuszył ją śmiech.

Moja mama postanowiła na rocznicę babci i dziadka namalować drzewo genealogiczne na ścianie w ich salonie. Pod ich nieobecność zabrałyśmy się do pracy. Trzy godzinki i piękne jesienne drzewo stoi na ścianie malowane. Późnym wieczorem przyjeżdża ciocia, która odebrała babcię i dziadka z dworca. Byli zachwyceni, oglądają, patrzą i dziadek mówi:
- Oj, ja to mocny korzeń jestem.
Na co mój najmłodszy brat:
- A ja czubek.

Zabiłabym z zimną krwią, gdyby ktoś pod moją nieobecność wymalował mi ścianę...

ja to jeszcze podziękowałbym gdyby mi ktoś kuchnie pomalował ale nie drzewkami... ani innymi ujami na ścianach ;p

:gogosiek :symbiod - tylko ścianę widzicie? No to se malujcie ją sami?

U mnie są już pomalowane, więc skupiłam się na sensie obu rodzinnych historyjek i rozbawiły mnie

I chyba to Twój pierwszy wrzut, więc trzymam
za Twoją tu obecność.

Baty na powitanie dostaniesz zapewne od innych krwiożerczych bojowniczek i bojowników