https://www.rp.pl/Kadry/304269950-Tarcza-antykryzysowa-30-proste-ciecie-pensji-o-10-proc-i-zwolnienia-z-pracy-mailem.html

Proste cięcie pensji o 10 proc. i zwolnienia z pracy mailem mają ułatwić firmom przejście przez kryzys.
Lecę, pędzę

z każdą kolejną wersją utwierdzają mnie w przekonaniu, że nazewnictwo jest poprawne - oni nie chcą kryzysu powstrzymać, tylko pogłębić!

Taka mnie refleksja naszła. Rządziły nami już praktycznie wszystkie opcje polityczne - liberałowie, konserwatyści, postkomuniści, ultrakonserwatyści, lewica, ludowcy. Pomijając swoje sympatie politycznie a traktując to tylko merytorycznie czy któraś z nich była bardziej nieudolna o tej bieżącej? Każda z nich miała kilku wybitnych przedstawicieli, którym się dawało kredyt zaufania a czy ktoś mi może podać jednego takiego z PIS-u? Nikt nie obchodził prawa - a najmniej postkomuniści jakby predysponowani do takich machlojek - Wałęsa próbował falandyzować prawo ale on cienki Bolek był. A teraz? Nie potrafią zarządzać stadniną koni a mogą zarządzać takim kryzysem?
:tragedia

Spokojnie. Napisałbyś to gdzie indziej - to dowiedziałbyś się, że:

- Rządzili nami od zawsze okrągłostołowcy z układu,
- Nigdy nie rządziła prawdziwa prawica, tylko zakamuflowane lewaki,
- Nigdy nie rządziła lewica, tylko wyzyskujący masy neoliberałowie,

Do wyboru, do koloru

Jest parę aspektów, w których wybili się ponad pozostałych:
— partykularne traktowanie prawa i zasad;
— korzystanie z przywilejów sprawowania władzy w celu zapewnienia sobie bezkarnego korzystania z bezgranicznym nadużyć;
— używanie kłamstw i pogardy w celu kurczowego utrzymania się podanych wyżej przywilejów;
— wszystko to na koszt NIE ich.

ale ośmiorniczek nie jedzo!

:duch69
No dobra, ja to wszystko wiem.
Ale to nie odpowiada na pytanie dlaczego? To jest efekt, skutek, konsekwencja jakiś założeń. Jakich?

Miło, że podejmujesz dyskusję.

1) „No dobra, ja to wszystko wiem.”

Więc przestańmy, choćby tutaj, mówić „nieudacznicy” lub „wszystko spartaczą”.
Zacznijmy widzieć, że w dążeniu do swojego celu są śmiertelnie niebezpieczni.

2) Ale to nie odpowiada na pytanie dlaczego? To jest efekt, skutek, konsekwencja jakiś założeń. Jakich?

Czy jak trzeba było uprzątnąć polskę w latach 1980–1989 to był czas na postawione przez ciebie pytania?
Czy jak trzeba było uprzątnąć europę w latach 1939–1945 to był czas na postawione przez ciebie pytania?
Czy jak po zmroku naciera na ciebie koleś z nożem to jest czas na postawione przez ciebie pytania?
Aby zbliżyć to do twoich okolic. Czy jak widzisz blisko zdenerwowanego dzika albo lochę to jest czas na postawione przez ciebie pytania?

Skoro pozwalają sobie na takie zmiany tuż przed wyborami, to muszą być bardzo pewni siebie.

obchodzili, obchodzili, tylko bardziej w białych rękawiczkach, po cichu, co potem odbijało się czkawką, kiedy wychodziło na jaw, np "... i czasopisma" będące początkiem końca SLD, czy "rozmowy kontrolowane", których symbolem były ośmiorniczki, ale które obejmowały znacznie szerszy zakres tematów
generalnie obecna władza idzie z duchem czasów, który co chwilę przesuwa granice przyzwoitości, a przykłady na to idą z całego świata (a szczególnie z USA); zaraz się pojawią oskarżenia o symetryzm, ja z kolei powiem że największym grzechem liberalnych "pseudoelit" jest bycie przyłapanym na politycznym świństwie (przy jednoczesnym kreowaniu się na wzór do naśladowania), które potem populiści wykorzystają najpierw do zdobycia władzy na fali społecznego oburzenia, a następnie jako podstawę do wcielenia w życie wersji 2.0 tego samego świństwa

dochodzi do tego selekcja negatywna, zarówno wewnętrzna, jak i zewnętrzna - do polityki garną się miernoty, a ludzie z zasadami i/lub kompetentni są rugowani albo sami się rugują nie chcąc być powiązanymi z wszechobecnym gnojem i współczynnikiem obciachu (coś jak z Kopernikowskim gorszym pieniądzem)

„… muszą być bardzo pewni siebie.”
Albo bardzo wystraszeni. W antropologi znane jest kurczowe trzymanie się znanych metod w obliczu narastającego upadku.

Niezależnie od ich wewnętrznych przekonań to co robią jest szkodliwe.
Dla wszystkich.
Nawet dla tych, którzy im ufają.

:duch69 bo Ci którzy przyjdą po obecnych posuną się jeszcze dalej (niezależnie od opcji politycznej)

aż do resetu, o ile takowy wystąpi, przy czym nie ma co go wyczekiwać bo reset to raczej w wyniku wojny albo jakiegoś superkryzysu i interwencji z zewnątrz, ew. rewolucji (przy wcale niewykluczonej interwencji z zewnątrz)

Jeszcze miesiąc i z tych tarcz będzie można żółwia zbudować

:krzychpl proponuję się położyć i poczekać na śmierć.

:duch69 zawsze można żyć innym na złość

dobrze jest zdać sobie sprawę z bezsilności, przynajmniej człowiek się nie szarpie na darmo, np. na kretyńskich marszach (aczkolwiek w kontekście uprzykrzania życia innym to taki marsz spełnia swoje zadanie)

:krzychpl Jeśli bezsilność jest twoim fetyszem, to leżenie wydaje się korzystnym rozwiązaniem.
Natomiast zamiast czekania na śmierć proponowałbym praktyki opisane przez Leopolda von Sacher-Masoch. Życzę znalezienia swojego szczęścia!

:duch69 nie będę Ci odpowiadał atakiem personalnym, życzę dużo sił w nadchodzącej przyszłości (dodałbym coś jeszcze, ale to już byłby zawoalowany atak, a zapowiedziałem że nie będę)
BTW zamiast się szarpać można po prostu robić swoje

Łukasz Komuda na fb:

"Największym sukcesem polskich elit po 1989 roku – politycznych, biznesowych, urzędniczych, akademickich, każdych – jest doprowadzenie do maksymalnej bierności społecznej i atomizacji oraz indywidualizacji obywateli/pracowników/członków spółdzielni mieszkaniowych/klientów. Naród, który strajkował milionami, którego tożsamość została zbudowana na całych stuleciach działania oddolnego, „spiskowania”, wzajemnego wspierania się i współpracy, tworzenia komitetów, organizacji pracowniczych i kółek rolniczych, udało się przerobić według przepisu Margaret Thatcher. W miejsce wspólnoty o pewnych powszechnie respektowanych wartościach i regułach gry (wiem, trochę idealizuję Złotą Przeszłość), mamy dziś po prostu zbiór 20 mln osobnych gospodarstw domowych, które nie potrafią ze sobą gadać, których członkowie nie widzą kompromisu jako sukcesu wspólnoty, ale jako porażkę indywidualną.

Na ten proces nakłada się e-aktywizm. Do tej pory najskromniejszym aktem zaangażowania było stawienie się na wyborach, pojawienie na zebraniu wspólnoty mieszkaniowej (bez zabierania publicznie głosu), wpłacenie złotówki na szczytny cel, przeprowadzenie staruszki przez ulicę, przyczepienie sobie do kurtki znaczka popieranej przez nas akcji/organizacji. Teraz możemy przesunąć się jeszcze bardziej w stronę bierności. Bo ile wysiłku kosztuje podpisanie apelu czy zalajkowanie tyrady na Facebooku (jak choćby ta)? Nasz mózg skonstruowany jest jednak tak, że taki akt daje nam mały zastrzyk dopaminy, co podtrzymuje iluzję, że działamy. Iluzję sprawczości. Nic lepszego nie mogło się przytrafić tym, którzy mają realną władzę: w kraju, gminie, firmie, spółdzielni mieszkaniowej, uczelni wyższe, centrali związkowej, dowolnej organizacji. Internet kipi od pomysłów, starcia idei, gniewu, postulatów, propozycji działania. Ale to działa jak wentyl bezpieczeństwa dla elit, bo dzięki temu właściwie cała para idzie w gwizdek. Fiuuuuu i nic. Nic się nie zmienia."

reszta tutaj:

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=3355755551119384&set=a.212203375474633&type=3&theater


piszcie, piszcie....

tyle, że w latach 80-tych na Aleję Róż pod Lenina szło trzydziestu ideowców i dziesięć tysięcy "żądnych wrażeń".

Z innej beczki - jak to pisał Stanisław Jerzy Lec:
"Lał wodolej wodę, czekano na cud
że mu może zimą skuje mordę lud"

Teraz jeszcze na ulice nikt nie wyjdzie, a jeśli wyjdzie - pogonią tych co rządzą. Za dwa lata pogonią wszystkich którzy kiedykolwiek siedzieli na wiejskiej.

:cud_tyleczek trochę na to czekam i dlatego piszę jak piszę (przez co niektórzy zarzucają mi sympatię do PiS, inni symetryzm inni jeszcze bógwieco)
żeby nie wymieniać obecnych na poprzednich i tak w kółko tylko żeby otworzyć oczy, że tacy sami (mimo że inni) i szukać albo kogoś innego albo demokracji bezpośredniej