Mieszkam w jednym z ciemniejszych miejsc w chicagolandzie - z astronomicznego punktu widzenia - ale i tak nigdy nie widzę tutaj gołym okiem "dyszla" Małego Wozu. Czyli gwiazd Delta UM i Epsilon UM.
UM znaczy Ursa Minor - łacinska nazwa gwiazdozbioru Mała Niedżwiedzica. Potocznie Mały Wóz
Widoczność tych dwóch gwiazd gołym okiem świadczy o tym, że znajdujemy się pod ciemnym niebem

Ale jak mam zobaczyć, jeśli w promieniu 100 km mieszka ok.9 mln ludzi, i wszyscy świecą, i zaśmiecają niebo światłem

Dzisiaj i tak fajnie było widać. Tylko że do planet to wcale nie potrzeba baaardzo ciemnego nieba

Saturn, z balkonu




Jowisz, z balkonu, z Księżycami Galileuszowymi.
Od lewej : Kallisto, Ganimedes, Europa i Io z prawej strony planety. Europa to ta wzbudzająca coraz większe zainteresowanie - ma ocean, płynną wodę pod lodową skorupą

Daleeeko. I zimno.

:brood_k , fakt, daleko i zimno... ale ładnie

Się mi przypomniało, że kiedyś to nawet napisałem, że zimno i daleko

https://joemonster.org/phorum/read.php?f=15&i=2205350&t=2205350

Nie widać oznak życia. Wniosek - w kosmosie nie ma żadnych form życia.

przyznaj się że kamjeni na niebie wypatrujesz ?

Jeśli chodzi o Jowisza i księżyce (Europa się nie załapała niestety), SW 100ED + EOS600D:


To mniej-więcej półtorej godziny, w nocy 29/30 czerwca.


A tutaj Saturn, dla odmiany w wersji monochromatycznej, sprzed czterech dni, ze Skymaxa 150 z kamerą Chameleon3:


Filtr ciemnoczerwony, czyli końcówka widma widzialnego oraz bliska podczerwień. Taki filtr IR-pass dla ubogich


Filtr OIII, przepuszczający widmo podwójnie zjonizowanego tlenu (długość fali ok. 500nm) - generalnie raczej do obserwacji mgławic niż planet, ale przepuszcza akurat światło w zakresie widzialnym, w kolorze niebieskozielonym. Drugi, nieco rozmyty obraz planety powyżej tego właściwego, ten taki "duch", to artefakt powstały zapewne z przy przejściu światła przez filtr i/lub z powodu wilgoci na korektorze Maksutowa.


I jeszcze, bardziej jako ciekawostka, filtr fioletowy (przepuszczający również ultrafiolet) plus IR-Cut (bo filtr fioletowy przepuszcza też podczerwień), co razem daje filtr UV-pass dla ubogich Saturn świetle niebieskim i dalej w stronę ultrafioletu jest dość ciemny, do tego szklany korektor Maksutowa w teleskopie pochłania sporą część ultrafioletu, więc, żeby w ogóle było coś widać, potrzebne było duże wzmocnienie sygnału (gain) przekładające się na większy szum oraz dłuższy czas naświetlania pojedynczej klatki (koło 150ms; dla porównania z filtrem ciemnoczerwonym było to 20ms, a z OIII - 50ms), który powodował większe rozmycie obrazu przez seeing. Światło o krótszej długości fali dużo mocniej załamuje się przy przejściu przez naszą atmosferę, przez co obraz widziany w tym zakresie dużo bardziej "pływa" niż np. w świetle czerwonym.
Warunki były tej nocy beznadziejne - duża wilgotność, do tego atmosfera (przynajmniej w mojej bezpośredniej okolicy) była bardzo niestabilna, dlatego to wygląda jak wygląda; chciałem zobaczyć, czy w ogóle da się coś zarejestrować i jak ten sprzęt będzie razem działać, na pewno można z niego wyciągnąć dużo więcej w sprzyjających warunkach.

Kamerka to by mi się przydała

Planety można całkiem nieźle łapać za pomocą zwykłej kamerki internetowej, właściwie jakiejkolwiek - najlepiej, żeby miała możliwość sterowania wzmocnieniem i czasem migawki. Z niektórych kamer dość łatwo można wydłubać filtr IR/UV-cut i wtedy ich czułość znacząco wzrasta, ale na początek spokojnie można podziałać z tym co się ma.
Wiadomo, że są dedykowane kamery, z lepszymi sensorami (np. ten mój Chameleon - kupiłem go ze względu na globalną migawkę i dużą czułość również poza zakresem widzialnym - spróbujemy łapać Wenus w UV ), ale jak Ci jakaś kamerka zalega, to poeksperymentuj i zobacz co wyjdzie. Sporą część czarów robi się potem odpowiednim oprogramowaniem. "Surowy" materiał wygląda np. tak:

I potem z tego się rzeźbi

:tomasz35
Fajny balkon