Którejś zakopiańskiej zimy Witkacy otworzył Słonimskiemu drzwi odziany w piżamę sklejoną z gazet. ( ... ) Słonimski od pierwszej chwili do końca wizyty udawał, że tego przebrania nie widzi. Pochwaliwszy na wstępie zdrowy wygląd Witkacego (co na pewno innym razem zrobiłoby mu dużą przyjemność), wychwalał długo obraz stojący na sztaludze, mówił o Warszawie, o wspólnych znajomych, o teatrach, o filmach, mówił o byle czym, byle mówić jak najdłużej. Witkacy słuchał w milczeniu i dopiero przy pożegnaniu przemówił: Muszę ci powiedzieć, kochany Antoni, że masz dziwny sposób obcowania. I ta twoja dzisiejsza wizyta z tym wysilonym i przenudnym monologiem będzie miała swoje konsekwencje. Na drugi dzień Słonimski dostał od Witkacego list: Kochany Antoni! Chcę Cię powiadomić, że w dniu dzisiejszym przesunąłem Cię na liście moich przyjaciół z miejsca trzeciego na miejsce trzydzieste czwarte.
witkacologia.eu

Juliusz Machulski: "Nie myślałem, że powstanie "Vinci 2", tak jak nie myślałem, że powstanie "Vabank 2" czy "Kiler-ów 2-óch". To jest mój trzeci sequel , a szósty film na "V" zaczynający się. To jest chyba rekord świata, ale będę musiał pogrzebać. Sequele się robi zawsze z powodu oddolnej chęci widza, który chce zobaczyć dalszy ciąg. Upłynęło 20 lat, ale wydawało mi się, że tym razem czas będzie taką wartością dodaną. Że zobaczymy aktorów, którzy byli prawie nieznani wówczas i zrobili kolosalne kariery przez ten czas, a wtedy pamiętam jak mój ojciec wszedł na próbę czytaną "Vinci" i zobaczył te twarze, żadnej nie znał i powiedział "Nikogo nie znam. Tylko na mnie nie przyjdą."
............

ANNA DYMNA: "Wciąż powtarzane są moje filmy z młodości: "Znachor", "Janosik", "Nie ma mocnych", "Kochaj albo rzuć", "Trędowata". Chodzą za mną jak takie wierne, ukochane pieski przez dziesiątki lat. Po reakcjach ludzi na ulicy wiem, kiedy były powtórki. Gdy słyszę: "Jezus Maria, pani Dymna, ale się z pani porobiło!", to znaczy, że wczoraj wieczorem byłam kilkadziesiąt lat młodsza i biedny widz właśnie doznał szoku. Mam do tego dystans i odważnie chodzę wśród ludzi. (...)
Czasem jeszcze dostaję listy od młodzieńców: 'Aniu, widziałem cię wczoraj w "Trędowatej". Czy mogłabyś się ze mną umówić?'. Kiedyś odpisałam, że, niestety, trochę się spóźnił, bo mogłabym być jego babcią. Szybko odpowiedział: 'Szkoda, ale może ma pani wnuczkę podobną do siebie'."
.............

Jan Himilsbach fatalnie wypadał na „postsynchronach", kiedy musiał na wcześniej nagrane ujęcie „podłożyć" własny głos. Miał problemy z powtórzeniem dwa razy w ten sam sposób tego samego zdania - nie umiał „trafić" we własne pauzy i sylaby. Niektórzy reżyserzy, nie wytrzymując trudnej współpracy z Himilsbachem, zatrudniali profesjonalistów, dubbingujących niemożliwy do podrobienia sławny głos Jasia. (...) Jedną z takich osób - w ocenie samego Himilsbacha - nie był jego przyjaciel „Bene" Rychter, lecz zupełnie kto inny „Pikawa mi wysiada. Nogi mam kiepskie i głos mi nawala. Jak mi całkiem wysiądzie, to będzie go pewnie podkładać Ewa Szykulska" - uważał."
Aktorzy na tle historii (fb)

Pracownię malarza Romana Kramsztyka odwiedziła zamożna klientka, która chciała kupić jego obraz, aby ozdobić salon. Dopytywała, czy wszystkie obrazy, które robi, są oryginałami. Kramsztyk odpowiedział:
- Ja robię tylko prawdziwe, oryginalne kramsztyki. Kramsztyki nieoryginalne znajdzie pani u innych malarzy.
Kramsztyk miał zwyczaj spędzać wiele godzin w swojej pracowni, oddany malarstwu z niezwykłym skupieniem. Pewnego dnia jeden z jego przyjaciół, zdając sobie sprawę z jego niemal obsesyjnego poświęcenia pracy, zażartował: "Roman, ty to chyba nawet zapomnisz o własnym ślubie, jeśli akurat będziesz malował!". Kramsztyk, z typowym dla siebie dystansem, miał odpowiedzieć: "Nie zapomnę, ale pewnie przyjdę trochę później, bo farba musi wyschnąć".
Anegdoty o sławnych Polakach (fb)

Gdy w 2011 roku słynny Ronaldinho szukał nowego klubu, jednym z warunków, jakie stawiał interesującym się nim klubom, była akceptacja jego niesportowego trybu życia. Brazylijczyk zasłynął z niego między innymi w Barcelonie (potrafił pojawić się pijany na trening) oraz Milanie (przyszedł do klubu z wyraźną nadwagą). Ostatecznie Ronaldinho trafił do Flamengo, a w kontrakcie zagwarantował sobie możliwość wychodzenia na imprezy dwa razy w tygodniu.
Usiądź, opowiem ci o piłce (fb)

Witkacy stanowi modelowe potwierdzenie tezy, że tzw. "uznani artyści" są z reguły porządnie pierdolnięci.

"Sequele się robi zawsze z powodu oddolnej chęci widza". Śmiała tera, równie dobrze można powiedzieć "Podatki zwiększa się zawsze z powodu oddolnej chęci obywateli do wspierania rządu".

Sorki, po 20 latach nikt już nie pamięta o "Vinci" (który zresztą słabym filmem był), w dodatku zdaje się miał zamknięte zakończenie. Na Filmwebie pod Vinci w ciągu ostatniego roku pojawiło się sześć (słownie: 6) wpisów, czyli popularność i wspomnienia znikome. To już Kac Wawa bije czasem życia Vinci na głowę. Kasa jest do wydania, panie Reżyserze, a nie jakaś "oddolna potrzeba widza".

"Kramsztyk, z typowym dla siebie dystansem, miał odpowiedzieć: "Nie zapomnę, ale pewnie przyjdę trochę później, bo farba musi wyschnąć"."

A co on - musi pilnować jak mu farba schnie?

A co do "Vinci 2" - no i fajnie, nie wiedziałem, że kontynuacja "Vinciego" jest w planach. Sympatyczny film był.

@Peppone Ekscentryczni, nie pierdolnięci. Jest różnica, oni to robią bo chcą zobaczyć reakcję ludzi, lub mają w d... co ludzie powiedzą. Po prostu kolorowe ptaki, wyłamują się z sztywnych zasad ogółu. Fajny pomysł z tą pidżamą

@Daban - wiesz, jaka jest różnica między ekscentrykiem a pierdolniętym? Ekscentryk jest zamożniejszy

@Peppone Wiesz jaka jest różnica między "humorem rosyjskim" a "kacapską metafizyką"?



... Tak od półtora do czterech promili w wydychanym powietrzu.

@Peppone O ile wiem to Witkacy na swoich obrazach zamiast podpisu wypisywał jakie używki brał podczas malowania. Jego obrazy to raczej praca naukowa ujawniajaca naocznie jakie odloty ma człowiek po zażyciu poszczególnych specyfików.

@rysma Z witkiewiczowską koncepcją pracy naukowej i badawczego podejścia do bycia pod wpływem na efekty tworzenie, zgoda.

Niemniej drobna sugestia. Z uwagi na to, że określenie "używki", brzmi w kontekście dedykowanych substancji psychoaktywnych, szczególnie w obecnych czasach, mocno pejoratywnie, i w efekcie dosyć mylnie zrównuje herbatę, kawę lub kakao, z marihuaną, kokainą, fentanylem czy mefedronem, nie należy unikać słowa narkotyk.

@poradnia Zacytuję zatem tekst z jednego z portali jaki znalazłem szukając Witkacego. "Narkotyki to zbiór esejów autorstwa Stanisława Ignacego Witkacego, wydany po raz pierwszy w 1932 roku. Poszczególne eseje dotyczą nikotyny, alkoholu, kokainy, peyotlu, morfiny i eteru — i takie tytuły noszą kolejne rozdziały.

W każdym z esejów Witkacy opisuje własne doświadczenia ze wskazanymi substancjami — opowiada zarówno przeżycia i wizje po zastosowaniu tychże używek, swoje pozytywne i negatywne wrażenia, jak i komentuje wpływ na społeczeństwo. Zbiór zawiera również appendix, w którym Witkacy zabiera głos w sprawach higieny i zdrowia, a także udziela porad i podaje przepisy."
Tak że właśnie o takie uzywki chodzi.

@rysma Poczyniłem sugestię nie dlatego, że określenie "używka" pojawia się w wielu publikacjach, tylko dlatego że niekoniecznie zgadzam się z jego stosowaniem w kontekście przyjmowania narkotyków, gdyż ponieważ, o ile jestem przeciwny stygmatyzowaniu ofiar choroby uzależnienia, o tyle równie negatywnie oceniam siejące zamęt i wprowadzające w błąd handlowe praktyki.

@bulcyk22 Anna Dymna straciła swą dziewczęcą figurę w 1991. O ile wiem po kuracji hormonalnej. Był czas się przyzwyczaić do jej nowego emploi.