Tytułem wstępu:
- byłem z synem na spływie kajakowym, spaliśmy w namiocie,
- wszędzie zabieramy z sobą "słowo drukowane", bo przecież dzień bez czytania jest stracony ,
- pod namiotem nie da się czytać bez latarki.

Akcja właściwa:
Na drugim przystanku - rozbijamy namiot, rozpakowujemy się, obiad, spacer, sauna itd. ... robi się szaro, trzeba zatem "włączyć światło". Okazuje się, że "światła" nie ma. Przewracamy wszystkie możliwe kieszonki i skrytki w bagażu - nigdzie nie ma. Po drugim przeszukaniu wszystkiego położyliśmy się, żeby przez chwilę pomyśleć, co stało się z latarkami. I w tej samej chwili wybuchnęliśmy śmiechem, widząc latarki przymocowane do stropu namiotu - rano zwinęliśmy namiot razem z nimi .

w temacie synów
dzwonie dzisiaj do syna
-gdzie jestes?
-tatoooo, a gdzieś w połowie piwa

propaguje słowo drukowane i zabiera na łono natury - brawo tata

nie ma to jak męskie wyprawy a spływ to już pełen survival niemalże

Latarki w namiocie, skąd ja to znam...

:-uki- - zaraz tam "survival" - my tylko uwielbiamy wodę - syn ma 13,5 roku i już od roku ze mną nurkuje

Wrzut Bernardo przypomniał mi pewną sytuację

Mama dzwoni do syna
[M] -Kiedy bedziesz?
[S] -yyy..za półlitra!!