Wybraliśmy się wczoraj z moją chrześniaczką Zosią na zakupy. Mała od razu dorwała się do kolorowanki i na cały głos zaczęła do mnie kwilić:
- O! Zobacz, wujek, na tym rysunku jest syrena! A obok syren.
- Jaki syren? - patrzę na rysunek, a tam koleś z rybim ogonem. - To jest pan syrena.
- Pan syrena? Nie! Ma ogon? Ma! Więc to jest syren.
Rano Zosia obudziła mnie takim tekstem:
- Wujek, wstawaj! Mikołaj był!
- O! A co ci przyniósł?
- Nooo, wszystko!
Dzieciakom dużo do szczęścia nie trzeba
.
- O! Zobacz, wujek, na tym rysunku jest syrena! A obok syren.
- Jaki syren? - patrzę na rysunek, a tam koleś z rybim ogonem. - To jest pan syrena.
- Pan syrena? Nie! Ma ogon? Ma! Więc to jest syren.
Rano Zosia obudziła mnie takim tekstem:
- Wujek, wstawaj! Mikołaj był!
- O! A co ci przyniósł?
- Nooo, wszystko!
Dzieciakom dużo do szczęścia nie trzeba
.--
"Czujesz to? To beton, synku. Nic na świecie tak nie pachnie."
