W Wielki Czwartek roku pańskiego 1519 roku hiszpańskie statki dobiły do brzegu państwa Azteków – na wysokości dzisiejszego Veracruz w Meksyku. Dzień później – w Wielki Piątek 22 kwietnia 1519, dowodzący wyprawą Hernán Cortés zszedł na ląd. Na brzegu czekali już na niego emisariusze azteckiego władcy – Montezumy. Witali przybyszów z nieomal chronicznym lękiem. Widok kapelusza z piórami Cortésa, jedynie mocniej upewnił ich w przekonaniu, że oto czas się wypełnił. Mają przed sobą samego Quetzalcoatla – Pierzastego Węża – największego Boga Azteków. Komuś takiemu nie można się było przeciwstawić, żadną siłą nie można było go pokonać…
Cztery lata później Cortés ostatecznie podbił potężne azteckie imperium, doprowadzając zarazem do końca tę niezwykle zaawansowaną cywilizację. Dokonał tego z oddziałem 500 ludzi. Z taką garstką oddanych żołnierzy ruszył w głąb wielkiego państwa, przeciwko indiańskim armiom liczącym tysiące wojowników. Jakim cudem jego skromna ekspedycja zdołała zawładnąć potężnym imperium? Do dziś głowią się nad tym historycy. Oszałamiającego sukcesu Hiszpanów nie tłumaczy do końca ani przewaga w uzbrojeniu, ani zręczne podburzanie plemion podporządkowanych Aztekom, ani też epidemia ospy, która wybuchła nieco później w państwie Indian. Gdyby nie zadziałał jeden niezwykle silny element, Hiszpanie nigdy nie dotarliby do azteckiej stolicy. Ich wyprawa zostałaby spacyfikowana jeszcze na wybrzeżu. (...)
Dokończenie:
https://ciekawostkihistoryczne.pl/2020/01/31/powrot-quetzalcoatla-czyli-apokalipsa-aztekow/
