Ciężkie kontuzje, agresja, niezwykła brutalność i… ofiary z ludzi. Majowie w specyficzny sposób rozumieli grę w piłkę, nic więc dziwnego, że rozrywkę bardzo szybko potępił Kościół. Jak wyglądała najstarsza gra zespołowa w historii?

Gdyby dziś największe telewizje transmitowały mecze tej gry, z całą pewnością przed telewizorami byłyby miliony widzów i to nie tylko kochających futbol czy koszykówkę – bowiem piłka starożytnych Indian Mezoameryki była czymś pośrednim. Z całą pewnością rozgrywki przyciągnęłyby przed ekrany również zwolenników walk wręcz i agresji. Zmaganiom indiańskich sportowców nie brakowało i tego i tego. Gra obfitowała w faule, które dziś nie kwalifikowałyby się na czerwoną kartkę, a na więzienie. Mnożyły się też bardzo ciężkie kontuzje – złamane żebra, wybite zęby, pęknięte czaszki. Sama, ważąca 5 kilogramów piłka mogła zabić, nie mówiąc już o tym, że gra toczyła się o życie. Ci którzy schodzili z boiska jako pokonani, byli składani w ofierze, wiecznie żądnym krwi bogom.

Z indiańską piłką zetknęli się konkwistadorzy, którzy w XVI stuleciu rozpoczęli podbój Ameryki. Rytuał grania w ullamaliztli, bo taką nazwę nosiła w czasach Azteków, zażarcie piętnował Kościół katolicki, uznając za pogański zabobon.

Za twórców ullamaliztli uznaje się starożytny lud Olmeków. Najstarsze boisko do „indiańskiej piłki” powstało na obszarze Mazatan w dzisiejszym stanie Chiapas w Meksyku. Datuje się je na 1700-1550 r. p.n.e. Najstarsza kauczukowa piłka do tej gry, odkryta przez archeologów ma około 3000 lat.

Boiska lokalizowano w centrach miast, przy głównych placach i świątyniach. Podobnie jak dziś, miały murawę i prostokątny kształt. Były bardziej zwężone i raczej mniejsze od współczesnych boisk, choć zdarzały się i bardzo duże place do gry: największe – w starożytnym mieście Chichén Itzá mierzyło 166 metrów długości i 68 szerokości. Na dłuższych krańcach znajdowały się proste bądź ukośne, kamienne ściany, od których podczas gry odbijała się piłka. Na ścianach umieszczano pionowo kamienne „bramki” lub „kosze” – obręcze o średnicy około 90 centymetrów. Zadaniem graczy było przerzucenie piłki przez obręcz zawieszoną kilka metrów nad ziemią (nawet 6 metrów). (...)

Dokończenie:
https://ciekawostkihistoryczne.pl/2020/07/25/mecz-na-smierc-i-zycie-w-taka-pilke-grali-starozytni-majowie/

"Rozrywkę bardzo szybko potępił Kościół." Ale jakoś nie przeszkadzały mu publiczne egzekucje ku uciesze gawiedzi.

:pies_kaflowy
Bo musi się koncentrować na wychowaniu w czystości.

:pies_kaflowy "...Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! 4 Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! 5 Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. 6 Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań..."

to jak z fałszowaniem pieniędzy i haraczami pobieranymi przez mafię - państwo nie znosi konkurencji

prawie od zawsze uważałem chodzenie na stadion za coś co w swoich podwalinach jest bardzo blisko związane z uczestnictwem w praktykach religijnych. Śpiewy, rytuały, stroje, itd.