Nawet w filmie 
Czyli wracamy do tematu szpiega i prowokatora w powojennej Polsce.
Ciekawa i nowatorska na gruncie kina polskiego narracja, łącząca pozornie niezwiązane ze sobą retrospekcje z okresu okupacji z akcją współczesną. Dzięki nietypowej formie fabularnej widz staje się aktywnym uczestnikiem wydarzeń i może rozwiązać zagadkę tytułowego „Cienia”.
Produkcja sensacyjno-wojenna na podstawie opowiadania Aleksandra Ścibor-Rylskiego, który także napisał scenariusz.
Wśród aktorów występujących w filmie zobaczymy: Zygmunta Kęstowicza, Emila Karewicza, Wiesława Gołasa, Witolda Pyrkosza, Romana Kłosowskiego i Stanisława Mikulskiego.
W roku 1957 film uzyskał nagrodę "Syrenki Warszawskiej" (nagroda Klubu Krytyki Filmowej SDP) - w kategorii filmu fabularnego.
„Cień” trafił na ekrany kin w takich krajach jak m.in. ZSRR, Anglia, Japonia, Chiny, Francja czy Niemcy. W 1956 roku reprezentował Polskę na festiwalu filmowym w Cannes.
Cień (1956)
Reż. Jerzy Kawalerowicz.
https://youtu.be/ASfz2VaWPKA
"Tytułowy "Cień", człowiek bez twarzy kojarzy się bohaterom trzech nowel (akcja toczy się podczas okupacji i krótko po wojnie) z napotykanymi przez nich postaciami-prowokatora, zdrajcy i sabotażysty. Mężczyzna skacze z pędzącego pociągu i ginie. Identyfikację uniemożliwia zmasakrowana twarz i brak jakichkolwiek dokumentów. Ale prowadzący śledztwo oficer milicji twierdzi: "I włos ma swój cień, cóż dopiero człowiek. Poszukasz cienia, po cieniu faceta rozpoznasz..." Dwie następujące po sobie opowieści zdają się zaprzeczać temu twierdzeniu. Nie wiadomo, na przykład, do tej pory, jak to się stało, że podczas wojny doszło do krwawego starcia dwóch grup bojowych należących do tej samej organizacji podziemnej. A kapitan Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, który udawał się do bandy "Malutkiego", by zgładzić jej dowódcę, musiał zabić w decydującym momencie również swego towarzysza, ponieważ zaczął go podejrzewać o zdradę... Dopiero trzecie zdarzenie podsuwa pewne rozwiązanie zagadki. Młody chłopak złapany w cudzej marynarce twierdzi, że należała ona do człowieka, który wyskoczył z pociągu i się zabił. Chłopak rozpoznał go bowiem jako organizatora sabotażu w jednej z kopalń śląskich. Jego nazwisko pojawiało się i w poprzednich opowieściach."
Miłego seansu
Czyli wracamy do tematu szpiega i prowokatora w powojennej Polsce.
Ciekawa i nowatorska na gruncie kina polskiego narracja, łącząca pozornie niezwiązane ze sobą retrospekcje z okresu okupacji z akcją współczesną. Dzięki nietypowej formie fabularnej widz staje się aktywnym uczestnikiem wydarzeń i może rozwiązać zagadkę tytułowego „Cienia”.
Produkcja sensacyjno-wojenna na podstawie opowiadania Aleksandra Ścibor-Rylskiego, który także napisał scenariusz.
Wśród aktorów występujących w filmie zobaczymy: Zygmunta Kęstowicza, Emila Karewicza, Wiesława Gołasa, Witolda Pyrkosza, Romana Kłosowskiego i Stanisława Mikulskiego.
W roku 1957 film uzyskał nagrodę "Syrenki Warszawskiej" (nagroda Klubu Krytyki Filmowej SDP) - w kategorii filmu fabularnego.
„Cień” trafił na ekrany kin w takich krajach jak m.in. ZSRR, Anglia, Japonia, Chiny, Francja czy Niemcy. W 1956 roku reprezentował Polskę na festiwalu filmowym w Cannes.
Cień (1956)
Reż. Jerzy Kawalerowicz.
https://youtu.be/ASfz2VaWPKA
"Tytułowy "Cień", człowiek bez twarzy kojarzy się bohaterom trzech nowel (akcja toczy się podczas okupacji i krótko po wojnie) z napotykanymi przez nich postaciami-prowokatora, zdrajcy i sabotażysty. Mężczyzna skacze z pędzącego pociągu i ginie. Identyfikację uniemożliwia zmasakrowana twarz i brak jakichkolwiek dokumentów. Ale prowadzący śledztwo oficer milicji twierdzi: "I włos ma swój cień, cóż dopiero człowiek. Poszukasz cienia, po cieniu faceta rozpoznasz..." Dwie następujące po sobie opowieści zdają się zaprzeczać temu twierdzeniu. Nie wiadomo, na przykład, do tej pory, jak to się stało, że podczas wojny doszło do krwawego starcia dwóch grup bojowych należących do tej samej organizacji podziemnej. A kapitan Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, który udawał się do bandy "Malutkiego", by zgładzić jej dowódcę, musiał zabić w decydującym momencie również swego towarzysza, ponieważ zaczął go podejrzewać o zdradę... Dopiero trzecie zdarzenie podsuwa pewne rozwiązanie zagadki. Młody chłopak złapany w cudzej marynarce twierdzi, że należała ona do człowieka, który wyskoczył z pociągu i się zabił. Chłopak rozpoznał go bowiem jako organizatora sabotażu w jednej z kopalń śląskich. Jego nazwisko pojawiało się i w poprzednich opowieściach."
Miłego seansu
--
