osobiście kogoś zarażonego covidem-19?

Ja nie znam.

Czuję nosem teorię spiskową... Daj mi momencik, lecę po aluczapeczkę!

Koleżanka babci ma kuzynkę, której sąsiadka ma wnuka, który wrócił z Niemiec i on mówił, że zna kogoś, kto ma. True story.

Ktoś tu znał tego generała od zamykania miast, a on jak wiadomo ma wirusa

Bezposrednio to nie, tylko posrednio.

No chyba ze jedna taka co na wakacjach w Rzymie byla zacznie kaszlec

:szamano Ej, po prostu kasę z ubezpieczenia załatwiam

Covid-19 to choroba wywoływana zakażeniem wirusem SARS-CoV2, więc nie.
Nikt nie zna

:ben1edicto O, czepiamy się szczegółów więc pewnie nikogo zarażonego wirusem SARS-CoV2 nie znasz?

Ja znam, ale się nie spotykam.

:pies_kaflowy poproszę namiary albo wąchaj

:jabba_the_hutt Ej no poważnie. Facet jest w szpitalu, rodzina na razie kwarantanna domowa. Zaraził się w Polsce.

:pies_kaflowy OK, wierzę. Czekam na następne świadectwa.

Chcesz świadectwo? Łap!

"Nazywam się Maciej, mam 18 lat. W zeszłym roku wybrałem się na Światowe Dni Młodzieży do Rio de Janeiro. Każdy pielgrzym, który dotarł do Brazylii dostał w pakiecie pielgrzyma krzyżyk do zawieszenia na szyi. Postanowiłem wtedy, że będę go nosił codziennie na zewnątrz (nie schowany gdzieś pod ubraniami). Jest to symbol tego, że jestem katolikiem i jestem z tego dumny! Wiele osób dopytywało się skąd go mam, dlaczego go noszę. Niektórzy mówili, że ładnie wygląda, niektórzy się wyśmiewali. Nie przywiązywałem większej uwagi to tego co sądzą o tym inni ludzie.

Pół roku później dostałem zaproszenie do programu "Jaka To Melodia?", żeby zagrać jako zawodnik (wcześniej już startowałem w tym programie). Pojechałem do Warszawy na nagranie. Założyłem w garderobie koszulę i na koszuli wisiał mój krzyżyk z Rio. Kiedy zobaczyła mnie kobieta, która jest odpowiedzialna za ubiór zapytała się mnie czy nie mogę go zdjąć. Ja Jej śmiało odpowiedziałem, że nie mogę. Kiedy wchodziłem do studia zaczepiały mnie kolejne osoby z obsługi, które już nie pytały się mnie czy nie mogę go zdjąć tylko kazały mi to zrobić. Ja stanowczo powiedziałem, że albo zagram z krzyżem na piersi albo nie zagram wcale. Krzyża z mojej szyi nie zdejmę! Czułem wtedy, że Duch Święty mnie umacniał. Obsługa programu przedyskutowała tę sprawę z reżyserem i w końcu dostałem zgodę na grę z krzyżem na piersi.

Zanim rozpoczął się program kolejne osoby z obsługi zaczepiały mnie i z pogardą mówiły wskazując na krzyż "A co to jest?!". Ja im odpowiedziałem : Jesteście wykształconymi ludźmi i nie wiecie jak wygląda krzyż ? Zatem patrzcie - tak wygląda krzyż. Nikt już się nie odezwał. Zagrałem w sumie 3 odcinki z krzyżem na piersi - odniosłem sukces w programie. Kiedy stamtąd wychodziłem wszyscy z obsługi byli dla mnie mili i podchodzili do mnie z szacunkiem, a pierwszą osobą jaka mi pogratulowała była kobieta, która kazała mi zdjąć krzyż. Ta sytuacja pokazała mi jak wielką moc ma krzyż, który ma zaledwie 2,5 cm. Na początku przeszkadzał praktycznie wszystkim, na końcu nikomu.

Teraz z jeszcze większą dumą noszę go na sobie. Chwała Panu!"

O tu!

:szamano Hehe, śmieszna historia, jak to zwykle bywa z katolami, ale jak ma się do tematu znajomości zarażonych koronawirusem?

Nie znam, tutaj mamy tego deficyt. Póki co, zobaczymy co będzie jak zaczną testy robić

Ja znam babkę, której syn jest zarażony. Widziałam się z nią tydzień temu. Czekam

Ja nie znam, ale znam kogoś, kto też nie zna.

Być może za parę dni będę znał, bo dzisiaj u nas w szpitalu po raz pierwszy chory został pozytywnie oceniony przez laboratorium.A przeleżał ponad dobę, więc miał szanse opluć sporo osób, które znam.

Ale to świadectwo . Nie zrozumiałes żartu . Waflu .