Literki zna mniej więcej prawie każdy 
Bywało, że ludzie patrzyli na ich kształt i zastanawiali się, co im się tymi kształtami kojarzy.
Takich zbiorków jest wiele, poniżej jeden z nich z 1683 r. czyli roku bitwy pod Wiedniem.
Na dobrą sprawę każdy może wymyślić swój własny zbiorek w zależności od skojarzeń.
Pisząc kiedyś bajeczki dla dzieci miałem takie skojarzenia.
Literki
Na półeczce w pokoiku
pięknych książek jest bez liku,
lecz cóż z tego, możesz spytać,
kiedy ktoś nie umie czytać?
W książkach znaki tajemnicze.
Tak ich pełno, że nie zliczę.
A co znaczą – czy ktoś wie?
Chyba czas nauczyć się.
Dwie kreseczki pochylone
każda na tej drugiej stronę
i poprzeczkę w środku ma.
Taka jest literka A.
A tuż obok stoi dumna
kreska prosta jak kolumna.
Z przodu ma poduchy dwie.
Taka jest literka B.
Dalej się urodą chwali
półkolista jak rogalik,
ramionami objąć chce
wszystkich nas literka C.
Inna znowu brzuch wypina,
obżartuchów przypomina,
bo jak balon wciąż się dmie.
Taka jest literka D.
Jedna w pion, trzy w bok kreseczki,
jak grzebyczek dla laleczki.
Możesz nią uczesać się,
a to jest literka E.
Dwie kreseczki, z lewej ściana,
dolna krótsza, jak urwana,
górna z grzywą jak ten lew.
A to jest literka F.
O jak kółko, S jak wstążka
– pełna liter każda książka,
oraz, by tekst był gotowy,
pełno znaków przestankowych.
Ogon z kropką jak kijanka
to jest średnik, a ta plamka
okrąglutka niczym pączek –
kropka. „Każde zdanie kończę!”.
Ma wykrzyknik groźną minę,
dołem zdanie tnie przecinek,
W dole kropka, wyżej też –
to dwukropek, teraz wiesz.
Chociaż trochę dużo tego,
szybko naucz się wszystkiego.
Wnet uśmiechnie się książeczka,
piękna czeka cię wycieczka.
Poprzez baśnie i bajeczki
najpiękniejsze są wycieczki.
Gdy literki znają oczy,
świat cię książek zauroczy.
Jeśli więc ktoś będzie zmuszony przygotowywać młode pokolenie do wyprawy po wiedzę, to co powyżej może być potraktowane jako wyposażenie. Może także tworzyć własne
Chodzenie do szkoły jest przereklamowane
Bywało, że ludzie patrzyli na ich kształt i zastanawiali się, co im się tymi kształtami kojarzy.Takich zbiorków jest wiele, poniżej jeden z nich z 1683 r. czyli roku bitwy pod Wiedniem.
Na dobrą sprawę każdy może wymyślić swój własny zbiorek w zależności od skojarzeń.
Pisząc kiedyś bajeczki dla dzieci miałem takie skojarzenia.
Literki
Na półeczce w pokoiku
pięknych książek jest bez liku,
lecz cóż z tego, możesz spytać,
kiedy ktoś nie umie czytać?
W książkach znaki tajemnicze.
Tak ich pełno, że nie zliczę.
A co znaczą – czy ktoś wie?
Chyba czas nauczyć się.
Dwie kreseczki pochylone
każda na tej drugiej stronę
i poprzeczkę w środku ma.
Taka jest literka A.
A tuż obok stoi dumna
kreska prosta jak kolumna.
Z przodu ma poduchy dwie.
Taka jest literka B.
Dalej się urodą chwali
półkolista jak rogalik,
ramionami objąć chce
wszystkich nas literka C.
Inna znowu brzuch wypina,
obżartuchów przypomina,
bo jak balon wciąż się dmie.
Taka jest literka D.
Jedna w pion, trzy w bok kreseczki,
jak grzebyczek dla laleczki.
Możesz nią uczesać się,
a to jest literka E.
Dwie kreseczki, z lewej ściana,
dolna krótsza, jak urwana,
górna z grzywą jak ten lew.
A to jest literka F.
O jak kółko, S jak wstążka
– pełna liter każda książka,
oraz, by tekst był gotowy,
pełno znaków przestankowych.
Ogon z kropką jak kijanka
to jest średnik, a ta plamka
okrąglutka niczym pączek –
kropka. „Każde zdanie kończę!”.
Ma wykrzyknik groźną minę,
dołem zdanie tnie przecinek,
W dole kropka, wyżej też –
to dwukropek, teraz wiesz.
Chociaż trochę dużo tego,
szybko naucz się wszystkiego.
Wnet uśmiechnie się książeczka,
piękna czeka cię wycieczka.
Poprzez baśnie i bajeczki
najpiękniejsze są wycieczki.
Gdy literki znają oczy,
świat cię książek zauroczy.
Jeśli więc ktoś będzie zmuszony przygotowywać młode pokolenie do wyprawy po wiedzę, to co powyżej może być potraktowane jako wyposażenie. Może także tworzyć własne
Chodzenie do szkoły jest przereklamowane --
Podpisz=pomóż! https://ratujmyhematologie.pl/
