Tę książkę ciężko jest dorwać, ale mówię wam - gryźcie, mordujcie, bijcie, walczcie ze wszystkich sił - bo warto. To ujest jedyna książka, którą przeczytałem, praktycznie cały czas zwijając się ze śmiechu.

O czym rzecz traktuje? otóż trzech przyjaciół (nie licząc gadającego psa, Montmorency`ego) wybiera się na spływ rzeczny po Anglii. Przy okazji w różnych okolicznościach przypominają sobie zdarzenia z przeszłości. Wszystkie te sytuacje można odnieść do siebie, gdyź są bardzo życiowe - przesławny wujek Podger, który wbijał gwóźdź w ścianę, przy okazji demolując cały dom, jak żywo przypomina mi mojego ojca, któy do wszelakich robót zabiera się z taką samą werwą. Podobnie z innymi opowiastkami - każdemu po trosze się obrywa. Są hipohondrycy, damy, osoby nieznające języków.... nawet psy, których wrednym przykładem jest Montmorency

W mojej skromnej opinii najlepszy jest fragment traktujący o jednej z wcześniejszych wypraw przyjaciół, podczas której z zepsutej maszynki naftowej cały czas wylewała się nafta.To był jeden z niewielu momentów w moim życiu, w których ledwo co oddychałem, bolał mnie brzuch, płakałem - wszystko na raz, ze śmiechu.

Czy są tu jacys szczęśliwcy, którzy czytali powyższą pozycję?

nosz normalnie oczywiście, że są

książka - miodzio, czyta się świetnie, śmieje - jeszcze lepiej; poza sytuacjami mnie się podobały jeszcze tekściki bohaterów (pamięć ulotna, to i nie zarzucę cytatem...)

a co do dostania...hmm...u mnie "Trzech Panów...." stoi na półce, a w mojej bibliotece miejskiej mało kto docenia ten mały majstersztyk

Mam swoj egzemplarz, bo szkoda nie miec takiego kultowego dziela. Stosunkowo niedawno bylo wydane, niestety, w slabej jakosci.
Ech... Wujek Podger to moja ciocia w wersji meskiej
Ja tez zwijalam sie ze smiechu caly czas Polecam milosnikom brytyjskiego humoru.

Fakt. Ubawiłem się doskonale. Inna sprawa, że wtedy do pracy PKP mnie dowoziła, i czytałem to w dordze. Część pasażerów była naprawdę zaniepokojona moim zachowaniem. Szkoda że tak niewiele osób wie o tej książce.
Mój faworyt - to opowieść o żonach Henryka (VIII?) i pudel w domu handlowym
I pływanie żagłowką - ta część o uporze rzeczy martwych

Jako dodatek mogę z czystym sumieniem polecić napisaną przez Connie Willis (ewidentnie zainspirowaną przez w/w powieść) "Nie licząc psa". Jest duża dawka humoru, jest klimacik wiktoriański, jest świat przyszłości... Jest niezła fabuła i ostro zagmatwany (chyba przez te podróże w czasie) wątek kryminalny Tomiszcze wsysa nawet tych wybrednych czytaczy

Pozdrawiam

Najlepszy jest fragment o serach

Hehehe, a ja już od dawna mam sygnaturkę odpowiednią ;-)
Ciekawa byłam, czy ktoś to tutaj czytał, wspaniałe dzieło, rewelacyjne poczucie humoru.
Polecam wszystkim.

Drodzy Dyskutanci

Zgadzam sie w pełni z powyższym

Polecam
Trzech panów

nie widziałem pełnego tłumaczenia
więc - > wersja oryginalna

Three Men on the Bummel

moim zdaniem także