Wczoraj przyszło mi sprawdzać zeszyty gimnazjalistów (klasa II) i pomijając niezliczoną ilość błędów ortograficznych i stylistycznych znalazłam kilkanaście "kfiatków". Oto kilka z nich:

"Myślę, że jestem" - Kartezjusz
"Syzyfowe Wące" - Stefan Rzeromski
"Dziady czwartkowe" odbywały się w okresie oświecenia
Oj, przepraszam, nie tyle oświecenia co "Osiwiecenia"
W tych czasach powstawało wiele instytucji, między innymi:
"Collegium Mobilum" - myślę, że znalazłoby zastosowanie również w naszych czasach ]:->
Poza tym, dzieci zobowiązane są przeczytać lekturę, która wyszła spod pióra "Bolesława Prasa", którego [b]potenga[/b] była wielka

Jeżeli zaś chodzi o bajkę "Człowiek i zdrowie", która analizowana była na lekcji, dzieci wysnuły takie wnioski:
1. Na początku drogi człowiek biegł, bo wydawało mu się, że nic mu nie będzie.
2. Na początku człowiek biegł, ponieważ było mu zimno. Na radę zdrowia zrezygnował z kąpieli w zimnej wodzie. Człowiek zwolnił dopiero wtedy, gdy zrobiło mu się ciepło. Zdrowie nie chciało prowadzić człowieka, gdyż był pijany.
Ach, zdrowiu zostało to do dziś
Gdyby ktoś nie znał/nie pamiętał tej bajki, oryginał tutaj:
https://krasicki.kulturalna.com/a-3337.html

W takie dni jak ten żałuję, że wolałam jednak myć czyjeś brudne tyłki, jak zostać szanowaną polonistką

Widzisz, ci gimnazjaliści może nie błyszczą erudycją, światłością i ogładą, ale może przynajmniej nie szorują czyichś zadków

Sęk w tym, że zaczynam się obawiać o ich przyszłość

Cóż, jedni szorują, inni całują- tak czy siak, większość wychodzi na swoje
Ale Twoja empatia jest godna naśladowania

Chciałeś coś Franku?

Ja tam na miejscu Franka modliłabym się, aby nigdy nie trafił pod moje łapy. Tym bardziej usta

, ale jednak przez łzy.