To może, wisisekcja. Własnoręcznie wykonywana.

Dlaczego, po co? Bo już nie mogę krzyczeć. Po wypiłem dość, by nie czuć wstydu. Bo jest tego kurde za dużo, żebym dał radem sam to dzwignąć. Dalej będzie gorzko, tkliwie, brzydko.. nie czytaj jak nie chcesz, ostrzegałem Cię.

9 lat temu. Rozwiodłem się, zostałem sam. Żona zabrała mi dziecko. Okazałem się nikomu niepotrzebny, nieprzydanty, ten zły. Miałem ochotę zanurkować przez balkon. Albo pod metro. Wszystko co miałem w życiu.. wszystko co się liczyło.. przepadło, ot tak. Bo moja żona, korzystając z tego że zapewniałem jej wygodne i bezpieczne życie, znalazła kogos innego.

Traf chciał, że zanim postanowiłem zwiedzić ten świat za balkonem, czy pod torami metra, trafiłem na KOGOŚ. Na najcudowniejszą, najwspanialszą kobietę na świecie. Ona była połamana, popękana, biedna przez dzieciństwo i przez jej związki. I nieskończenie, nieopisanie cudowna. Moja brania dusza. Kręciły ja te same rzeczy co mnie, mieliśmy podobne odpały, te same skojarzenia, te same pasje.. zaiskrzyło. Nie skoczyłem. Nie wpadłem pod pociąg. Dałem..

.. wszystko. Całego siebie. Moją opiekę, moją troskę, moje życie osobiste. Przyjaciół. Znajomych. Jedyne co zostawiłem, to Syna. Bo mam wobec niego obowiązek, bo Młody potrzebuje ojca, a nie nowego męża matki, nawet jeśli tylko na Skypie i na wyjazdach. Co tylko mogłem, dałem z siebie. Bez ograniczania się, bez oglądania się na siebie, bez zastanawiania się - bo Ona była biedna, połamana, potrzebowała miłości, bezpiecznej przystani, schronienia i opieki. Normalnego, dla kurde odmiany, życia.

I dawałem to normalne, wypełnione pierdzielonym ciepłem życie, codziennie, przez 9 lat. To jest, moi drodzy, jakas 1/4 mojego świadomego życia, bo dobijam 40tki. Trzymałem każdego dnia, dawałem wsparcie i miłość i czułość i codzienne staranie. Kawę co rano. Przysmaki wracając z pracy. Masaże i słuchanie tego co się złego stało w pracy. Porady. Przepracowywanie relacji z toksyczną matką. Przechodzenie kompleksu niższości wyniesionego z domu. Miłość. Oddanie. Czułość. Bliskość. 9 lat.

Pierscionek? Rozmawialiśmy o tym, wiele razy. Nie była fanem, nie chciała być jak swoja toksyczna matka. Nie chciała dzieci. Tak przynajmniej mówiła. Wiele, wiele razy.

I tak.. bez fałszywej dumy, poskładałem Ją. Dałem dośc wsparcia, dość czułosci, dość opieki, żeby miała jak się odbudować, przerobić na nową Nią. Dalej cudowną, wspaniałą, najkochańszą, najlepszą Nią. Nią która zrobiła karierę, mimo że 9 lat temu mogła pracować na najniższych stanowiskach. Nią, która się rozwinęła, Nią, która stała się Panią Product Manager w XYZ firmach.

I dziś, właśnie dziś, nadszedł ten dzień. Dzień, kiedy nowa Ona odkrywa, że potrzebuje miejsca, przestrzeni, oznaczenia sobie nowych granic. Kiedy zabiera rzeczy i .. idzie odkrywać nowy świat. Nowy, Wspaniały, Dostępny, Świat. A między nami? To już nie to samo, to zmieniło się. Już nie czuje tego co do mnie czuła.

Więc składa rzeczy do pudełek, a jej znajomi ochoczo pomagają jej w wyprowadzcce. Znajomy przyjedzie samochodem który pomieści jej pudełka, znajoma udzieli jej mieszkania aż wynajmie sobie coś sama. A ja zostaję, z dziurą.. wielkości 9 lat czułości, miłości, starania się, oddawania wszystkiego, troski, czułości, zastępowania jej rodziców którzy na nią się wypieli, wspirania każdego dnia i każdej godziny gdy tylko miała problemy czy wątpliwości w pracy.. zostaję sam. W pustym, tak cholernie pustym mieszkaniu. Z kotem, który po 9 latach nie rozumie czemu drugi człowek ze stada zniknął. Z jej pustym biurkem. Z pustymi pułkami gdzie leżały jej ubrania i kosmetyki. Z pustką w duszy.

I tak, piję. Ostatni raz tak piłem 10 lat temu. Wziąłem z zapasem dzień wolny w robocie i piję. I okładam worek bokserki. I przytulam kota. I płaczę. I krzyczę. I dławię się pustką, która po Niej zotała. I wylewam to wszystko tutaj, na cholernym Hide Parku. Bo przecież po to jest, żeby każdy mógł stanąc na przysłowiowym pudełki i wykrzyczeć co mu w sercu leży.

A wykrzyczeć muszę. Bo nie mogę tego w sobie pomieścić...

I przepraszam, ale ostrzegałem. Na początku wpisu ostrzegałem. Bo wiem, że to brudne, że nie godzi się tak wylewać na innych. Ale ja po prostu nie daję rady, muszę to wyrzucić gdzies, komuś, jakoś. Nawet jeśli to tylko strona gdzieś w sieci..

Jeśli tu doczytaliście, to Was przepraszam. I .. nie wiem, proczę o zmrużenie oczu. O litość. O niedopierdolania mi bardziej. Tak bardzo mi źle.

Nie wiem jakiego komentarza ode mnie się spodziewasz, ale

No już, już...

Ale wyprowadź się z tej warszawy, tam nie ma przyszłości

Życzę Ci, żebyś jutro nie żałował swojej otwartości i wylewności.

PS Żal minie. Niekoniecznie prędko, ale minie.

Powiedzieć, że łatwo nie będzie, to jak nic nie powiedzieć.
Najważniejsze, żeby w czasie odreagowania nie strzelić wielkiej głupoty - zawalenie relacji z synem, nałóg, złapanie HIV-a itepede. Bo mniejsze strzelisz, to jest niemal pewne. To jakby w czasie minuty ciszy na wielkiej imprezie z udziałem królowej angielskiej dopadła Cię potrzeba natychmiastowego pierdnięcia. Cała sztuka polega na tym, żeby udało się puścić cichacza.

https://youtu.be/84c2r_yI_PQ

Ech, nawet sobie czegoś podobnego nie wyobrażam nie pij chłopie, a jeśli Ci to pomaga to tym bardziej nie pij

Trafiłeś na krokodyla, wszystko pożarł i poszedł.
Posłuchaj Peppone.

za nowe wspaniałe życie

A ja tam jestem zdania,że trzeba się znieczulić... Na chwilę, ale jednak. A potem reset i do przodu. Baby to ...uje, tylko wacków im brak, dlatego tak postępują. Trzymaj się!

nie rozumiem tego fragmentu: "dałem wszystko. Całego siebie. Moją opiekę, moją troskę, moje życie osobiste. Przyjaciół. Znajomych."
w sensie olałeś wszystkich, żeby sie nią zajać czy po prostu stali sie tez jej znajomymi?
bo jeśli to pierwsze, to... dziw, że trwalo to aż 9 lat

:r_a_k Niewiele można napisać, bo czujesz się strasznie. Słowa pociechy nie dotrą, a niemal słyszę Twój krzyk. Zrobiłeś dużo, widać że jesteś wartościowym człowiekiem, a czujesz się jak szmata, bo źle Cię potraktowano, niesprawiedliwie.
Jesteś wartościowy i tego się trzymaj, pamiętaj o tym. Ból choć wielki przeminie, ważne aby przetrwać najgorsze bez robienia głupot.

:discordia ej, a nie lepiej dopierdolić :servinowi w wątku powyżej niż organizować publiczny rachunek sumienia

Tak tylko pytam.

napisał, to pytam, sam zaczął. ty mnie w ogóle nie interesujesz

Jak się człowiek nastawia tylko na drugiego, to w razie rozstania zostaje się w dupie, bo nie ma się czym zająć. Nie twierdzę, że należy być cynicznym egoistą, ale właśnie dla zdrowia psychicznego swojego (i związku) chyba lepiej jednak nie poświęcać się tak w 100% dla drugiej osoby, ale robić też coś dla siebie. Rozstanie nie będzie z tego powodu mniej bolesne, ale przynajmniej można czymś zająć myśli.

Zamiast picia polecam jakieś nowe hobby. Sport wydaje się sensowny, bo ja się człowiek zmęczy to przynajmniej nie ma problemów ze spaniem a jeszcze endorfiny w gratisie.

Ale skoro dziś już pijesz, to - żeby się jakoś ułożyło.

Baby to chuje

( ͡° ͜ʖ ͡°)

Bardzo dobrze, że wyrzygałeś tutaj swoje smutki - teraz minimalnie lżej, co? Nie jestem ekspertem od związków, bo w każdym zawsze wygrywała wóda, kończyło się kurewsko niefajnie i pierwszych kilka tygodni chlałem ze smutku, a później był jeszcze z miesiąc tankowania "na wesoło" - bo przecież już wolny jestem jak ptak. Tak więc, takie rozwiązanie jest już przetestowane, i powiem Ci, że gówno daje. I to Ci mówi alkoholik. Zdiagnozowany .
A tak, to jedynie chciałbym Ci uświadomić, że przecież nie z takich smutków ludzie wychodzą na tarczy - i to wychodzą dużo silniejsi i bogatsi o ważne doświadczenia. Słucham różnych ludzi i niekiedy aż się wierzyć nie chce, jakie wielgachne problemy z powodzeniem rozwiązują. Tak więc - chwilę pocierpieć to naturalna reakcja, ale jutro wstaje nowy dzień z nowymi możliwościami, więc nie katuj się zbyt długo, tylko bierz sytuację na klatę, nie wstydź się tego z kimś rozgadać, a wszystko to staraj się zacząć traktować nie jako wielką tragedię, tylko jako szansę na pisanie nowego, ciekawego rozdziału i na pozytywne zmiany!!! I wiem, że pewnie pomyślisz, że sypię samymi banalnymi i miałkimi radami, ale zdradzę Ci sekret: warto spróbować je zastosować, bo DZIAŁAJĄ!

No! To łeb do góry i dobrej nocy!

:discordia

:r_a_k znam gościa, który zaczął pić, żeby zapomnieć, a teraz nie bardzo pamięta co chciał zapomnieć. I jak by ci tu powiedzieć, na moje oko jesteś za bardzo "świętojebliwy" dałem, poświęciłem się..... Chłopie masz syna, to pokaż mu że ma chłopa za ojca, a nie pantoflarza. Teraz możecie walić we mnie męża od 35 lat

Ja bardzo Waszm wszystkim dziekuje. Za swłowa wsparcia.Za pocieszenia. Za mądrości. Dziekuje Wam wszystkim i każdemu z osobna. Bo sięgneliściedo czlowieka na dnie. W dołku tak wielkim, że większego nie ma.

I tak jak :brettta [pisze, będę pewnie kjturo żałować otwatości. I szczerości, odartej z normalnych baruer przez wodke. Ale jeszcze raz, głeboko dziękuję Wam. JKażdemu i z osobna. Być może dzieki Wam dziś nie wyszedłem przez Balkon przy dżwiekach REM>. Napradę dziekuje Wam.

I pzrepraszm. To dużo, z a dużo żeby na Was sładać. Dzięki Wam,m dozino JM.

obiecuję, że niezaleznie jak chujowo to napidałem nie edytuje jednego słlówa. Gbo myślę, że zawdzieczam Wam dziś zycie. Dziekuje Wam. Za wysluchanuie, za wsparcie.

Jesteście najlepsi.

Pijacki post, tak lubię .

:r_a_k próbuj dalej, do trzech razy sztuka.
Trzym sie.

:szamano wiem, nigjjdy tego nie robilem, wiecm jak roiebie dzis, to tak trzea?

befdie mi wsyd jutro. dis. bo nie trafiam w klawisze. ob, glownie, wyrzygalem na Was wszzystkicht owco mni wu duszyley. I boli. IO tak bardzo boli. Ja wiem, by;em na forum z doskoku. Bardzo z dystansu. Ostattni raz sie klocilemj jka Miska banowali.

Ale na[rade Wasz wszystkichd doceniam. I przepraszm. I obeicam nie edytowac. Jak rano wstane i przeczytam. Bp naprawde mnie ratuecue. Wy wszszcy, Dzuekyhe Wam. Tak bardzo.. Dzieki.

:r_a_k ić spać Sen luzuje bardziej niz alko

:servin tak chc:klopsiku , staram się. Barrdzo chcę dzasnąc.

Przejdż od nowa soulsy

Trzymaj się. Po prostu.

OJP!
Jaki dramatyczny dramat
Śmierdzi fejkiem jak onuce strzałowego Mariana.

Trochę to wygląda, jakby córka dorosła A dzieci mają to do siebie, że wyfruwają z domu. Model opiekuńczy sprawdza się tak długo, jak długo obiekt pozostaje sierotką.

A z chlaniem uważaj, żeby nie było jak pisze, bo też takich wielu znam.

A, i jak wróci, to nichuja nie wpuszczaj.

To i ja, żeby pocieszyć

Popij 3 dni, skocz na striptiz, rozerwij się z kolegami, po 3 dniach wóda na bok i się skup na sobie i synu. Teraz najlepsze co możesz zrobić, to zadbać o swoje życie, zamiast siedzieć i rozkminiać.